Strategyturk Forumları

Yaşadığımız onca korkunç yıl ardından Şövalyelik Tarikatı'nın büyük ustalara kendimi yeniden ispat etmem lazım. Bunu da yapmanın en iyi yolunun yeniden onurlu fetihler yaparak ülkemizi  eski şanına döndürmek olduğunu biliyorum. 



Yeniden büyük bir fetih harekatını girişecek isek elbette bunu onurumuzla yapacağımız kadar paramızla yapacağız. Bu yüzden ülke genelindeki vali ve belediye başkanlarını sarayımda topladım ve şerefli Bretonnialı çiftçilerimize mahsulleri için nasıl ekonomik yardımlarda bulunabileceğimiz hakkında uzun bir toplantı yaptım. 



Ordumu gözcülük yapması için savaşta olduğum tüccar bozuntuları ve barbar canavarlar ile paylaştığım sınıra çektim.



Tekstil ve askeri alanda başkentimizde yatırımlar yaptım ve konseyime danıştıktan sonra Eyalet genelindeki çiftçilere eski kudretli günlerimize dönmemizde daha da yardımcı olmaları için Aşar vergisini yeniden yürürlüğe koydum. 



Yeşilderili canavarlar peşimizi bırakmıyor ve özellikle köylülerimize zarar verip, huzur dolu topraklarımızın huzurunu kaçırmaya yeniden cüret ediyorlar. Bu terbiyesizliğin intikamını alacağıma dair yemin ediyorum. İşim bittiğinde bu topraklarda tek bir canlı yeşilderili dahi kalmayacak.



Ama şimdilik eyalet genelindeki Aşar Vergisini kaldırıp, yeşil derililerin zulmüne uğrayan köylülerimizi Leydilerine karşı saygı gösterip sabretmelerini sağlıyorum. Kalıcı bir çözüm olmasa da, en azından isyanın çıkışını geciktirmesini umut etmekteyim. 



Düşmanı daha yakından takip etmek ve olası bir saldırılarında onları püskürtmek için düşman topraklarına giriyorum.



Uzun bekleyişim ardından kimse bize saldırmayınca ve iki düşman yerleşimi de alabileceğimizden daha iyi korundukları için ordumu yine topraklarıma doğru çekiyorum ve köylüleri silah altına almaya başlıyorum.




Güneyimizdeki insanlar ile saldırmazlık ve ticaret anlaşmaları imzalıyoruz. İnsanlar arasındaki birliktelik bizim için her şeyden daha önemli. 



Silahlandırdığım köylülerin fazlalığı konusunda konseyim beni uyarıyor. Bir daha ki sefere silahlanma oranına dikkat edeceğimi söyleyerek konuyu kapatıyorum. 



Güney tarafındaki savunmalar çok güçlü olunca ordumla Doğu seferine çıkmaya karar veriyorum ve bulabildiğim bütün ağaçları kestirerek atlılardan kuşatma silahlarıma hepsini akıntılı nehire karşı koruyabilecek kadar güçlü ve büyük gemiler yaptırıyorum. 



Gemilerimiz bizi yüz üstü bırakmıyor ve kısa bir süre sonunda düşman topraklarına varıyoruz. Askerlerimin bu savaşı kazanmak zorunda olduğumuzu iyice anlamaları için bütün gemileri yakıyorum. Sonuçta bu diyarda ağaçtan bol ne var?



Kıyıya ayak bastığım zaman, seferler yüzünden yarım bırakmak zorunda kaldığım toplantının bittiğini öğreniyorum. Şövalyelik Tarikatına saraydaki soylulara Şövalyelik kurallarını öğretmesi rica eden bir mektup yolluyorum. 



Düşman kasabasına giriyoruz. Küçük bir direniş olsa da, ne zamandır savaşmadığım için bu kolay savaşı kendim yönetmeye karar veriyorum. 



