[Craetus]

Fields of History geliştirici günlüklerinin on dördüncüsünde Kraliyet Donanması ve bazı deniz mekaniklerinden bahsediliyor.

Son geliştirici günlüğünde de belirttiğimiz gibi, bugünün tamamı Andrew Miller ile ilgili olacak. Peki Bay Miller da kim ve Birinci Dünya Savaşı ile ne ilgisi var? Bay Miller, Birleşik Krallık Kraliyet Donanması’nın ta kendisidir. İngilizlerin organizasyonlarını ve gruplarını, sıradan erkek isimleri ile adlandırmak gibi huyları ne kadar da garip ama. Tuhaf isimlendirmesine bakılmaksızın, Kraliyet Donanması Fields of History’de tıpkı gerçek hayatta da olduğu gibi, oldukça büyük bir farkla dünyanın en büyük donanmasıdır.

Anglo-Sakson İngiltere saygın bir deniz gücü olmasına rağmen, Norman Fethinden sonra yeni liderlerin donanmaya yatırım yapma gibi bir arzusu yoktu. Bunun yerine Britanya Adaları’ndaki çeşitli düşmanlarıyla başa çıkmak ve adadaki konumlarını koruyabilmek için İngiliz ordusuna odaklandılar. Aslında, İngiltere’nin bu zamanın çoğunda ortalıkta herhangi bir filosu yoktu, sadece ticaret gemilerini işe alırdı ve kirli işlerini yapsınlar diye kullanabilecekleri tüm silahlarla donatılırlardı.

Aslında, İngiltere'nin bugünkü popüler imajının bize dikte ettiklerine rağmen, Orta Çağ ve Rönesans dönemlerinin çoğunda denizlerdeki güç olarak kabul edilen İngiltere değil, İskoçya idi. İngilizler, en meşhuru Yüz Yıl Savaşları sırasında Sluys Savaşı'ndaki zafer olmakla birlikte, birkaç büyük deniz zaferine sahipti, ancak İngiltere'nin küçük ve geçici donanması bu zaferlerden nadiren yararlanabildi. Özellikle Fransa'daki İngiliz varlıklarının kaybından sonra, İngilizlerin adanın kendilerinin olan yarısında kalmaktan oldukça memnun oldukları görülüyordu.

Ancak Tudor Hanedanlığı olaylara farklı açılardan baktı. Çeşitli faktörlerden yola çıkarak – kolonileşmeye olan potansiyel ilgi, denizaşırı ticareti korumanın artan önemi, diğer deniz güçleriyle rekabet – 7. Henry İngiltere'nin liman altyapısını genişletmeye başladı, oğlu 8. Henry 1066'dan beri ilk kez tam ölçekli, kalıcı bir filo kurdu ve bu filo ağır silahlandırılmış ticaret gemileri yerine amacına hizmet etmesi için özel olarak inşa edilmiş savaş gemilerini içeriyordu. 1. Elizabeth, Yeni Dünya’da koloniler kurmak ve korumak için yeni filodan tam olarak yararlanmaya başladı. Aynı zamanda İngiltere'nin hareket alanını genişletmek ve Atlantik Okyanusunda faaliyetlerini tartışmasız sürdürebilmek için İspanyol Armadası’na büyük bir darbe indirdi.

Ancak, "Donanma Kraliyeti" için coşku ve filo, 16. yüzyılın sonunda batmıştı ve İngiliz tüccarlara karşı korsanlık faaliyetleri bir kez daha yaygın hale gelmişti. Bunu akılda tutarak, Oliver Cromwell büyük bir filoya sahip olmanın avantajını fark etti ve konumunu yeniden inşa etmek için bunu kullandı. II. Charles iktidara geldiğinde, Kraliyet Donanmasını, kraliyet mülkiyetinden ziyade İngiliz devletinin uygun bir kurumu haline getirdi ve donanma yükselerek Avrupa'nın en büyük filosu oldu.

