Dizideki karakterler öyle doluydu ki, kendimi Avatar Takımı'nın bir parçası gibi hissettim. Dizi bitince sanki onlardan ayrılmıştım. Kimsenin saf iyi ya da saf kötü olmaması (Ateş Ulusu bile) hoşuma gitti. Karakterlerin en büyük savaşı düşmanlarıyla değildi, kendi içindeydi. Kendi içlerindeki savaşları kazanınca Ateş Lordu Ozai'yi yenip somut olan savaşı kazandılar. Kimse boş hissettirmiyordu, yan karakterlerin bile farklı hikâyeleri vardı. Karakter gelişimi öyle iyiydi ki bir bölümü atlamak bile sona doğru giden merdivende bir basamak eksik olması anlamına geliyordu.

Filmin ana karatkeri Aang olsa bile yapımcılar aynı anda bir sürü karakterin hikâyesini özenle anlatarak büyük bir iş başarmış. Seyirciyi karakterlerle birlikte güldürmek, ağlatmak, kızdırmak ve tüm duyguları paylaştırmak kolay bir iş değil. Bu basit bir çizgi dizi değil, herkesin tecrübe etmesi gereken bir yolculuk. Bu yolculuğa çıktığım için mutluyum.

Zutaracıların oyununa gelmeyin.