Edouard Manet'nin, ''Le Déjeuner sur l'Herbe'' (Kırda Öğle Yemeği) muhtemelen on dokuzuncu yüzyılın en tartışmalı sanat eseriydi diyebiliriz. Çağdaş bir ortamda açık bir şekilde çıplaklık tasviri ile öfkeye neden oldu ve dönemin yüksek fikirli salon jürileri ve orta sınıf tarafından küçümsendi. Ama aynı zamanda bu sayede Manet ün de kazandı.
1863'te Paris Salonundan reddedilen eser, ana sergiden reddedilen sanatçıları yatıştırmak için aynı yıl düzenlenen sözde "Salon des Refusés" (Reddedilenler Salonu) de sergilenen eserler arasında en tartışmalı olanı oldu. Resim, tamamen giyinik iki erkeği çıplak bir kadınla piknik yaparken, diğer yarı çıplak bir kadını arka planda yıkanırken tasvir ediyor. Kadın çıplaklığını mitoloji ve oryantalizmin meşrulaştırıcı bağlamlarından uzaklaştırarak ve kadın öznesini izleyiciyle iddialı bir şekilde karşı karşıya getirerek, Manet 1860'ların Paris burjuva kültüründe bir gönderme yapıyor.
Édouard Manet, 1832'de güçlü kültürel ve politik bağları olan üst sınıf bir ailede dünyaya geldi. Yaş açısından, kendisini çoğu 1840'larda doğmuş olan Gustave Courbet gibi büyük Realistler ile Empresyonistler kuşağı arasında sıkışmış halde buldu. Manet'nin bir tartışmacı olarak ününün en büyük ironisi, hayatı boyunca hem genel başarı peşinde koştu hem de elde etti, genel olarak resmi Paris Salonlarında daha genç Empresyonist meslektaşlarından daha fazla eseri sergilendi. Benzer şekilde Empresyonistlerle dostça davranmasına ve eserlerinin onlarla beraber sergilenmesine - ve şimdi onlardan biri olarak sunulmasına rağmen - tarzı bazı açılardan onlarınkinden çok farklıydı.
Plein-air tekniğine Empresyonistlerin çoğundan çok daha az bağımlıydı ve Monet gibi sanatçılar ince ton efektlerini tasvir etmek için gevşek, görünür fırça darbeleri ve harmanlanmış renk paletleri kullanırken, Manet daha keskin hatları ve abartılı renk kontrastlarını tercih etti. Genellikle karanlık ve aydınlık alanları birbirine yakın yerleştirmek gibi (Le déjeuner sur l'herbe'deki çıplak et ve gölge arasındaki kontrast örnek verilebilir).
Bununla birlikte, Le déjeuner sur l'herbe, kalıtsal formlardan ve tekniklerden korkusuzca ayrılmasında tüm Empresyonist hareketin en ön saflarında yer almaktadır.
İnce düzleştirilmiş resim düzleminden, göze çarpan çıplaklığın zamana meydan okuyan motiflerine kadar Manet’in resmiyle ilgili her şey haber ve hatta alay konusu oldu. İzlenimciler, Manet'nin kendi yaratıcı yollarını takip etmelerinden ilham aldılar ve konuları genellikle Manet'nin çıplak pikniğinden daha az çirkin olsa da,
öncü çalışması, istedikleri şekilde çalışmaları için gereken alanı yarattı.