Filo tarafından sağlanan avantaj kısa sürede belirginleşti. Başka hiçbir Avrupa ülkesi tek başına Kraliyet Donanması ile başa çıkamazdı, bu da İngilizlere çağdaşlarının hiçbirinin sahip olmadığı bir güvenlik ağı sağlayarak, evdeki sorunları önceliklendirmek yerine küresel bir imparatorluk yaratmak ve sürdürmek için daha fazla odaklanmalarına izin verdi. Sonuç olarak İngiltere, Kuzey Amerika ve Hindistan'da büyük ve başarılı koloniler kurdu.

Bu aynı zamanda İngilizler için kolonyal ölçekte bir hakimiyet dönemine yol açtı. İngilizler küçük bir denizci grubuyla yelken açmayı ve savunmasız kolonilerden bazılarını yakmayı veya ele geçirmeyi adet edinmişlerdi. İngilizler basitçe işgücünü karşılayabiliyor ve filoyu oraya gönderebiliyorlardı ki bu, savunucuların sahip olmadığı iki avantajdı. Hollandalılar, Medway Baskını’nda bir açık buldu, bu da sinirli İngilizlerin filolarını bir kez daha genişletmesi için bir teşvik oldu. Sadece birkaç yıl sonra İskoçya ile bir birlik kuruldu, hem yeni birleşik bir İngiliz filosu oluşturdu hem de yeni birliğin savunmak için daha fazla sahil şeridi olduğu için gemilerin idamesi daha da önemli bir hale geldi.

18. yüzyıl boyunca, İngilizler filosunu genişletmeye devam ettiler, artık Hollandalılardan ve İspanyollardan daha yeni bir donanmaları vardı. İngilizler, çoğu ülke tarafından en azından bir dereceye kadar benimsenen gemiler için “derecelendirme sistemi”ne geçti ve deniz mühendisliğini deniz mimarisine dönüştürdü, daha büyük ve daha iyi silahlı savaş gemileri Kraliyet Donanması’nın bir demirbaşı haline geldi. İngiltere'nin denizler üzerindeki kontrolü, İngiltere’ye, kendi sömürge imparatorluğunun dışında bile dünya ticareti üzerinde neredeyse tekel olmasını sağladı. Birleşik Krallık’ın dünya üzerindeki hakimiyeti yükseldikçe, belki de en büyük testlerini deneyimlediler: 1805'teki Trafalgar Muharebesi.

Trafalgar Muharebesi’nde o zamanlar dünyanın ikinci ve üçüncü en büyük donanmasına sahip olan Fransa ve İspanya'nın Kraliyet Donanmasına karşı olan ortak çabaları görüldü. Nihayetinde, Birleşik Krallık filosu sayıca azdı ancak günü üstün tasarımlar ve taktikler kazandı. Trafalgar'dan sonra, 19. yüzyıl boyunca Kraliyet Donanması’nın üstünlüğüne açıkça kimse meydan okumadı, neredeyse hiçbir girişimde bulunulmadı ve Kraliyet Donanması’ndan tüm dünyada korkuldu. Bununla birlikte, vatanseverlerin yüksek coşkusu, kutlanan zaferin İngilizlerin denizlerdeki doğal üstünlüğünün bir göstergesi olduğunu değil, iyi liderliğin, iyi şansın ve düşmanının tereddütlerinin sayesinde kazanılmış olduğunu fark eden Birleşik Krallık'ta haklı olarak azaldı.

Sonuç olarak diğer yabancı donanmaların başka bir kombinasyonunun, İngilizlerin okyanus üzerindeki devam eden saltanatlarını potansiyel olarak sona erdirebileceğini düşünmeye başlaması ile paranoya, İngilizler ve kıta rakipleri arasında yeniden baş göstermeye başladı. 1889'da, potansiyel olarak sonucu farklı bitebilecek ikinci bir Trafalgar istemeyen İmparatorluk, Kraliyet Donanması'nın dünyanın bir sonraki en büyük iki donanmasının büyüklüğü kadar olmasını zorunlu kılan İki-Güçlü Standardını benimsedi.

Herkes bu haberi duymaktan mutlu değildi.

