[Justicar]

Sultan I. Cemre ve başta oğlu ve varisi olmak üzere kurmaylarıyla beraber bizans birliklerini önüne katarak ilerlemeye devam ediyordu. Topraklarda her hangi bir tehtit olmasa da hala başkent limanları bizans gemileri tarafından ablukaya alınmıştı. Gelen haberler önceki savaşlarda dağılıtılan bir bizans ordusunda arda kalan birliklerin bu gemilerde toplandığı ve yeniden düzene girdiği haberleri yayıldı. Sultan I. Cemre derhal amiraline emir vererek elinde yüzen ne varsa kullanarak ablukayı yarıp düşman birliklerini yok etmesini buyurdu. Bu neredeyse imkansız bir görevdi. Amiral Halil, kayıktan hallice gemilerinin bizansın büyük savaş gemileriyle boy ölçüşemeyeceğinin farkındaydı. Ancak verilen emir ya zafer ya ölüm emriydi. Karada alının bunca zaferin ardında denizlerin kontrol edilememesi büyük bir sorun teşkil etmekteydi. Amiral Halil Kurmaylarıyla görüştükten sonra şafak vakti emrini verdi. İntihar görevi başlamıştı.



Amiral Halil, bizans donanmasını gafil avlamıştı. Her hangi bir karşı saldırı beklemeyen bizans filosu ağır bir yenilgi alarak içinde bulundurduğu birliklerle geri çekildi. Amiral, denizde muazzam bir zafer kazanarak ablukayı yarıp geçmişti. Ancak Sultan I. Cemre'nin verdiği emir yalnızca ablukayı yarmak değildi. Filoyu içinde bulundurduğu askerler ile batırmaktı emrin diğer kısmı. Amiral kurmaylarından Mehmet'e hafif gemilerinden vererek kaçan bizans filosunu takip etmesini emretti. Artık olay bir av avcı ilişkisine dönmüştü. Hasar almış bizans gemileri bir hayli yavaşlamıştı. Aynı günün akşam saatlerinde Mehmet bizans filosunun bayrağını görmüştü. Emrindeki gemilere direk saldırı ve yok etme emri verdi. 



Bizans gemileri hasar aldığından çok fazla mücadele edemedi. Gemiler içinde bulunan orduyla denizin dibini boyladı.

Bu esnada kara da yenilen orduların takibi devam etmekteydi. Kaçan ordu kısa süre içinde yakalandı ve diğer bir ordu Nicea şehrini kuşatma altına aldı.