En önde köylüler ve askerlerim, arkada ben ve sevgili sahirem, bizim arkamızda ise okçularım ve onlara göz kulak olması için bıraktığım güvenilir mızraklı askerlerim.Onların da arkasında kuşatma için olduğu kadar, meydan savaşında da iyi iş gören trebüşelerim. Kanatla ise güvenilir şövalyelerimi konuşlandırdım. Savaş tamamen bizim lehimize olsa da, insan kaybını minimumda tutmak istediğim için bu savaşta oldukça dikkatli olamam lazımdı. 



Düşman kendi azlığına bakmaksızın bize doğru bir hücuma girişiyor. Ben de onları beklemek yerine ordumu harekete geçiriyorum.



Attığımız devasa taşlardan yıpranan düşmanın sağ kanadı iyice ayrılırken, özellikle Pegasus Şövalyelerimiz düşmanın ok atışları ile yıpranmaya başladı. Ben de onları şimdilik geri çektim.



Düşman iyice yıpranırken, askerlerimi atağa kaldırdım ve sadık şövalyelerim ile yanlarını sarmaya başladım. 



Düşman usanmadan kaçırdığımız süvarileri takip edip ok atışlarını sürdürürken, en sonunda bizim okçularımız da atışlarına başlayabilecek menzile girebildiler. 




Sağ kanattaki düşman okçuları tek kaldığı için kaçıp duran şövalyelerime saldırmaları için emir verdim.



Cephenin arkasına sarkıp okçularıma saldırmak isteyen hain düşmana geride bıraktığım mızraklı birlik ve ok atışlarım ile cevap verdim. Sol kanattaki şövalyelerimizin başı olan Sir Steffen nedense düşmanı arkadan vurmak veya kaçan birlikleri kovalamak yerine olduğu yerde durmayı seçmişti.



Düşman lordunu araya alan birliklerimiz biricik sahiremiz tarafından kutsandı ve savaşlarına çok daha iyi bir şekilde devam etmeye başladılar. Sağ Kanar Şövalyeleri ise düşman okçularını kaçırmaya başlamıştı bile.



En sonunda Sir Steffen yararlı bir iş yapmaya karar verdi ve askerlerini ok yağmuruna tutan okçulara karşı hücuma geçti. Düşmanın sözde lordu ise birbirinden cesur askerlerimiz karşısında umudunu iyice yitirmeye başlamış, korumaları silah bırakıp kaçmaya veya teslim olmaya başlamıştı.



Kahramanca saldırılarım ve okçularımın yeteneği ile bizi pusuya düşürmek isteyen kahpe mızraklıları yeniyoruz.



Düşman birimlerine arkadan saldıran şanlı Şövalyelerimiz ile birlikte zaferi kucaklıyoruz.



Savaş sonunda kahpe ok ve kaya parçalarından korunmamı sağlayacak okunmuş bir sancak buluyorum.



Ordumuzun şanlı zaferi Leydi'yi memnun ediyor ve bize kutsamasını lütfediyor. 



Tek bir kadının namusuna veya bir eve dokunmadan girdiğimiz kasabaya yaptığımız ilk şey halkımıza yeni katılanlara yeni tarlalar açarak istihdam sağlamak.



Nehir geçişi ve kazandığım taze sefer bana ordumu nasıl daha verimli bir şekilde bir yerden bir yere götürebileceğimi öğretti. 



Biricik sahirem ise savaş alanında elde ettiği deneyim ve bilgi ile Gökyüzü İlminde kendini geliştirmeye başladı. 



Ben ordum ile kazandığımız zaferi kutlarken, tat kaçıran bir mektup elime geçiyor. Mektup benim yokluğumda konseyi yöneten baş bilgem İvertt'in mührünü taşıyor. Mektubu açtığımda bir kağıt dolusu yazı sadece  yeşilderelilerin baskınlarından bıkan köylü halkın bir isyan planladığı hakkında. Marienburg'da toplanmaya başlayan düşmanın yanı sıra, bir de başkentimde çıkacak bu isyanın beklediğimden daha erken olması ise tam anlamıyla hayal kırıcı. Ama Bretonnia'nın Kralı ben Aslan Yürekli Louen, asla bu kadar kolay pes etmeyeceğim.  

