[perverende]

5 yaşlarımda beraber oynadığımız bir komşun kız vardı. Evlerinde PC vardı. Korka korka Prince of Persia oynamaya çalıştığımızı hatırlıyorum. İlk POP'tan bahsediyorum karışmasın.



Hatırladığım ilk video oyun bu. Sonra çakma atari dönemiydi zaten zilyon tane farklı kasette milyon tane oyun oynamışızdır. Genelde kasetler arkadaşlar arası dönüşümlü kullanılırdı.
Ortaokuldayken abim ps1 almıştı. Ben ailemle memlekette yaşıyorduk, abim İstanbul'da çalışıyordu. 2-3 ayda bir Sirkeci'de korsan oyun satan bir yerden tamamen kendi zevkine göre aldığı oyunları gönderirdi. Hafızamda en çok yer eden oyunlar Fifa 99 ve Medal of Honor. Fakat şöyle bir durum var; ps'yi alırken memory card almamışız daha doğrusu benim böyle bir teknolojiden haberim yok. Atari nesli olduğumuz için oyunları oynar oynar sonra kapatır ertesi gün baştan başlardık, save denilen şeyi bilmiyorum. Mesela Medal of Honor'ı oynuyorum diyelim 5 bölüm geçiyorum sonra kapatıp ertesi gün tüm oyunu yine baştan oynuyorum. Veya fifa'da lig yapıyorum 1-2 sezon bitiriyorum ertesi gün hoop baştan bir daha transferler falan. Ulan ne manyakmışım. Ama bilmemek hakikaten mutluluk çünkü save sistemini bilmediğim için bu bana hiç mantıksız gelmiyordu o zamanlar.
Bir de evdeki büyük televizyon eski olduğu için oyunları siyah beyaz oynardım. Mutfakta bir tane 34 ekran sony vardı o renkli gösterirdi ama küçük ve mtfakta olduğu için ben hep büyük ekranda siyah beyaz oynamayı tercih ederdim. Resmen yaşlanmışım, burda oturup "vay be ne günlermiş" diye kendi kendime sesleniyorum.