[Sezar]

Strategyturk Kültür Kulübü tarafından düzenlenen Kültür Sohbetlerinin on birincisine hoş geldiniz.

Bu sohbetteki ana konumuz, yalnızlık.

Yalnızlık, insanın toplumdan ve sosyal hayattan uzaklaşmasından doğan bir duygudur. Yalnız olan bir insan genelde sosyalleşmeye çalışsa da sosyalleşemez, veya hiç sosyalleşmeye çalışmaz. Bir nevi izolasyon durumu olan yalnızlık, yanında depresyon, kızgınlık, umutsuzluk gibi negatif duygular da getirir.

Yalnız olan bir insan kendini toplumun geri kalanına kıyasla değersiz görebilir veya sosyalleşebileceğine dair umutlarını yitirmiş olabilir. Bazı insanlar yalnız olmayı tercih eder, ancak bizim bahsettiğimiz yalnızlık tercih edilen değildir. Bizim bahsettiğimiz yalnızlık, insanın farklı bir sebepten veya sebeplerden dolayı yapayalnız kalması ve bu durumdan kurtulamamasıdır.

Yalnızlık sadece negatif duygusal etkiler göstermekle kalmaz, aynı zamanda da stres üzerinden sağlığınızı da negatif etkiler. Yalnızlığın ailevi yalnızlık, romantik yalnızlık, sosyal yalnızlık gibi onlarca farklı türü de bulunuyor. Yakın dönemde yapılan bir Harvard araştırmasına göre Amerika'daki yetişkinlerin %36'sı ağır bir şekilde yalnızlık durumunu geçiriyor ve Covid-19 süresince bu oran %43'e kadar artmış bulunuyor.

Onlarca yalnızlık türünden en çok bilinen türlerden biri olan sosyal yalnızlık, konunun başında da bahsettiğimiz gibi insanın sosyal bağlantılarından kopması, hiçbir topluluğa ait olmaması veya değerli hiçbir sosyal bağlantısının bulunmaması durumunda olur. Bu tür yalnızlığı çeken insanlar genelde konuşabilecekleri veya dertleşebilecekleri herhangi bir insan bulamamakla birlikte, böyle bir insanı bulabilecekleri konusunda da umutsuzdurlar. 


Sohbet Maddeleri

• Yalnızlıktan müzdarip birisi misiniz? Eğer yalnızsanız, yalnız olmak nasıl bir his? Yaşamınız nasıl geçiyor?
  
  
• Yalnızlık sizce toplumun mu yoksa bireylerin suçu mudur? Eğer birinin suçu ise neden?
  
  
• Yalnızlık nasıl atlatılabilir? Daha önce yalnızlık yaşadınız mı veya yaşayan birini yakından tanıdınız mı?
  

Konu hakkında bir TEDx konuşması

Bu konu Kültür Kulübü başkan yardımcısı @Yasin Ahmet tarafından hazırlanmıştır.

[Craetus]

Kendimi daha önce hiç yalnız kalmış hissetmedim. Kalabalık ortamları sevmem, kalabalık ortamlarda bile kendi isteğimle ya yalnız takılırım ya da kendi seçtiğim az kişi ile beraber takılırım ancak bu tamamen benim yalnız kalma isteğimden. Yoksa çabucak ortama karışabilirim. Ancak karışacağım ortamları ve konuşacağım, arkadaş olacağım insanları seçerken çok seçici davrandığım için bilinçli bir şekilde yalnızlığı veya az kişiyi tercih ediyorum. Bu yüzden bu konuda esas olarak bahsedilen "yalnızlık"tan mustarip değilim.

[Yasin Ahmet]

Yalnız olan kişileri yakından tanıdığım ve incelediğim oldu. Hatta bir ara kendimi öyle hissediyordum, cidden insanın içinde doldurulamayacak bir boşluk yaratıyor. Depresyon, stres ve benzeri durumları yakından deneyimledim, konudaki TEDx videosundaki kadın gibi stresten konuşamadığım zamanlar da oldu. Bence bu direkt olarak kişinin kişiliğinden ve atılgan ol(a)mamasından kaynaklı bir durum.