Ordum ile başkentimize doğru yola çıksak da, hem hain düşman bütün orduları ile Couronne'me yürümüş hem de yeşilderililer ordumun yokluğunu bilerek bir baskın planı içerisine girmiş. Ne olursa olsun, bu iki kahpe düşmanı da cezasız bırakmayacağım. 



Benim kazandığım zaferler ile ilgili anlattığım hikayelerim bazı iç ve dış mihrakları öylesine sinirlendirmiş olacak ki, arkamdan ahmak gibi sıfatları bana yakıştırdıkları söylentisi ordum ile yeni bir savaşa doğru yürürken kulağıma çalındı. Tabi ki bunu söyleyen yaverime verdiğim cevabım ise onların saçmalıklarını yeni kazanacağım zaferlerle ağızlarına tıkacağım.



Gemiler ile uğraşıp zaman kaybedemeyeceğime karar verdim ve komşum İmparatorluk'un topraklarından izinsiz geçmek anlamına gelse bile düşmanın başkentine yürüdüm. Umudum düşmanın ordularını şehri savunmak için geri çekmesi yönünde. 



Güvenilir kulak ve gözlerimizin anlattığı kadarı ile düşmanın "aşırtma atışları" yapabilen kadın işi toplara sahip olduğu. Tabi bu tür kız işi oyuncaklar şanlı Bretonnia Kadın ve Erkeklerini yıldırmaya yetmeyecektir. 



Chilfroy düklüğü ile pazarlarımızı birbirimize açıyor, insanlığın ve krallığımızın gelişimi için üstümüze düşen şeyi yapıyoruz.



Kahpe yeşilderililer bir sürü halini alıp topraklarımızı yağmalarken, düşman küçük birliğini başkentine doğru çekiyor ve şehrimizi kuşatma altına alıyor. Couronne kahpe düşmana karşı koyabilecek kadar çok asker ve erzağa sahip olsa da, bizi asıl endişelendiren şey yeşildirililerin büyük bir savaş sonrasında doğalarına uygun bir şekilde yeş yiyici gibi şehri tekrar kuşatmaya alması. Bu yüzden hiç vakit kaybetmem lazım. 



Marienburg'u kuşatıyorum. Kuşatma silahlarım sayesinde kule veya koçbaşı yaparak vakit kaybetmeden hemen şehre saldırıyorum. Zira Leydi'nin bizi koruyacağından ve Bretonnialı askerlerin cesaretinden zerre şüphem yok. 



Askerlerim surlara tırmanacak, kapıya taşlar fırlatacak ve düşmanı ok yağmuru altına tutacak. Zira her bir adamım bu savaşın krallığın geleceğini belirleyeceğini çok iyi biliyor. 



Bütün ordumla surlara hücum ediyorum. Amacım piyadelerim surların üstünde korkakça bekleyen düşmanı ezerken, kapıyı kırıp şövalyelerimle şehrin içine girmek. 



Kapının tahmin ettiğimden bile daha sağlam olduğunu fark ediyorum. Onca kayaya rağmen doğru dürüst çizik atamadığımız için bizzat kendim kapıyı kırmaya karar veriyorum.



Asil askerlerimize kahpece ok atan düşmanların üstüne pegasus şövalyelerimi yolluyorum. 



Okçularımız en sonunda yerlerini alıyor ve düşmanı ok yağmuruna tutmaya başlıyor.



İki taraf da birbirlerine ok atmayı sürdürürken, iki taraf da ilk ciddi kayıplarını vermeye başlıyor. 



Ben daha varamasam da kapı en sonunda çatırdamaya başlıyor. Kahpe düşman ise okçularının yönünü asil pegasus şövalyelerimize çeviriyor. 



Pagasuslarımız düşman okçularını tarumar ediyor. 



En sonunda ilk askerlerimiz surları çıkmaya başlıyor.



