Genel olarak bakıldığında güzel bir yapım fakat ben daha lighthearted comedy tarzında, işlerin en sonunda yine "yoluna girdiği" bir yapım bekliyordum. Başrolü asshole bir karakter yapmak istemişler ve sezonlar ilerledikçe asshole olunsa da işlerin yoluna gireceği mesajı vermemek için bu sefer başrolü hikaye ilerledikçe yerin dibine sokmuşlar. Yapımdaki en iyi karakter açık ara Princess Carolyn, ancak onda bile çocuk düşürüp evlatlık edinmelerle hayatın çok bu tür yapımlara yansımayan "zorluklarına" dikkat çekmek için kasmışlar. Bütün senaryo Diane tarafından yazılıyor gibi düşünülürse taşlar yerine oturuyor, örneğin Diane'in antidepresan aldıkça kilo alması bunun bir örneği, açık ara en kötü yazılan karakter de Diane.

Todd'un sezonlar ilerledikçe "sosyal yetileri kısıtlı awkward elemandan" dümdüz "aseksüel ve tıbbi zeka geriliği olan karaktere" evrilmesi ve bunun Emily bölümleriyle net bir şekilde gözümüze sokulması hoş olmadı. Yine daha tipik yapımlarda olduğu gibi Todd'un zaman içerisinde kendisini bulması, yaşadığı zorlukları yenmesi Todd'un hikayesini daha güzel bir hikaye yapabilirdi, bunun yerine yapımcılar (birçok karakterde olduğu gibi) karakterin zorluklarını kimlik haline getirdiler. Örneğin Todd travmatik anısında kız arkadaşının şapkasını alıp hikayenin genelinde o şapkayı takıyor, Emily bölümlerinde bu travmayı yenmesi gerekiyordu fakat bu travma = Todd oldu, şapka son bölüme kadar takıldı, benim sıkıntım bununla.

Çok mükemmel bir yapım değil, sadece hayatın zorluklarına bu kadar odaklanmasıyla nispeten "özel" bir yapım gibi hissettiriyor. Bu tarz bir yapım olduğunu bilsem izler miydim, açıkçası izlemezdim.