[WesternFront]

-- Japon Güncesi --

Tarihler 1680'lerin sonlarını gösterirken, Japon İmparatorluğu Meksika'dan Çin'e, Tayvan'dan Mançurya'ya kadar uzanan topraklarda büyük bir egemenliğe sahipti. Fakat son yüzyılda arka arkaya yaşanan din savaşları, yeteneksiz Shogun'ların ekonomiyi zorlayan harcamaları, ülkeyi zor durumda bırakmıştı. Ülke zor durumdayken bir de Çin seferi kararı alan shogun, ordusuna güvenmiş fakat sayıca çok üstün olan Çin koalisyonuna yenik düşmüştü. 

Ardından ülkede iç savaşın patlak vermesi, iflas kararı ile ekonominin avrupalı bankerlerin gözetimine sunulması, amerikalı yerel devletlerin de uydu devletlerimizi kışkırtarak Japon İmparatorluğundan ayırması üzerine ülke çok zor yıllardan geçti. Bir de kore ve mançurya devletleri bağımsızlıklarını ilan edince halk büsbütün umutsuzluğa kapıldı.

Fakat biri vardı ki umudunu asla kaybetmemişti, çünkü en zor zamanlarında hep içlerinden bir lider çıkmış ve kendilerine yeniden hayat vermişti. Japon dirilişi vakit kaybetmeden gerçekleştirilmeliydi. Ve çok geçmeden, Diriliş ateşini General Isugo Mirume yaktı. Japon adalarını ve anakarasını köy köy, kale kale kendine katılmaya ikna eden Isugo, başkent Kyoto'yu da ele geçirdi. Ülkedeki kaosu dindirdi ve yönetimi eline alarak yeni Shogun oldu.

On yıl boyunca enkaz olarak devraldığı ülkede, bir de iflas kurumunun baskısıyla eli kolu bağlı hüküm sürdü. On yılın sonunda, borçlarından kurtulan Japonya'nın ilk adımı olarak asya'daki varlığını geri kazanması gerektiğini düşünen Isugo, Kore ve Mançurya üzerine sefere çıktı, iki devletin ordularını da bozguna uğratıp önceki yüzyıldaki kayıpları telafi etti. 

Bunların yanında amerikan yerel beyleri ile de defansif ve ekonomik paktlar kuran Isugo, ülkeyi modernizasyona başladı. 

Shogun, bundan sonraki dönemde bölgede statik bir savunma hattı kurup ülke modernizasyonuna devam etmeyi, ve sanayi çağına hazır bir şekilde girmeyi planlıyor gibi gözüküyor. 

Çok yaşa Isugo, çok yaşa Japonya!

-------------------------------