Diego I De Avis
Babamı bir saray darbesi ile öldürüp tahta çıktım. Babamı sevmeme rağmen onu Krallığımız için ölmesi gerekiyordu. Ömrünü Kuzey ve Batı Afrika'daki toprakları fethetmek ile geçirdi ama bu fetihler sırasında yüklü miktarda borçlar aldı. Kendine bağlı krallara bile söz geçiremiyordu. Devlet adamları tarafından otoritesi hep sorgulanmıştı. Şimdi benim bile otoritemi sorguluyorlar. Babamı öldürdüm ve geriye borç ve isyanlar ile dolu bir Krallık aldım. Ben adımın 1.cisi Diego De Avis Krallığımız için çalışacağıma yemin ederim.
Krallığın ekonomisi o kadar kötüydü ki sarayda danışmanlar bile bulunmuyordu.
Krallığımız ekonomik olarak o kadar kötü durumdaydı ki yeni dünyada topraklarımız ve bize bağlı devletimiz olmasına rağmen bölgede birkaç ticaret merkezi dışında söz sahibi değildik. Krallığımıza bağlı tüccarlar yeterince karlı anlaşmalar yapamıyorlardı. Başkent, pislik hastalık ve fakirlik içindeydi. Ticaret şehri olmasına rağmen ne pazar ne de düzgün bir ticaret limanı vardı. Başkent gelişmeliydi ama öncelik Batı Afrika'daki isyanlar olmalıydı.
![[+]](images/collapse_collapsed.png "[+]")
Spoiler
Babamın zamanında ülke teknolojik olarak Avrupa krallıklarını takip ediyordu. Ülke için güzel fikirleri vardı bu fikirler tamamlanıp teknolojik olarak da gelişmeyi sürdürmeliydik. Belki de bana öğrettiği ve ona minnettar olduğum tek şey bu durumdu.
Ülke kontrolsüz bir şekilde genişlemişti. Fethedilen kafir ve pagan inançlara sahiplerdi. isyan etmek için neden ve doğru zamanı bekliyorlardı. Bu kontrolsüz genişleme onlara istedikleri fırsatı vermişti.
Babam seferleri için paralı askerlerden oluşan ordular kurmuştu. Ekonomiye çok büyük yükleri vardı ama isyanları bastırmak için bu orduya ihtiyacım vardı. Para için savaşan bu insanlara güvenmiyordum zorluğu görür görmez kaçmaya çalışırlardı. Zamanı geldiğinde ulusal ve profesyonel ordu kurulmalıydı. Bunun için ömrüm yetecek miydi? bu soruları sormak için çok erken ve zamanı değildi.
Babamın son başlattığı savaşı bitirip isyanlar ile ilgilendim. Bir isyan bitmeden bir başka isyan çıkıyordu. Tahta yeni geçtiğim yıllarda gayri meşru bir oğlum olmuştu. Evli değildim ve bu durumu açıklamak için 2 yıl beklemişti. Meşruluğumu sağladığım zamanda bunu açıkladım ve kendisini varisim ilan ettim.
Babamdan kalan borçlara rağmen başkent ve diğer önemli şehirlere büyük pazarlar kurdum. Bu pazarlar bizim bölgedeki ticaretimizi artıracaklardı. Mevcut borçları erteleyip bu pazarların kurulması için hazinedeki bütün parayı bu iş için harcadım.
Hükümeti reforme etmek için zaman gelmişti. Krallığımız benden sonraki nesillerde imparatorluk olacaktı ve bir imparatorluğu bir arada tutmak için erkenden adımlar atılması gerekiyordu. Saraya aldığım danışmanlar ile Krallığın geleceğini planlamaya başladım. Batı Afrika kabile reislerinden biri olan ve bölgede sevilen bir lideri saraya getirttim. böylece bölgedeki huzursuzluğu biraz dindirebilirdim. Ordu için önemli generallerden birini yanıma aldım. Bu ordunun moralini önemli ölçüde artıracaktı.
Batı Afrika'da misyonerlik faaliyetleri yürütülmeye başlandı. Bölgenin hızla Katolik inanca geçmesi lazımdı. Misyonerlerimiz çok daha azimli çalışmaya başladılar.
Krallığımız bir ticaret krallığıydı ve küresel ticarette payımızı artırmamız gerekiyordu. Bunu için çalışmalar meyvesini vermişti ve Brezilya'ya ülkeden daha çok yerleşimci gidiyordu bu krallığımız için sevindirici bir haberdi. Alman Prensliklerinden bir haber gelmişti. Matbaa adı verilen bir icat bütün dünyayı değiştirme gücüne sahipti. Bu Cihaz Bizim Krallığımıza da gelmeliydi ama nasıl?
Kral olduğum günden beri sorunlar neredeyse hiç bitmiyordu. İleri doğru bir adım atsak bile karşımıza bizi geri adım atmaya zorlayan sıkıntılar çıkıyordu. Dedemin zamanından beri iyi ilişkiler kurduğumuz Castile Krallığı ile sonu gelmez sınır çekişmeleri ile uğraşıyorduk. Diplomatik yeteneğim sayesinde bu sorunları aşmayı başarıyorduk.
