[Awake]

Mesele mollaların, padişahların, şeyhlerin, sultanların, kralların, papaların, engizisyoncuların, kafa kesenlerin anlatılmaması değil, bunlar tabii ki anlatılacak, mesele bunların gururla, onurla, sevinçle, zaferle anlatılması, genç beyinlere günümüzde hiç bir şekilde yeri olmayan kavramların fetihlerle, şiirlerle, şarkılarla, epik bir şekilde anlatılması. Bu ilk Türk devletinden son Türk devletine kadar geçerlidir, bugün tarih öğreniyorsak bunun amacı hatalardan ders çıkarmak olmalıyken "milliyetçilik" veya "Osmanlıcılık" uğruna hataların görmezden gelindiği bir tarih görüşünün tesiri altındayız, sorun burada başlıyor, Türk'ün tarihinden duyduğu gurur, onun aynı zamanda ilerlemesini engelliyor, lakin birisi bunu eleştirdiğinde şeytan o oluyor, padişah düşmanı, kansız vatan haini oluyor, halbuki söylenmeye çalışılan şey padişahın "O" dönemde yaptıklarının hata olduğu değil, padişahın "BU" dönemde yapacaklarının hata olacağıdır. Alıştık.

Bu arada, ha molla demişsin, ha padişah, ne fark eder? Padişah aynı zamanda dini lider değil midir?