Düşman okçuları en sonunda şanlı pegasuslarımız karşısında kaçışmaya başlıyor. 



Kapıları iyice zorlamaya devam ediyoruz, şanlı askerlerimiz surları ele geçirmeye devam ediyor ama düşman lordu bir korkak gibi surların arkasında oturmaya devam ediyor!



Surlarda direnişle karşılaşmaya askerlerimiz düşman kargıcılarına karşı hücum edip kardeşlerini korumaya çalışıyor. Okçularımız ise surda öylece bekleyen düşman piyadesini delik deşik ediyor. 



Kapı git gide kırılmaya yaklaşırken, kahpe düşman mertçe savaşan pegasuslarımıza ok atmaya devam ediyor, pegasuslarımız ise onurlarına yediremedikleri için oklara göğüslerini gererek savaşmaya devam ediyor. 



Tirebüşelerimiz içeride saklanan düşmanları dışarı çıkmaya zorlamak için koskoca kayalarını fırlatmalı. Bu yüzden onlara da yakınlaşmaları emrini veriyorum.



Surlardaki durumumuz hiç de tatmin edici değil. 



Pegasuslarımız manyak gibi kargılı düşmanların üstüne saldırıyor. Hem aldığı ok atışları hem de düşmanın uzun çubukları yüzünden pek dayanabileceklerini sanmıyorum. 



Düşmanı kendi surlarında kıstırmaya devam ederken, sahiremiz askerlerimizi efsunlamaya devam ediyor. Kuleleri ele geçirmemize rağmen cephe gerisindeki süvarilerimizin ok atışlarına maruz kalmasına ise hala akıl sır erdiremiyorum. 



Pegasuslarımız en sonunda o kadar emrimin ardından şimdilik geri çekiliyor. Ben ise düşman kapısını zorlamaya devam ediyorum.



Kapıyı hala kıramadığım için Tirebüşlere kapıya kaya atmaya devam etmelerini emrediyorum. 



Düşman kapısı hem benim kararlı kılıcım hem de büyük kaya parçaları sayesinde kırılmak üzere. 



Verdiğimiz yüksek kayıplara rağmen düşmanı surlardan atmaya başlıyoruz. 



Kapı en sonunda kırılıyor ve bütün şövalyelerimi savaşa katılmaya çağırıyorum. 



Okçularımız aşırtma atışları ile içeride saklanan düşmanı yıpratırken, tarafımızdaki hainler kendilerini belli etmeye başlıyor.



Tirebüşelerimiz en sonunda saklanan düşman birliklerine atış yapmaya başlıyor. İçerideki kahpeler kafalarına yağan kayalar sonunda fazla dayanamayacaklar. 



Şövalyelerimiz en sonunda varıyorlar ve şehrin içine hücum etmek için hazırlar. Kanlarının son damlalarına kadar savaşacaklarına dair en ufak bir şüphem bile yok. 



Surlarda zor duruma düşen askerlerimiz yardımına pegasuslarımız koşuyor.



Yakın muharebede pegasuslarımız sur muharebesinin kaderini değiştiriyor. 



Karadaki şövalyelerimiz düşman kargılılarını bütün kahpeliklere rağmen kılıçtan geçiriyor, sahiremiz ise kılıcını kuşanmış düşmanla tek etek savaşıyor. 



Sur muharebesinin kaderi artık kesinleşmiş durumda. 



Düşmanın üstüne kaya yağmaya devam ediyor.Okçularımız ise azalan mühimmatları yüzünden düşmana daha da yakınlaşmaya çalışıyor. 



Pegasuslarımız savaşın seyrini değiştirdikten sonra yine taktiksel bir şekilde geri çekiliyor. 



Düşmanın hala savşa sokmadığı atlıları kafalarına düşen kaya parçaları yüzünden ezilmeye devam ederken, bizimle savaşmış düşman birlikleri korkakça kaçmaya başlıyor.



Bizi taciz etmeye devam eden yarım düşman okçusuna son oklarını atmaları için okçularımı gere çekiyorum. Pegasuslarımı ise riske atmak istemediğim için kullanmıyorum. 



