Kamehameha önderliğinde ki bir grup köylü ve de bir grup savaşçı uzun süredir seyahat ediyorlardı. Atalarının geleneklerini takip etmiş bir grup cengaverlerdi. Polenezya halkı nesillerdir bir bölgede yeterince geliştikten sonra bölge halkının bir kısmını başka bir yere kurulmaya gönderirlerdi. Bu şekilde halkın dengesi korunur ve de gelenekleri devam ettirilmiş olurdu. En son olarak Kamehameha ve de takipçileri bu konvoya katılmıştı. Kamehameha ve de takipçilerinin yolculuğunun son dönemleri bitmeyecek gibi görünen ve de daire çiziyormuş hissiyatı yaşatan yağmur ormanlarından geçmişti. Bir an köylüler savaşçıların gerisinde kaldırlar. Kamehameha savaşçılarının yanından ayrıldı ve de köylülerin yanına gitti. Hepsinin yorgun olduğunu biliyordu ancak tam olarak yerleşil... BU YER ORASIYDI! Onca zamandır süren yolculuk sona erebilirdi. Çünkü Kamehameha halkının gelişebileceği toprakları bulmuştu! Kamehameha savaşçılarına ise etrafın güvenli olduğundan emin olmaları için etrafı keşfetmeleri yönünde emir vermişti.

Savaşçılar keşiflerine yeni başlamışlardı ki yanan bir yerleşim yeri gördüler. Hepsi içinde hayatta kalmış insanlar olabileceği endişeleriyle yerleşim yerine gittiler. Maalesef ki Kamehameha'nın savaşçıları sadece ölü bulmuşlardı bu bölgede. Elleri silahlarla dolu ölüler. Kamehameha'nın savaşçıları etrafta dolaştıkça ölü savaşçıların arkasında çocukları kadınları ve de yaşlıları gördüler. Yine onlar da ölüydüler. Savaşçılar masum insanların intikamını almak istiyorlardı. Ellerinde ki silahlardan daha iyi olan ölü savaşçıların silahlarını aldıktan sonra bu katliamı yapan canavarları aramaya başladılar. Canavar uzakta değildi yanan yerleşimin hemen yanında bir grup vahşi insan yaptıkları katliam yüzünden tanrılarına methiyeler döküyorlardı. Kamehameha'nın savaşçıları intikam istiyorlardı. Onlar dökülen kana karşılık kan istiyorlardı. Ancak o kadar yolculuk onları da yormuştu. Bir süre dinlenme kararı aldılar ardından saldıracaklardı.

Ancak bu haber Kamehameha'ya ulaşmıştı. Burada alınacak bir yenilginin medeniyetlerini bu vahşilerin saldırısına açık bırakacağını ve de intikamın illa ki bir gün alınacağının sözünü vererek savaşçılarına keşiflere devam etmelerini söyledi. Savaşçılar masumların intikamını almak istiyorlardı ancak onlar liderlerine her daim sadıklardı ve de kesinlikle sadakatlerini bozmayacaklardı. Çünkü Kamehameha intikamları alınacak diyorsa alınırdı.


Kamehameha'nın savaşçıları çok ilerlememişlerdi ki bir terkedilmiş yerleşimle daha karşılaştılar. Koşarak orayı da kontrol ettiler ancak geç kaldıklarını farkettiler. Savaşçılar etrafı incelerken burada da bir savaşın yaşandığını farkettiler. Ancak bu sefer ki o kadar kanlı ve de sonuçlanmış gözükmüyordu. Taraflardan bir tanesi bu bölgeyi tamamen terketmişti. Ve terkedenler bu yerleşim yerinin sakinleriydi. İnsanlar uğraşarak yaptıkları evlerini içinde ki eşyalarını kazandıkları paralarını her şeylerini arkalarında bırakıp kaçmışlardı. Belliydi ki ölümden kaçmışlardı. Bu yerleşim yeri bariz bir şekilde bir kez yağmalanmıştı. Acaba burayı yağmalayan canavarlar acaba daha önce karşılaştıkları vahşi insanlar mıydı ? Ya da evlerini arkalarında bırakarak kaçan insanlar bir önceki yer de ölüleriyle karşılaştıkları insanlar mıydı ? Kim bilebilirdi ki ? Ancak bilinecek tek şey onların kaybettikleri Kamehameha'nın çiçeklerini yeni açan medeniyetinin zenginliğine zenginlik katacaktı.

