[Duman]

Ben de biraz izledim, hikaye çok açılmış değil henüz ancak Kojima'nın önceki oyunlarında da olan bir durum girişte 4-5 yerde "Hideo Kojima oyunu" yazmasının aslında oyunun yapısına bakıldığında absürt kaçmadığıydı. Bir hikaye var o kadar iç içe geçmiş, alakasız ancak oyunda çok da sırıtmayabilen bir hikaye ki belli bu hikaye Kojima'nın hikayesi diyorsun. Oyundaki karakterler Kojima'nın karakterleri. Cutsceneler Kojima'nın içerisindeki atanamamış film yönetmenliğini tatmin etmek için 1'er saat. Oyunlardaki müzikler Kojima'nın playlistinden çıkmış gibi, ilk bakışta ihtimal vermezsin bir oyunda olmalarına ancak güzeller. Tüm bu tuhaflıklara rağmen önceki oyunlarda, yani Metal Gear serisinde "Stealth + Süper Asker" kombinasyonu sevilmiş ve güzel bir oynanış sunmuştu. Oyundaki Kojima'nın limitsiz kişisel hayalgücü tasarımı ise büyük oranda oyunun bosslarıyla kısıtlanmıştı. Boss uçup kaçsa da alevler fırlatsa da oyun Afganistan'da geçiyordu. Hikayedeki "doğaüstü" öğeler ise klonlama, süper silah vb. gibi "teknolojiye" bağlanıyordu.

Death Stranding tüm bu "Kojima oyunu" öğelerini yine içeriyor ancak bu sefer oyunun evreni o limitsizliğe dahil. Bunun yanı sıra "Stealth + Süper Asker" formülü yerini şimdilik "Kurye + Parçalanmış Ülkede Köprüler Kuran Adam" formülüne bırakmış gibi gözüküyor, oyuncuların da asıl problemi burayla. Oyunda biraz daha felsefi ve fantastik yönlerde de Metal Gear oyunlarında çok "Kojimalaşmamış" yerlerde kendisinin "tuhaflıklarını" görmek mümkün, bu da meseleyi her ne kadar oyunun çeşitli kısımlarında bu tarz şeyler varolsa bile "Şu an Afrika'da bir Sovyet kampına sızıyorum" oynanışından "Kuryecilik yaparken yerde beliren petrolümsü yaratıklardan kurtulmaya çalışıyorum" oynanışına getiriyor. Oyunun en büyük satış noktası hikayesinin gizemi, ancak bunun değer sarfetmesi için ilk başta oyuncunun hikayeyi umursaması ve öğrenmeye çalışması gerekiyor ve Kojima oyunlarında çok yakından takip etseniz bile işin sonunda çok mantıklı bir hikaye çıkmayabiliyor.