Israrla direnmeye devam eden kargıcılara arkadan saldırıp çevrelemeleri için gazi birliklerimi yolluyorum. 



Süvarilerimiz dirençleri kırılan kargılıların arasından geçip kahpece bize ok atan okçuları kılıçtan geçirmeye gidiyor.



Daha savaşmamalarına rağmen kaçmak için yer arayan düşman süvarileri ve lordcukları ile aramızda kimse kalmadı. 



Neredeyse yenilgileri kesinleşmesine rağmen düşman kargıcıları kendilerinden beklemediğim bir mertlik ile savaşmaya devam ediyor.



Savaşın sonunun başlangıcı başlarken, düşman atlılarının ilki kaçmaya başlamıştı bile.



Savaşın sonuna gayet iyi başladık ve ben de tirebüşelerime atışlarını durdurmalarını emrettim.



Surlardaki kargıcılar da atlılar da kaçışmaya başlamış ve savaş artık kesin olarak bizim zaferimiz ile mühürlenmişti. 



Lordları bütün savaşta oturup dursa da, atlılarına kıyasla daha fazla savaşıyor. 



Geri dönmeye çalışacak kadar aptal olan atlıları şövalyelerimiz karşılıyor.



En sonunda lordları da kaçışmaya başlıyor ve zafer kesin olarak bizim oluyor.



Mertçe verdiğimiz savaşı kazanıyoruz. Askerlerimizinden özellikle pegasus şövalyelerimiz 150 düşmanı öldürerek kendi onurlu savaşçılıklarının haklılığını bir kez daha kanıtlıyor.



Yerleşim yerine tek bir haneyi bile talan etmeden bir fatih gibi giriyorum.  



Düşmanın korkak lordu savaş sonunda onursuz bir şekilde kaçmıştı ama kulağıma çalındığına göre şehirden kaçarken devriyelerim tarafından fark edilmiş ve ne yazık ki bana sorulmadan idam edilmiş. Normalde onurlu bir insanın başına gelirse kızacağım bu olayda hiçbir şey hissetmedim. 



Savaş alanındaki mertliğim bütün diyara yayılmaya başladı. Artık yanımdan kaçacak olan hainler iki kez düşünecek. 
 

Düşmanın sürgün ordusundaki adamlar zerre bir onur ve haysiyete sahip olmadığı için artık ana vatanlarının olmadığını duyduklarında yavaş yavaş ordudan kaçmaya başlayacak. 
 

Kuzeyli barbarlar ne zaman bize savaş ilan etti hala bilmesek de, barış teklifimize hiç de sıcak yaklaşmıyor.



Yeşilderililer barış için para teklif etsek dahi kendi vahşi iç güdüleri yüzünden olacak ki anlaşmaya yanaşmıyor.



Yeni komşumuz olan İmparatorluk ile hem saldırmazlık anlaşması hem ticari ilişkilerimizi geliştirmek için başka bir anlaşma yapıyoruz.



Dini kullanarak yeni ele geçirdiğimiz Çorak Topraklarda düzeni sağlamaya çalışıyorum. 



Köylerden genç delikanlıları şanlı ordum için savaşmaya çağırıyorum. Bir yandan ise savaşta ölen askerlerimizin yerlerine yenilerini koymaya çalışıyorum. Bu şanlı savaşta ölen bütürn asker ve yoldaşlarımı asla unutmayacağım. 



Akıncı barbarlar kuşatmadan faydalanarak köylerimizi yağmalıyor ve hastalıklı üreme şekillerine devam ediyorlar. 



Sahiremiz Marienburg'un kadim kütüphanesinde bulduğu efsun kitaplarını okumayı bitirmiş ve Rüzgar Patlaması adındaki efsun yöntemini yapabilir hale gelmişti. Bu efsunun savaş alanında bize oldukça yardımcı olacağı şüphesiz.