Savaşçılarımızın yoluna başka bir harabe daha çıkmıştı. Artık anladıkları bir şey vardı. Bulundukları alemde zayıfa acıyan kimse yoktu. Hayatta kalmanın tek yolu güçlü olmaktı.

Bu sefer ki harabelerde ise savaşçılar medeniyetlerini geliştirebilecek bir kaç basit alet bulmuşlardı. Bunların tam olarak nasıl kullanılacağını çözememişlerdi çünkü savaşmaya uygun değildi. Bu yüzden bunları Kamehama'ya yolladılar. Kamehameha ve de bir kaç bilim adamı bunların kullanılışını çözmüşlerdi. Bu medeniyetleri için bir teknolojik gelişme anlamına geliyordu.



Daha fazla harabe görmüşlerdi savaşçılarımız. Bu kadarı çok fazlaydı. Buranın da hikayesini merak ederek oraya ilerlediler. Ancak beklemedikleri bir şey olmuştu. Kendileri gibi gelişmiş insanlar ile karşılaşmışlardı. Ve bu insanlar kendilerine ait bir şehre sahiptiler. Ve bu insanlar kendilerinde farklı gözüküyorlardı. Vücutlarında anlam veremedikleri izler taşıyorlardı. Kafalarından ayaklarna kadar bununla kaplıydılar. Bu beklenmedik bir şeydi. Kamehameha'nın savaşçıları şaşkındı ve de durumu anlamaya çalışırlarken harabeleri bu yeni insanların keşfetmelerine izin vermişlerdi.



Savaşçılarımız keşifleri sırasında bu garip boyalı insanların şehrini de bulmuşlardı ve de ilk karşılaştıkları şey ise orada çalıştırılan insanlardı. Bu insanlar şehrin daha yaşanabilir olması için çalışıyorlardı. Savaşçılar bu insanların kendi medeniyetleri için çalıştıklarının hayalini kurdular ve de ne kadar güzel olacağına karar verdiler. Şehire farketmeden bu insanları alıp götürmek istediler ancak başaramadılar. Çalışan insanları zapt etmişlerdi ancak şehir tarafından farkedilmişlerdi. Ve bunun tek bir anlamı vardı. SAVAŞ! Kamehameha'nın savaşçıları evlerinden bu kadar uzak savaşma fikrinden hoşlanmadılar ve de kaçmaya başladılar.
Aynı anlarda Honolulu'da kültür aşırı ilerlemişti ve de halk baştan beri korumaya çalıştıkları geleneklerinin üzerine bir de tanrınların ithafen bina yapma fikirleri ile dolmaya başlamışlardı.

Kamehameha'nın çocukları eve dönmüşlerdi ancak açıklayacakları çok fazla konu vardı. En azından Kamehameha affediciliği ile tanınırdı.


Kamehameha onlarla olan sorunu çözdükten sonra onlara söz verdiği intikamı almak için bir okçu birliği kurmuştu ve de onları vahşi insanların üstünde kullanmaya başlamışlardı bile. İlk savaşlar çok kanlı geçmişlerdi ancak asıl yenilgiyi alan canavarlardı. Yine de canavarların yokedilmesine rağmen okçularımızın yaralarını sarmaları gerekiyordu.

Kaçırılan işçilerin geliştirdiği bir kaynak tanrılara ithafen inşa edilen binalarda çok yararlı olduğu farkedilmesi üzerine üretimde kullanılmaya başlandı.

Bu kaynak sayesinde bizi yaratan ve de bizi vahşi insanların zulmünden koruyan tanrılarımıza bir hediye yapabilmiştik. Kocaman bir tapınak! Ancak bu inşa yapılırken büyük lider Kamehameha hayatını kaybetmişti ve de ona bir mezar yapılması gerekiliyordu. Ancak Honolulu halkı ona unutulacak bir mezardan fazlasını yapma kararını almıştı. Ona tüm dünya da görülmemiş bir mezar yapıcaklardı.

Bu sırada okçu birlikleri masumların intikamını bugün almayı başarmışlardı. Evlerine dönerken hepsinin ağzında KANA KAN! sloganı vardı.

Honolulu'nun kurucusu büyük savaşçılarımızın önderi kültürümüzün devamını sağlayan büyük lider masumların intikamını alan koca yürekli insan için mütevazi bir mezar inşa etmişti halkı. Yada onlar için mütevaziydi.

