[elefsar]

Ben üç dört seneye kadar çoğunlukla kütüphaneden aldım kitaplarımı. Toplasam 15-20 kitabı geçmemiştir kendi aldığım. Hediye ettiğim kitap sayısı bundan fazladır. Hem yatılı okulda kitap biriktirmenin zorluğu hem de ücretsiz kitap okumanın rahatlı ile (beğenmediğim bir kitabı daha rahat bırakabiliyorsun) kütüphane ilk tercihim oldu hep.
 Lakin son yıllarda kendi kitaplarımı almaya ve saklamaya başladım. Kitaplık da alınca daha da güzel gelmeye başladı kitap almak. Raflarda görmek kitap okumaktan daha çok zevk vermeye bile başladı. Daha önceki aldıklarımı okumadan yeni kitaplar almaya başladım. Serilere sardım sonra, belirlediğim bir kaç kitap serisini tamamlamaya karar verdim. Her kitap alışımda onlara öncelik verdim. 
 Sonra fark ettim ki bunun sonu yok. Özellikle evlendikten sonra eşimin kitaplarının da gelmesiyle evde okumadığım kitap sayısı okuduğum kitap sayısını geçmişti. Oturdum düşündüm ve bir karara vardım. Her yeni kitap siparişi vermek istediğimde okuduklarımın yarısı kadar hakkım olacaktı. 10 kitap okumuşsam en fazla 5 kitap siparişi verecektim. 
 Şu an hala okumadığım kitapları hızla tüketmeye çalışıyorum. Kitaplık benim için ciddi bir motivasyon. Ama ne kadar doğru tartışılır. E-kitap okuyucum olmasına rağmen, kütüphaneye ulaşımım olmasına rağmen hala kitap almaya çalışıyorum.  Bu arada kitaplık sergileme, gösteriş yapma gibi bir arzum da yok, zaten eve misafir pek gelmiyor. 
 Oynamadığımız oyunlar ve okumadığımız kitaplar varken yeni oyun ve kitap alma arzusu bizi batırmasa bari.
 Kitaplığımızın çocuklara kalması ve onları küçük yaştan itibaren okumaya teşvik etmesi ise beklediğim bir durum. 
 Kitaplıkta okumadığım kitap kalmadığı gün dilerim çokça kitap almak için bütçem müsait olur.