Uzun süren istişare ve düşünce sürecinin ardından Marienburg'u istemeden yeşilderililerin insafına bırakmak zorunda kaldım ve başkentimi kurtarmaya gittim. Bir yandan ise L'Anguille köyünün belediye başkanına köyü artık bir şehre dönüştürmesi için yüklü bir hibe verdim. 



Ordumun onları yok etmek için geldiğini duyan kahpe düşman hazırlıklarını tamamlamadan başkentimize saldırıyor. Trinstran Letard'a olan güvenim ise tam. Couronne'nin duvarlarında ne devler, cüceler ve barbarlar can verdi. Sürgün ordunun da kaderinin farklı olmayacağını biliyorum. 

Hava oldukça sıcak ve nemliydi. Uzun süren kuşatmanın ardından düşman saldırıya geçmeye karar vermiş, ağaçlarımızı keserek yaptıkları silahları ile duvarlarımıza yürümeye başlamışlardı.



Düşman birliklerinin en yoğunun olduğu cepheye okçularımızı ve onları korumak için de vatanını korumak için silah altına giren aile babalarımızı yolladım. 



Şövalyelerimiz ve atlıları ise düşmanın neredeyse savunmasız bıraktığı koç başını avlamaları için Güney Kapısında beklerken, okçularımız ve en elit askerlerim ile en kötü ihtimale karşı surlarda bekliyoruz. 



Batı Kapısında ise düşmanın odun kulelerine karşı mızraklı askerlerim ile onları desteklemeleri için bir gurup okçu bırakıyorum.



Tirebüşlerim ise duvarın arkasından düşmanın kahpe havanlarına misilleme atışı yapmak için kuruldu. 



Düşman birlikleri koçbaşları ile duvarlarımıza yaklaşırken, ağır şövalyelerimiz düşmana onurlu bir ölüm getirmek için dışarı çıkıyor. 



İki kulemiz de düşmanın odun kulelerinin birine arbalet atışlarını yoğunlaştırmış durumda. Şansımız yaver giderse düşmanın sadece bir kulesi kalmış olacak. 



Sürgün lord ve silahlıları surlarımıza yanaşma küstahlığında bulunurken okçularımızın atışları altında bulunuyorlar. 
  

Düşmanın dikkatini çekmeyi başaran şövalyelerimiz, düşmanı yolundan saptırmak için dört nala ilerliyor. 



Düşmanın odun kulesi en sonunda hareket edemeyecek hale geldiğinde, okçularımız yanlış bir anlaşılma sonucunda surlardan inmeye çalışıyor ama bu hatayı hemen düzeltiyoruz elbette.



Düşmanı ok atışlarımız ile iyce yoruyoruz. Ellerindeki az sayıda piyadeyi yok ettiğimiz zaman zaferi kazandığımız zaman olacaktır. 



Şövalyelerimiz ağır zırhlarının verdiği hantallık yüzünden düşmanın mızrakçıları tarafından yakalandı. Bu nedenle birini düşmanı oyalaması için bırakırken, diğeriyle hala koçbaşını itel düşmana saldırmak için görevlendiriyorum. 



Şövalyelerimiz dörtnala düşmanın üstüne koşarken, düşman arkasından gelen nal ve zırhların tıgırtısını duyunca karşılık vermeye yelteniyor. 



Tabi ki çabaları boşa çıkıyor.



Sıçanlar gibi surlarımızı aşmaya çalışan düşmanı onurlu askerlerimiz kanlarının son damlasına kadar karşılamak için hazır bir şekilde bekliyor. 



Savaş şimdilik bizim lehimize gitmeye devam ediyor. 



Batı kapısında düşman birliklerinin odun kulesi surlarımıza dayandı ve ne yazık ki sadece vatanlarını korumak için silah altına giren askerlerimiz kana doymuş barbar askerlere karşı pek iyi bir iş çıkartamıyor. 



Tirebüşelerimiz düşmanın kahpe havanlarına karşı misilleme atışlarını on ikiden tutturmaya devam ediyor. 