Çünkü ölmüş liderleri için yaptıkları mezar yakın komşuları olan Ife şehirlilerini çok etkilemiş ve de kıskandırmıştı. Onlar da böyle bir yapı inşa etmiş olmak isterlerdi tabi ki de.

Birinci Bölüm Sonu... Bölüm sonun da şehirlerimiz (ler :P) ve de teknoloji ağacı

Kamehameha'nın ölümünden sonra medeniyetin başına Toke Talagi geçti. İlk amacı atalarının geleneklerini devam ettirmekti. Ve de politikasını bu yönde çizerek hemen göç hazırlıklarına başladı. Ancak o atalarının yaptığından tek bir şeyi farklı yapacaktı. Ataları yüzyıllarıdır adalar üzerinde yaşıyordu ve de her göçleri farklı bir adaya oluyordu. Ancak şu an da bulundukları bölge çok büyüktü ve de başka yerleşimleri kaldırabilirdi. Toke halkının yakın bir bölgede yerleşeceğinden emindi.

Toke Talagi halkına tanrıları tanıtmanın derdindeydi ve de bu iş üzerine bir miktar düştü. Sonucunda da bu çabalarının ilk meyvelerini almıştı. Ve halkının daha iyi gelişebilmesi için karınlarını doyurabilmeleri için tanrılarına yalvardı. Tabiki tanrılar Toke'nin isteklerini duymuştu ve de yerine getireceklerdi.

Toke bu büyük arazi de birden fazla şehir kurulabileceğinin farkındaydı ve bu yüzdende daha ilk göç çalışmaları tamamlanamadan ikincilerinin hazırlıklarını yapmaya başladı. Polinezya medeniyeti genişleyecek!

Bu sırada Toke başka bir medeniyetten demir denilen bir kaynağın varlığını öğrendi ve de Dünya'da nerelerde demir olduğunu öğrenmek için teknolojik çalışmalarına başladı.

Medeniyetimiz bir şehir devleti ile daha tanışıyor. Acaba bu şekilde yerleşebilmeyi başarmış ne kadar insan ve de ne kadar insan şehri vardı ?

Daha fazla İNTİKAM!

İntikam duyguları ile vahşi insanları yokettikten sonra öğrendik ki en yakın komşumuz Ife şehirlileri bu vahşi canavarlardan çok fazla acı çekmişler ve bizim onları öldürmemiz onları çok mutlu etmiş. Aramızda ki dostluk ateşi daha da alevleniyor. Ife şehirlileri onlar için yaptıklarımızın karşılığını vermek için Toke'nin din çalışmalarında ona yardım etmeyi teklif ettiler. Toke bu teklifle mest olmuştu çünkü tek başına yaptığı çabaları sonuçsuz kalıyordu belki bu şekilde bir noktaya ulaşılabilirdi.


Keşif çabasında olan medeniyetimiz yüce bir dağ ile karşılaştılar. Bu keşif halkımızı mutlu etmişti çünkü böyle bir dağ ile aynı topraklarda olmak onu ziyaret edebilme şansı mükemmel bir hissiyattı. Ancak maalesef ki bu dağı kendi medeniyetimizin sınırlarına katamazdık çünkü bir şehir devleti çoktan onu kendisinin bellemişti. :(

Göç hazırlıklarımızın sonuna yaklaşıyoruz. Medeniyetimiz artık üç şehire sahip olacak!

Sonunda üçüncü şehrimizi kurmuştuk. Bu haber Honolulu da bayram havasında kutlanıyordu ancak bayram bir başka haberle kesildi. Çünkü keşif birliklerimiz denizlerde yurtlarından kaçan hayattta kalmaya çalışan bir grup insan gördü ve neler olduğunu sorduğunda ise Askia adlı bir canavarın evlerini yokettiğini ve de medeniyetlerinin artık ortada kalmadığını söyledi. Keşif birliklerimiz mutsuz olmuşlardı ve de denizde ki insanlara kendi medeniyetlerinin bulunduğu yolu anlatarak keşiflerine devam etmek zorunda kaldılar.


Ve bu sırada kıta da ki tek büyük medeniyet olan Mayalılar bizimle dostluklarını diplomatik bir anlaşma ile pekiştirmek istediler. Bu anlaşma Toke'nin de hoşuna gitti ve de anlaşma kabul edildi. İki ulusun insanları için bir güzel haber...



