[Kierkegaard]

Ne alaka. İslam ilkel bir ideolojidir. İdeolojide güçtür. Padişahlar bu gücü kullanacak kadar zekiydiler, günümüz siyaseti gibi.

 Cehalet, küstahlıkla birleşince böyle oluyor. İlkel sıfatını neye dayanarak kullanıyorsun?

 Padişah, Kral vb. olguları buz dağının görünen yüzüne benzetebiliriz. Her ne kadar yapılan işler sultana mal edilse de hareketlerin temel motivasyonu Osmanlı Hanedanı ve Kayı aşireti tarafından belirleniyor. İslam hükümlerinin uygulanması da keza bu insanların iradesine bağlı, bu durumu kullanmaktan ziyade tercih ettikleri kanısındayım. Bu bahsedilen asabiyeti(hanedan mülkünü) kırmanın yolu meşruiyet kazanmaktır.

 II. Mehmed tahta geçtiğinde parlak fikirleri olan açık görüşlü bir gençti. Ancak bu fikirleri eyleme geçirebilmesi için gerekli meşruiyete sahip değildi. İstanbul'un fethinin en önemli sonuçlarından birisi de ona ihtiyacı olan meşruiyeti sağlamasıdır. Eğer istese pekala dinini değiştirebilirdi, nüfusunun yarısı Hristiyan olan bir devletten bahsediyoruz. Yukarıda II. Mehmed'e yapılan ithamlar aynı şekilde Peygamber için de dile getirilmiştir. Bu durum iddia sahiplerinin makyavelist görüşlerinin bir tezahürüdür. Materyalizme bulanmış kafalar, bilinçli olarak menfaatlerine muhalif hareket edebilecek insanları anlayamazlar.

 II. Bayezıd'ın tahta çıktığında babasının tersine ulemayı desteklemesi, Cem Sultan'a karşı meşruiyetini sağlamlaştırmak istemesinden kaynaklanıyor. Bu kişi için pragmatist diyebiliriz. Tarih anlatılarında II. Bayezıd veli olarak gösterilirken, II. Mehmed'in imanının sorgulanması ironik.

 Ayrıca meşruiyete sahip olmadan hareket eden II. Osman başarısız bir örnek olarak karşımıza çıkıyor.

 Bunların dışında tarihe baktığımızda Peygamber'in mektubunu alan Herakleios'un, meşruiyetini kaybetme korkusuyla İslam'ı seçmediğini görüyoruz. Çünkü sahip olduğu mülk, hanedanlık aşamasındaydı.

 İbn Haldun, Mukaddime'de mülkün oluşumunu, gelişim sürecini ve aşamalarını açıklamıştır, merak eden arkadaşlara öneririm.