Şimdi Kaiser 2. Wilhelm tarafından yönetilen Alman İmparatorluğu, ulusunun göreli gençliği nedeniyle kaçırdıkları birçok diplomatik olayı yakalamaya çalışıyordu. İmparatorluk'ta en azından Kraliyet Donanması'na karşı kendini savunabilecek bir donanma yapmaya çalışmak için iddialı bir inşaat programı başladı. İngiltere yükümlülüğünü takip etti ve tamamen yeni gemi sınıflarının - Dretnot, Denizaltı ve Savaş Kruvazörü - gelişimini gören bir silahlanma yarışı başladı. Almanlar şok edici kısa sürede yeni ve büyük bir donanma yaratabilmiş olsa da, Kraliyet Donanması biraz da olsa büyüklüğünü korudu.

Sonuç olarak 1914’ün Kraliyet Donanması, güçlü ama şaşırtıcı derecede genç geleneklere sahiptir ve genel olarak son 15 yıl içinde inşa edilen gemilerden oluşur. Kraliyet Donanması’nın Alman İmparatorluğu'nun Hochseeflotte’si ile çatışması buradan kaçınılmaz olarak görünüyor. Kraliyet Donanması, Kaiserliche Marine'den hala daha büyük ve daha güçlü olsa da amirallerin istediği kadar büyük değil ve etrafa oldukça yayılıyor. Tarihsel olarak, Kraliyet Donanması bu sorunun üstesinden geldi ve Jutland Savaşı - savaşın geri kalanını limanda geçirmek zorunda kalsalar da Almanlar için Pirus Zaferiydi - ile denizde bir kez daha tartışmasız İngiliz egemenliği kurdu. Bu kolay bir görev değildi, ancak Fields of History’de Birleşik Krallık olarak başa çıkmanız gereken bir görev.

Kraliyet Donanmasını oyunda doğru bir şekilde tasvir etmek için ulusal arşivler ve filo kayıtları hakkında çok fazla araştırma yapılmıştır. 1914'ten kalma Kraliyet Donanması'nın tüm gerçek gemileri parmaklarınızın ucunda ve oyun içinde savaşmaya hazır, ancak oynanıştan dolayı, organizasyon daha sezgisel olması ve oyunun yapısına uyması için biraz değişti. Elbette sistem içinde, Andrew'un başlangıç kompozisyonunu istediğiniz gibi yeniden düzenleyebilir ve tamamlayabilirsiniz.

Fields of History’de, deniz birimleri (bir veya daha fazla gemiden oluşur) emirlerinizi yerine getiren filolarınızdır. Her biri ilave yuvaların miktarını artırarak dört seviyeye ayrılırlar. Her gemi türü farklı yuva boyutuna sahiptir, örneğin dretnotlar, muhripler veya denizaltılardan daha fazla yuva kaplar. Aşağıdaki gibi dağıtılırlar:

• Küçük Filotilla – Birkaç gemiden oluşan küçük bir deniz birimidir. Küçük filotillalar en çok küçük deniz kuvvetlerinde görülür ve büyük gemilerle donatıldığında bile, sadece keşif veya küçük ölçekli kargo gemisi baskınları gibi en temel görevleri yerine getirebilir. Küçük filotillalar, askeri deneyim puanları kullanılarak filotillalara yükseltilebilir.
  
  
• Filotilla – Küçük olan filotilladan ziyade daha fazla yuvaya sahiptir. Filotilla refakat, abluka ve kıyı bombardımanı gibi görevler için kullanışlı hale getirilerek daha fazla gemi tutabilir. En büyük donanmalara sahip olanlar muhtemelen filotillaları diğerlerinin küçük filotillalara vereceği görevler için kullanacaktır.
  
  
• Filo – Filolar, komuta altındaki gemilere deniz savaşlarında çeşitli bonuslar veren bir amiral tarafından yönetilebilecek kadar büyüktürler. Ayrıca gemiler için filotillalardan daha fazla yuva içerirler. Devasa donanma güçleri olmamasına rağmen yine de gemi bakımından oldukça kalabalık ülkeler, güçlerinin çoğunu muhtemelen bir filoya yoğunlaştıracak. Filolar, askeri deneyim puanlarının toplamı ile büyük filolara yükseltilebilirler.
  