Şövalyelerimiz geri çekilmeyi ret edip onurları ile ölürken, koç başını engellemeyi başaran şövalyelerimiz kaçan düşmanı kovalıyor. 



Surlarımıza dayanıp, okçu atışlarımız yüzünden tek tek ölen düşman atlılarına karşı biz de sur dışındaki şövalyelerimizi şimdilik geri çağırıyoruz. 



Surlardaki okçularımız bu sefer onlara kahpece ok atan düşmana misilleme atışları yapmaya başladı. 



Batı Kapısında düşmanın konuşlandırdığı tek okçu birliği de kaçmaya başlıyor.



Üç barbar birliğine karşı savaşan vatansever birliklerimiz ne yazık ki yeniliyor. Direnişlerinin ömrünü uzatmak için ise okçularımıza, kaçan düşmandan kaçmayıp savaşan düşmana ok atmalarını emrediyorum. 



Düşman birlikleri kaçılmaya devam ederken, Kaçak Lord gerçekten iyi savaşıyordu. 



Savaşın genel durumu. Mertçe savaşmaya devam etsek de, herhangi bir kapının düşüşü sonumuzu getirebilir. 



Onurlu şövalyelerimiz ne yazık ki kanlarının son damlasına gelemeden kaçmaya başlıyor. Düşman ise yoğun ok atışlarımız karşısında iyice erimeye başladı.



Düşman artık okçularını bile surlarımıza sokmaya başladı. Bu hem çaresizliklerinin bir kanıtı olsa da, surlarda savaşmamız gereken barbarların sayısının artması gayet üzücü. 



Havan toplarına karşı yaptığımız misillemeler hala kararlılığını koruyor. 



Kayalarımızın kat ettiği muazzam mesafeye rağmen deneyimli tirebüşelerimiz düşmanı vurabiliyor. İşte bu savunmanın şarkıları bestelenip, hikayeleri anlatılırken es geçilmeyecek bir şey daha.



Deneyimli kılıçlarımız zor duruma düşen Batı Kapısına destek olmak için gidiyor. 



Okçular atrafından yeterince yorulan düşmanı avlamaları için şövalyelerimizi ve süvarilerimizi dışarı çıkartıyorum. 



Benim komutan altındaki elit askerler karşısında o efsanevi sürgün lord da, barbar hizmetkarları da bir bir yeniliyor. 



Kahpe havan atışları tadımızı kaçırsa da, savaşın seyrini elbette ki bu saatten sonra değiştiremeyecek. 



Şövalye ve süvarilerimiz savaşta ölen arkadaş ve yoldaşlarının intikamını alıyor.



Sadece ok atışlarımız ile yıprattığımız düşman atlıları en sonunda geri çekilmeye başlarken, bizimkiler yeni hedeflerinin peşinde dörtnala gidiyor. 



Düşman karşısında daha fazla direnemeyen gönüllü askerlerimiz, geri çekilmeye başlarken bir de o ne?



Düşman mızrakçılarının nasıl yapmayı başardılarsa surlarımızın içine girip, ne tirebüşelerimize ne de başka bir şeye saldırmadan kapıyı ele geçirmeye çalıştığını fark ediyoruz ve okçularımızı bu garip olayı sonlandırmaları için görevlendiriyorum. 



Düşman iyice dağılmaya başladı. Daha zafer kutlamaları yapamayacaksak da, kazanmaya ilk kez bu kadar yakınız.



Düşman havalarını kendi kanları ile boyarken ve kafalarına onlarca kaya yağarken, düşman havancıları kendilerinden beklenmeyecek bir şekilde pes etmiyorlar. 



Taze kan birimlerimiz Batı Kapısı Muharebesinin seyrini değiştiremese de, düşmanı oyalamaya devam ediyor. 



Onlarca kayaya rağmen pes etmeyen düşman, şanlı şövalyelerimizi görür görmez kaçmaya başlıyor. 



Böyle bir ordu ile başkentimize gelen kaçaklar, 



böyle kaçıyor...