[Craetus]

Küçüklüğümden beri biriktirmeyi severim. Kutulu oyunlar, dergiler, çizgiromanlar, aksiyon figürleri, LEGO setleri gibi pek çok şey. Kitaplar da onlardan biridir. Kitap okurken kitap zarar görmesin, şekli bozulmasın diye 180 derece açmam mesela, okumayı bırakınca ortada bırakmam gider kitaplığıma geri koyarım. Kitaplığımda kitapların biriktiklerini görmek bile mutlu eder beni, bu yüzden zarar görmelerini istemem. Bencil değilim, okuyacaklarını bildiğim arkadaşlarıma kitaplarımı verirdim. Ama bir gün Andy Weir'ın Marslı kitabını bir arkadaşıma verdim, vermeseydim keşke. Kitap 2 ay sonra bana geri geldi, köşeleri ezilmiş, kitap 360 derece katlanmış mı ne olmuşsa düz koyuyorsun açık duruyor, sanki ıslanmış ve saç kurutma makinesi ile kurutulmuş gibi kabarmış, üstüne kahve fincanı konmuş, damgalanmış gibi kahve lekesi var. Nerede kaldığını bilmek için sayfaların köşeleri katlanmış. Rengi solmuş. Sanki savaştan çıkmış gibi. Kitap kitaplıktan çıkmış paçavra olmuş. Tamam belki hala okunabilir ve kitap işlevini görüyor ama benim için koleksiyonun bir parçası olma işlevini kaybetmişti. Kitabı öyle geri aldığımda çok üzülmüştüm. O günden beri kitaplarımı kimseye vermem.