Yakın dostlarımız Ife şehirlileri kıtlıkla boğuşuyorlardı ve de halkları açlıktan ölmeye başlamıştı. Ife lideri hemen Toke'ye bir elçi gönderdi ve de onlardan yemek merkezli bir ticaret hattı kurmak zorunda olduklarını söyledi bu yapılmazsa Ife şehirlileri ölmeye devam edecekti. Toke dostlarının bu şekilde acı çekmesini kabullenemezdi ve de hemen ticaret yolunun hazırlanması için çalışmalarına başladı. Çalışmalar kısa sürede tamamlandı ve de Ife halkı açlıktan kurtuldu. Tabi ki aynı sırada Polinezya halkı da zenginliklerine zenginlik katmışlardı.

Keşif birliklerimiz bir başka medeniyetle karşılaşmışlardı ve de bir kez daha şaşkınlıkla yıkıldılar. Önce her yerlerini boyamış garip insanlar ardından da bir kadın tarafından yönetilen bir medeniyet. Polinezya halkı dünya da ki farklı bir fikri daha benimsemişlerdi. Hayatta kadınların da önemi yüksekti. Ve bunun yaşanmasını sağlayan kendilerine Bizans diyen bir medeniyetti. Onlarla yakın ilişkiler kurmak önem taşıyacaktı.

Büyüyen medeniyetimizin ihtiyaçları da büyümüştü ve de bu ihtiyaçlarını gidermek için bize yeni işçiler gerekecekti. Tabi ki de Toke bu eksikliği de kısa sürede kapamıştı.


Medeniyetimizin genişlemesi güzel bir şeydi ancak bu yakın ama uzak mesafeler insanlara ailelerini özletiyordu. Ve ailelerin bir araya getirilmesinin tek yolu şehirleri yollarla bir araya getirmekti. Ve Toke üç koldan bu çalışmaların yapılması emrini verdi. Her şehirden bir grup işçi ortada ki bir noktaya doğru yol çalışmalarını başlattı.


Yeni tanıştığımız Bizans medeniyeti birbirimizi daha iyi tanımamız için elçilikler kurulması gerektiği fikrini savundu. Halkların kaynaşması için atılmış güzel bir adım. Tabi ki bunun sayesinde iki medeniyette birbirlerinin kuruldukları bölgeleri öğrenecekler.

Yeni tanıştığımız medeniyetle ticaret ilişkilerimizi kurduk. Aramızda ki dostluk ateşi git gide harlanıyor.

Toke'nin din çalışmaları maalesef ki geç başlamıştı. Aynı kara parçasında bulunduğumuz Mayalı insanlar çoktan insanlarımıza kendi dinlerini yaymaya başlamıştı bu medeniyet tarihimizde ki ilk başarısızlıktı. Ve keşif birliklerimiz başkentlerini kaybeden başka bir medeniyetin insanlarını denizler de buldular . Dünya nereye gidiyor ?

Medeniyetimize dinlerini yayan komşularımız zor duruma düşmüşler ve de bizden yardım dileniyorlar söyleyebileceğimiz tek şey şu an da halkımızın bunu karşılayamayacak durumda olması. Dostlarımızdan özür dilemek dışında yapabileceğimiz bir şey yok. :(

Ve de kurulan 4. şehrimiz medeniyetimiz genişlemeye devam ediyor. 

Toke'nin çabalarıyla üretilen inanç puanları yeni benimsenmiş olan dine ait binaların yapılmasına harcanıyor. Halkımız bu binaların yapılması ile daha mutlu daha kültürlü ve de daha inançlıydılar. Polinezya medeniyeti için yeni bir çağ başlamıştı.

Medeniyetimiz başka medeniyetlerin çıkma fikrine korkacağı bir dağın üstünde bir yerleşim yeri kurdu. Şan bugün de bizimle birlikte.

Bu sırada medeniyetimiz halkının mutluluğu için politikalar seyretme kararı aldı. Artık halkımız daha mutlu daha huzurlu.

Ajanlarımız bugün bizden daha gelişmiş olan medeniyetlerden teknoloji çaldılar. Gelişmemiz için kirli yollara bulaşmak zorundayız artık.


Bölüm sonu durumumuz.