[Lothebork]

1936 Avrupa Haritası

---

    Prusyalı Bakan Otto von Bismarck’ın baskısı altında ve Avrupa’daki milliyetçi uyanışın yarattığı kargaşada, Almanya birleşimini Danimarka, Avusturya-Macaristan ve son olarak Fransa’ya karşı yaptığı mücadelelerden sonra ancak tamamlayabilmişti.

    Alman İmparatorluğu, Fransa-Prusya Savaşı’nın sonrasında, XIV. Louis’in sarayı Versailles’da 18 Ocak 1871’de duyuruldu. Almancanın konuşulduğu tüm bölgeler (Avusturya hariç) Almanya’nın ilk imparatoru I. Wilhelm’in yönetimi altında birleştirildi.  Kurulan yeni ittifak 1871'de kaybettiği Alsace-Lorraine’yi tekrar elde etmeye kararlı Fransa'yı diplomatik olarak izole etme planının bir parçasıydı. 1884'ten itibaren Avrupa dışında sömürgeler kurmaya başlandı. Alman halkı imparatorunu 9 Mart 1888’de kaybederken, oğlu III. Friedrich, 99 gün sonra tedavi edilemez bir boğaz kanseri nedeniyle öldü.

    II. Wilhelm tahta çıktığında daha 29 yaşındaydı. Almanya'nın bir dünya gücü olmasını isteyen II. Wilhelm döneminde Almanya İmparatorluğu daha saldırgan, militarist ve yayılmacı bir dış politika izledi. Eski başbakan Bismarck'ın denge politikası bir kenara bırakılıp yeni sömürgeler edinmek amacıyla İngiltere ile yoğun bir rekabete girildi. Özellikle İngiltere'nin deniz üstünlüğünü sona erdirmek için yoğun çaba içine girildi ve Almanya denizlerde güçlü filolara sahip oldu. 1890'da Bismarck'ın büyük önem verdiği Alman-Rus Teminat Antlaşmasını yenilemeyerek ilk önemli değişikliği yaptı.

    II. Wilhelm, Avrupa’nın genel emperyalist politikalarını takip etti. Almanya’nın yayılmacı politikasının yanında Fas’ı işgal etmesi yeni bir krize yol açtı. Tansiyon git gide yükseliyordu. Yakın bir zamanda büyük bir savaş çıkması olasıydı. Avrupa devletlerinin bu savaşa hazırlanması 28 Haziran 1914’e kadar sürdü.

   Avusturya-Macaristan İmparatorluğu Veliahtı Ferdinand, 28 Haziran 1914 günü Saraybosna'yı ziyaretinde bir Sırp Milliyetçisi tarafından öldürüldü. İki devleti bir arada tutan tek unsur olan Habsbourg Hanedanı'nın tek veliahtı öldürülmüştü. Avusturya Hükümeti'nin tepkisi çok sert oldu. Avusturya Sırbistan'a 48 saat süreli ağır bir nota verdi. Sırbistan bu notaya kaçamak yanıtlar verdi. Bunun üzerine Avusturya,28 Temmuz 1914'te Belgrad'ı bombalamaya başlayarak, Sırbistan’a savaş ilan etti. Bunun üzerine Rusya 31 Temmuz'da genel seferberlik ilan etti. Daha önceden Rus Seferberliği'ni savaş ilanı kabul edeceğini açıklamış bulunan Almanya, 1 Ağustos'ta Rusya'ya, 3 Ağustos'ta da Fransa'ya savaş ilan etti.

   Fransa'ya saldırıda en kolay yol olan Flander Düzlükleri'nden ordusunu geçirmek isteyen Almanya, Belçika'ya 'Zararsız Geçiş Hakkı' için başvurdu. Tarafsız bir ülke olan Belçika, İngiltere’ye danıştıktan sonra Almanya'nın önerisini reddedince, Almanya 4 Ağustos 1914 tarihinde Belçika'ya saldırdı ve İngiltere de Almanya'ya savaş açtı.

   Schlieffen Planı’na göre altı haftada Fransa’yı düşürmeyi öngören Almanya, Belçika’nın direnmesi sonucunda bu planda başarısız olmuştur. Almanya’nın ‘Yıldırım Harekâtı’ Marne Muharebeleri ile engellenmiştir. Batı Cephesi’nde savaş, 1914 yılında siper savaşına dönmüştür. Savaş daha sonra kararsız ve kanlı taarruzlar dizisine dönüşecektir. Bunlardan en kötüsü 1916’daki Verdun savaşıdır.

   1917 yılına gelindiğinde Rusya’da Bolşevik Partisi öncülüğünde işçiler, köylüler ve askerler Ekim ayında gerçekleşen Ekim Devrimi'ni yaptılar. Bunun sonucunda, Rusya Brest-Litowsk Antlaşması'yla tamamen savaştan çekildi. Bu antlaşmadan sonra binlerce asker Doğu Cephesi’nden Batı’ya ihraç edildi. Üç yıllık yıpratıcı bir mücadeleden sonra Mart 1919’da, Batı Cephesindeki Alman hücumu başarılı oldu. Fransız ordularının morali Alman ordularının saldırısı ve Paris ve Loire vadilerine yürümesiyle çöktü. Fransız orduları imha edilince, yorulan Fransız Hükümeti teslim olarak Alman ordularının topraklarını işgal etmesine izin verdi. Hayret verici zaferle birlikte Alman orduları İtalyan ve Türk cephelerine yollandı. Yollanan bu tecrübeli birliklerle beraber, İttifak Güçleri peş peşe İngiliz ve İtalyan birliklerini mağlup edilerek Kuzey İtalya işgal edildi ve Orta Doğu Osmanlı hâkimiyeti tekrar sağlandı. İngiliz ve deniz aşırı İtilaf güçleri ile savaş sonuçsuz bir şekilde 1921 yılına kadar devam etti.

   İttifak güçleri ne İngilizlerin yerleşik olarak bulunduğu Süveyş Kanalı’nı geçebilecek ne de Britanya’ya veyahut Japonya, Portekiz gibi ülkelere çıkartma yapacak durumda değildi. Savaş her ülkenin ekonomisi sarsıntıya uğratmış, ayrıca Osmanlı ve Avusturya-Macaristan İmparatorluklarının zayıf yönlerini ortaya çıkarmıştı. Almanya her ne kadar Afrika ve Asya’daki kolonilerini kaybetse de savaşı şüphesiz kazanmıştı. Kuzey İtalya'da sendikalist bir devrim sonucunda İtalya Sosyalist Cumhuriyeti'nin kurulması ve Osmanlı’nın Riyadh’taki Arap kuvvetlerinin üstesinden gelememesi üzerine barış görüşmeleri başladı.

       Kasım 1921’de General Ludendorf, İngiltere Başbakanı Lloyd-George’a barış teklif etti. Antlaşmanın içeriğine göre:

• Almanya’nın savaştan elde ettiği topraklar İngiltere tarafından onaylanacak.
  

• Almanya, kalan İtilaf güçleri olan Britanya, Japonya ve Portekiz’in İmparatorluk mülklerine saygı gösterecek.
  

• Eski Alman kolonileri geri verilecek.
  

• Savaş’ın başında el koyulan Kıbrıs, Osmanlı Devleti’ne iade edilecek.
  

  Antlaşma 11 Kasım 1921’de imzalanarak Dünya Savaşı resmen sona erdi.