Babamdan kalan borçların sadece faizi ödeyebiliyordum. Borçlar bitmeyecek gibi gelmeye başlamıştı. Kasaya para giriyordu girmesine ama hem isyanlar için paralı ordunun masrafı hazineye yük olmaya devam ediyordu.
Lehistan-Litvanya Krallığı ile kurulan iyi ilişkiler meyvesini vermişti. Artık Doğu Avrupa'nın bu büyük devleti ile ittifak kurmuştuk. Bu ittifak ilerde Kuzey Afrika'daki Tunus Kralığının Fethinde Osmanlı Ordularına karşı çok yardımcı olacaktı. Bundan emindim.
Çoğu ticaret bölgesinde söz sahibi değildik ama Kuzey Afrika'daki Safi ticaret bölgesi bizim kontrolümüzdeydi bu yüzden ticaret gemilerimizi oraya gönderdim. Bölgedeki ticaretimize katkı yapacaklardı. Bu da hazine için güzel bir haberdi.
Tahta çıktıktan 15 yıl sonra ilk borcu ödemeye başlamıştım. Bu güzel ve sevindirici bir haberdi. Ancak yeterli değildi böyle giderse bu borç hiç bitmeyebilirdi. Başka bir çözüm bulmalıydım.. Ordum paralı askerlerden oluştuğu için onları daha disiplinli bir hale getirmiştim, 15 yıl geçmesine rağmen hiç savaş görmemiştim ama bu artık sona ermeliydi. Bir zamanlar savaştığımız Mali ile tekrar savaşmalıydık, Mali Devleti ve onun zengin toprakları ve dolu hazinesini Krallığa bağlamalıydım. Bunun için ilk borcu ödedikten sonra sefere çıktım. Başarılı geçen sefer sonucunda bir kısım topraklar ile Hazinedeki bütün altınları kendi hazineme kattım. Artık borçların bir kısmını daha ödeyebilirdim.
Mali ile yaptığım savaş sırasında bölgeden bolca köle edinmiştim. Bu köleler çok iyi para edeceklerdi ve bu köle ticareti Kralığımıza iyi bir prestij getirecekti. Nitekim öylede oldu. Hazineye giren yüklü miktar para ile Krallığın kazandığı prestij... Köle ticaretini biz kontrol etmeliydik...
60 yaşıma gelmiştim. Birgün şehirde dolanırken genç ve güzel bir kadın gördüm. Bu kadın benim olmalıydı. Ne pahasına olursa olsun onu kraliçem yapmalıydım. Diğer Kralların ve devlet adamlarının ne düşündüğü umrumda değildi. Halktan bir kadın ile evlenmem bana olan bağlılığı artıracaktı bundan emindim.
Aragon Krallığından ülkeme Katolik Hristiyanlar mülteci olarak gelmeye başlamıştı. Ne Yapmalıydım? Onları kabul edemezdim. Ordum disiplinsiz davranışlar sergiliyor ve Batı Afrika'da hala isyanlar devam ediyordu.
Krallığımın başkenti Avrupa'nın diğer başkentlerine nazaran hiç gelişmiş değildi. Matbaa bile daha başkentimizde yoktu. Birşeyler yapmalıydım. Ömrümün son yıllarında bütün idari diplomatik ve askeri gücümü buna harcadım. Matbaayı başkentime getirmiştim. Artık ülkenin geri kalanına da yayılabilirdi.
Artık güçten düşmüştüm. Hizmetkarlarımın desteği olmadan yürüyemiyordum bile. Ölümün yaklaştığını biliyordum. Krallığım tek çocuğum ve varisim olan Henrique'ye kalacaktı. Gayrimeşru olması doğduğu günden beri onun sorgulanmasına yol açmıştı. Gençlik yıllarında ona askeri dersler vermesi için tuttuğum hocalar onu öldürmeye bile kalkmışlardı. Bu yüzden askeri anlamda hiç tecrübe kazanamamıştı. Onu benim ölümümden sonra zor yıllar bekliyordu. Sarayda onu destekleyen bir avuç insan vardı. Bununla başacıkabilir miydi?
Vasiyet:
1- Sana iyi bir hazine geliri bırakıyorum. Sana karşı olacak isyanları emrindeki paralı ordu ile bastır ve otoriteni sağlamlaştır.
2- Ticarete önem ver ve Yeni Dünya'daki kolonilerimizi büyütmeye devam et. Batı Afrika'daki yerli Krallıklarını fethet.
3- Sana borçsuz bir Hazine bırakmak isterdim ama gücüm buna yetmedi. Benim hayalim olan o ticaret imparatorluğunu senin kurmanı istiyorum.
https://drive.google.com/file/d/1iK4KQ2a...sp=sharing
@Emekli Tüccar
![[+]](https://forum.strategyturk.com/images/majestic/collapse_collapsed.png)
