[SchrödingersCat]

İspanya Kralı II. Charles Habsburg hanedanının sonuncusuydu ve yüz deformasyonundan en çok etkilenenlerden biriydi.

İspanyol ve Avusturya krallarının ve eşlerinin Habsburg hanedanının yüz yapılarından biri olan "Habsburg Çenesi", Annals of Human Biology dergisinde yayınlanan yeni sonuçlara göre, tür içi üremenin bir sonucu.

Yeni çalışma, tarihsel portreleri kullanarak yüz deformasyonları ile doğrudan bir bağlantı olup olmadığını belirlemek için yakınlık derecesini, genetik analizi ile birleştirdi. Araştırmacılar ayrıca yakınlığın genetik temelini de araştırdılar.

Yakın akrabalar arasında yapılan evlilik Avusturya ve İspanya krallıklarının Avrupa imparatorlukları arasında son varis de ölene kadar önemli bir rol oynadı. Bununla birlikte, bugüne kadar hiçbir çalışma, "Habsburg Çenesi" olarak bilinen farklı çenenin, soy içi üremenin bir sonucu olup olmadığını doğrulamamıştı.

“Habsburg hanedanı, Avrupa'da en etkili olan hanedanlıklardan biriydi, ancak sonunda çöküşü olan akraba evliliği ile ünlendi. İlk kez, soy içi üreme ile Habsburg çenesinin görünüşü arasında net bir pozitif ilişki olduğunu görüyoruz."

-Prof. Roman Vilas

Habsburg hanedanının 15 üyesinin 66 portresinde yüz deformitesini teşhis etmek için 10 çene cerrahı incelemelerde bulundu. Sanatsal tarzdaki farklılıklara rağmen, portreler insan yüzünü gerçekçi bir yaklaşımla nitelendiriyor. Cerrahlardan, "Habsburg çenesi" olarak da bilinen 11 mandibular çıkıntının yanı sıra, 7 çenel eksiklik özelliğini teşhis etmeleri istendi. Bunlardan en belirginleri alt dudak ve çıkıntılı bir burun ucuydu. 

Cerrahlar, Habsburg ailesinin her bir üyesinde mandibular çıkıntı derecesi ve çenel eksiklik için puan verdi. 1477'de aileye katılan Burgundy hanesinden Mary her iki özelliği de en az derecede gösteriyordu. Mandibular çıkıntı en çok 1621-1640 yılları arasında tahta oturan İspanya ve Portekiz Kralı, IV. Philip'de belirgindi. En fazla çenel eksiklik ailenin şu beş üyesinde saptandı: I. Maximilian, kızı Margaret, yiğeni I. Charles ve Charles'in torunu IV. Philip ve Habsburgların sonuncusu II. Charles.

Araştırmacılar iki durum hakkında bir ilişki olduğunu ve “Habsburg çenesinin” aslında ikisi tarafından da tanımlandığını ve ortak bir genetik temeli paylaştığını öne sürüyor. Soy içi üremenin derecesi 20'den fazla nesle ait 6.000 kişiyi kapsayan bir soy ağacını gösteriyor. Yüz deformasyon derecesine bağlı olup olmadığını belirlemek için analizler yapıldı. Araştırmacılar, yaş ile mandibular çıkıntının derecesi arasında güçlü bir ilişki olduğunu tespit ettiler. Bu ilişki çenel eksiklik ile de doğru orantılıydı fakat istatistiksel olarak yedi özellikte sadece ikisi kayda değerdi.

Soy içi üreme ve yüz deformitesi arasındaki ilişkinin nedenleri belirsizliğini korumaktadır ancak yazarlar, akrabalar arasında üremenin ana etkisinin, genetik homozigotluk olarak bilinen her iki ebeveynden bir genin özdeş formlarını devralma şansının artması olduğunu öne sürmektedir. Bu, insanların genetik uygunluğunu azaltır bu yüzden "Habsburg çenesi" çekinik bir durum olarak düşünülmelidir.

"Çalışmamız tarihsel rakamlara dayanıyor olsa da, bazı coğrafi bölgelerde ve bazı dini ve etnik gruplarda soy içi üreme hala yaygındır, bu nedenle etkileri araştırmak bugün için önemlidir. Habsburg hanedanı, araştırmacıların yapması için bir tür  laboratuvar olarak hizmet ediyor, çünkü soy içi üreme çeşitliliği çok yüksek.

- Prof. Roman Vilas