[exper1998]

Ben Sultan Seyfullah İbn Ebuziddin İshaki hanedanının ve Sultanlığının Efendisi,
Babamdan kalan parçalanmış Sultanlığı birleştirmenin yolunun yeğenimin ölümüyle sağlanacağının farkında olan ama gönlü el vermeyen Seyfullah dertleri acıları psikolojik sorunları olan Seyfullah
Zihnindeki acıları ve hayatını genelevlerde ve esrarda harcayan Seyfullah
Ben Seyfullah

Babamdan aldığım devletin durumu:
Mülk limitimin üzerinde toprağım olduğu için ilk başta topraklarımı dağıttım ve makul bir seviyeye geldim ve hayatımda en zor kararlardan olan yeğenimi öldürme kararını verdim ama bu gizli yollardan olmalıydı bu bende büyük değişimlere yol açtı

Ve toprakları tekrardan hükmüm altında birleştirdim

Sonraki hedefim ve nihai olan amacım bu hayatta ki ölü Arap İmparatorluğunu tekrardan canlandırmaktı ama bu hedef hemen gerçekleşmiyecekti önüme engeller çıktı içimizde ki bazı hainler yönetimden memlun değildi ve Hristiyanların topraklarımızda gözleri vardı.

Bu hedefe ulaşmak için bazı fetihler yapmam gerekiyordu önemsiz bir kaç toprağı fethettim.
Sonradan fark ettim ki Büyük kağan diye bir Barbar orataya çıkmış kendini dünyanın efendisi ilan etmiş ve herkesin ona biat etmesini bekliyor böyle bir şey mümkün değildir heleki Büyük Seyfullah için

Çok büyük bir güce hükmediyorlardı askerleri epey çoktu güvenlik olarak bir kaç ittifak yaptım ne olur ne olmaz diye


Öngörüm Doğru idi Kafirler üzerimize haçlı seferi ilan ettiler ve bizden epeyce güçlülerdi güçlü olmaları sorun değil içimizdeki hainlerin durumu asıl beni korkutuyordu bu onlar için fırsat olabilirdi.

Bende bu sırada boş durmadım Arap imparatorluğunun gerçek varisi olduğumu idda eden sahte belgelerle kendimi imparator ilan ettim sahte veya değil önemli olan belge olması artık arapların meşru imparatoruydum bu gücüme güç katacaktı Kendimi Melik-i Muntazam ilan ettim ama kafirler geliyordu bu gerçekti bu savaşa hazırmıydım.


Kafiler kapıya dayanmıştı.

Savaş mutluluğa engel değildi oğlum Nurettinin doğumuyla daha da şevklendim.

Çok savaştık ama gücüm yetmiyordu iktidarımı kaybetme korkusu ile teslim oldum hainlere fırsat veremezdim mecburdum yada korkak.

Bu bozgunla kendimi iç işlere adayıp devletin huzursuzluklarını gideriyordum bu arada Favori oğlum İbrahimde Büyüyüp büyük bir general oldu onu gerçek varisim olarak görüyorum.Kaybettiğim toprakları alacak kurtarıcı olarak

Bu arada öteki oğlum ve hiç sevmediğim Hüseyin büyüdü onu hiç istemiyordum benim çocuğum olduğundan emin değildim bu yüzden mirastan men ettim

Aradan bir kaç sene geçti ve kendimi seferlere hazır Hissettim tabi ilk hedefim kudüs olmalıydı ama antlaşmadan ötürü bir şey yapamıyordum etrafımız güçlü düşmanlarla doluydu bende hedefimi etiyopya topraklarındaki habeşistan krallığına çevirdim bizim için güçsüz bir hedefti kolayca haritadan silinecekti ama bedeli ağır olacaktı.

Savaşın en kanlı anlarında ben merkeze oğlum ise sağ kanatta savaşıyordu sonra bir ulak geldi ve bana kara haberi verdi oğlum ibrahim kıymetlim ölmüştü savaş alanında bir asker gibi bir komutan gibi ölmüştü bu haberle yıkıldım.

Zaferle dönmüştüm ama bedeli ağır olmuştu

İçim öfke ile doluydu bunlara sebep olan herkesin kellesini almak istiyordum kafamı kudüs topraklarına çevirdim bir daha lanetli olan etiyopya topraklarına gitmemeye yemin ettim kudüsü ele geçirecek ve tüm kafirleri kılıçtan geçirecektim oğlum İbrahimin hayali kudüstü toplantılarımızda hep bunları konuşur bunları tartışırdık.Ama artık İbrahim öldü ve taht Prens Nurettine kalacak onun eğitimiyle yakınen ilgileniyordum
hazırlıklarımızı tamamlamış kudüse girecektikki ömrüm yetmedi.

Vasiyetim
-Kudüsün Fethedilmesi
-İçerideki hainlerin temizlenmesi
-Oğlum hainlere güvenme senden her şeyini alacaklar yaşın küçük bunu fırsat bilenler olacaktır sana devleti iyi bir durumda bıraktım her şey sana kaldı rakipsizsin umarım bunu değerlendirirsin sevgiler baban

Save