  
• Büyük Filo – Büyük filo çok sayıda yuva ile en büyük deniz birimidir. Filo gibi, kendilerine atanmış kendi amiralleri var. Sadece dünyanın en büyük donanmaları tam bir büyük filoya sahip olacak ve muhtemelen onları durdurabilecek tek şey aynı büyüklükte bir büyük filo ya da en azından bir grup daha küçük birim olacaktır. Hafife alınmamalılar veya korkakça kullanılmamalıdırlar.
  

Eğer favorileriniz ile oynamayı seviyorsanız, gemilerinizden birini donanmanın amiral gemisi olarak belirleyebilirsiniz ve bu da o gemiye esas olarak donanmanızın bir bütün olarak somutlaşmış hali olarak özel bir statü kazandırır. Donanmanızdaki en iyi denizciler ve subaylar, bu geminin personeline taşınacak ve uyumluluk gibi etkilendikleri değişkenlere birkaç bonus verecektir. Tipik olarak bu durum, hem becerilerden en iyi şekilde yararlanmak için hem de bu geminin kaybı ile ilgili dezavantaj nedeniyle, en büyük, en önemli gemi (umarım bir amiral gözetimi altındadır) için ayrılmalıdır. Amiral gemisi batırılırsa, denizcilerinizin geri kalanı da bundan etkilenecektir. Filolarınızda sorunlara yol açabilecek büyük bir moral cezasına yol açar.

Kara Kuvvetleri'nde olduğu gibi Deniz Kuvvetleri Komutanını da atama gücüne sahipsin. Winston Churchill (1914'te Birinci Deniz Lordu) gibi bir politikacı ya da Alfred von Tirpitz (Kaiserliche Marine'nin Großadmiral'i) gibi bir amiral olsun, donanmanızın lideri tüm filolarınıza benzersiz faydalar sağlayacaktır. Ayrıca, etkileri daha da geliştirmek için amirallerin bir üyesi tarafından desteklenebilir.

“Donanmaya Genel Bakış” ile filolarınızın kompozisyonunu bir bakışta iki farklı şekilde görebilirsiniz. Birincisi, donanmanızın asıl savaş düzeni. Ayrıca tüm donanmanızdaki tüm gemilerin türlerine göre düzenlenmiş kapsamlı bir listesi de vardır. Bu, özellikle düşmanınızın donanma büyüklüğü hakkında bir fikriniz varsa veya en önemli gemilerinizin bir savaşta hayatta kalmasını sağlamak istiyorsanız, denizlerdeki gücünüzü bir bakışta değerlendirmeyi kolay ve hızlı hale getirir.

Bunun altında, şu anda yapım aşamasında olduğunuz tüm gemileri görebilirsiniz. Burası, hem kendi donanmanız için inşa edilen gemilerin hem de diğer donanmalar için inşa ettiğiniz gemileri içerir. Gerçekten de Fields of History’de diğer milletler için gemiler inşa edebilirsiniz, 1914'ün başında tamamlanmak üzere olan Şili dretnotu Almirante Latorre gibi.

Bu geliştirici günlüğü burada sona eriyor, ancak bundan önce, Kraliyet Donanmasını bu tarihte belgeleyen tarihçilere, bu önemli tarihi korudukları için teşekkür ediyoruz, bu Fields of History’de doğru tasviri oluşturabilmemiz için gerekliydi. Bu amaçla kullandığımız kaynakları burada bulabilirsiniz:

The Monthly Navy List on The National Library of Scotland
The Royal Navy on Naval Encyclopedia
Dreadnought Battleships List on World War 1 Naval Combat
British Warships, 1914-1919 by F.J. Dittmar & J.J. Colledge
Royal Navy on The Dreadnought Project
Royal Navy on Navypedia

Bununla birlikte, bu projede bizi takip etmeye ve desteklemeye devam ettiğiniz için teşekkür ederiz. Hala zamanınız varken kıyı izninizin tadını çıkarın, bir sonraki geliştirici günlüğünde bir başka donanmayı ele alacağız, bu sefer Reinhard Scheer, Friedrich von Ingenohl ve Franz Hipper'in favorisi: Alman İmparatorluğu'ndan Kaiserliche Marine Die!