Kendimi yalnız hissettiğim zamanlarda aynı zamanda içine kapanık, her konuda umursamaz, ne olursa olsun diyen birisiydim. Şimdi kendime baktığımda daha mutlu ve etrafını sorgulayan, inceleyen bir insanım. Etrafında neler değişti derseniz, neredeyse hiçbir şey değişmedi. Sadece kişiliğim değişti ve bununla birlikte yalnızlık durumundan kurtuldum. Bence insanın tamamen içine kapanık olup, kendiyle bile barışık olamamasından kaynaklı bir sorun.

[Attila the Hun]

Yalnızlıktan muzdarip değilim. İrtibatı koparmadığım birçok arkadaşım var, zaten pandemiden önce sık sık yüz yüze görüşüyorduk. Genelde insanlarla iyi anlaşan biriyim ama sırf yalnız kalmamak için bana uymayan kişilerle arkadaş olmak yerine yalnız kalmayı yeğlerim.

Yalnızlığın büyük oranda bireyin suçu olduğunu düşünüyorum. Suçu topluma atmak genelde bireyin teselli mekanizması olmaktan öteye geçemiyor. Kendini doğru şekilde ifade etmek yerine başkaları tarafından fark edilmeyi beklemek pek gerçekçi değil.

[baywatch06]

Yalnızlıktan müzdarip birisi misiniz? Eğer yalnızsanız, yalnız olmak nasıl bir his? Yaşamınız nasıl geçiyor?

Yalnızlığı tercih ediyorum kendi yaşıtlarıma uyum sağlayamdığımı düşünüyorum çoğu konuda bu yüzden yalnız takılıyorum Ayrıca yalnızlık çoğu zaman güzeldir özgürlük hissiyatı verir tabi çok gezen biriyseniz yalnızlık size ağır gelebilir ama orası tartışılır Benim yaşiamım evde internet ve oyunla geçiyor çoğunlukla eskiden sıjk sık sinemaya filan giderdim ama bir senedir gitmiyorum

Yalnızlık sizce toplumun mu yoksa bireylerin suçu mudur? Eğer birinin suçu ise neden?
Bana göre yalnızlık kimsenin suçu değil bu tamamen doğal bir durum bence herkes herkesle 100 de 100 her konuda uyum sağlayacak diye bi durum yok

Yalnızlık nasıl atlatılabilir? Daha önce yalnızlık yaşadınız mı veya yaşayan birini yakından tanıdınız mı?
valla bunun tek çözümü her konuda uyum sağlamak ve kendi kişisel fikirler oluşturmamak ve buda insan doğasına aykırı . Yalnız olmamak istiyorsanız çoğunluk ne yapıyorsa onu yapın yalnız olmazsınız ama dediğim gibi bu durumn insan doğasına ve özgür iradeye aykırı bi durum

[altnkurt]

Eskiden olsa yalnızlığın güçlü yanım olduğunu söylerdim ancak yıllar içinde daha sosyal bir birey oldum. Bu da yalnızlığı çekilmesi güç bir hale getirdi. Zaman zaman gerçekten yalnız olabiliyorum ve bu üzüyor. Sevdiğim güvendiğim bağlandığım insanların arasında daha mutluyum.

Yalnızlık toplumun suçudur bence. Toplum insanlara kucak açtıkça kimse yalnız kalmayacaktır. Ancak toplum kendini kapalı kutuya dönüştürüp bazı kimseleri dışarıda bıraktığında istenmeyen yalnızlık durumu ortaya çıkıyor.

Mümkün olduğunca her sosyalleşme şansını değerlendirmek gerekiyor. İnsanlara açık kapı bırakıp fazla seçici olmamak lazım. Alçak gönüllü ve canayakın olmak da bir artı. Kendini insanlardan büyük gören veya farklı gören kişiler genelde daha yalnızdır.

[Yang Wen-Li]

 

Almanca bilenler için bu konuyla ilgili çok güzel bir video var.

[Takeda Akane]

Bazen...

Bazen insan yalnız olmak ister...

Ama bazen.