[Attila the Hun]

መንግሥተ ኢትዮጵያ
Mängəstä Ityop'p'ya

Geçmişte mağlup ettiğimiz Adal'ı yeryüzünden silmek için son bir savaş ilan ettik fakat Adal'ın müttefiklerini hafife almıştık. Ummadık taş az kalsın başımızı yarıyordu ama ufak (ama ağrılı) bir morlukla atlattık. Elimizdeki tüm kaynakları seferber ederek paralı askerlere başvurmak suretiyle ordumuzu takviye ettiık. Yıllar süren savaşın ardından Adal'ı beyaz barışa ikna edebildik. Ülkemizin yarısını isteyen bir ülkeyi buna ikna etmek zor işti. Bu savaştan sonra ülkenin iyiye giden ekonomisi tepetaklak oldu.

Tam ekonomimizi düzeltip geleceğe bakma hayalleri kurarken bu sefer de Yemen'den savaş ilanı aldık. Yemen bizi abluka altına aldı ama herhangi bir askerî teşebbüste bulunmadı. Ordumuzu Babülmendep Boğazı'nda konuşlandırıp düşmanı beklemeye koyulduk. Ama bir sıkıntı vardı, Yemen'in müttefiki Ajuraan topraklarımıza saldırmıştı. Ordumuz ebediyen Babülmendep Boğazı'nda oturup bekleyemezdi. Ajuraan ordularını karşıladık ve onları yendik. Fakat bu daha başlangıçtı, üzerimize gelen düşman dalgalarını yenmemiz gerekiyordu. Donanma gücünden yoksun olduğumuz için Yemen'i yenmeyi değil, yalnızca yenilmemeyi hedefliyorduk. Uzun süre Yemen ve müttefiklerinin ordularıyla kovalamacaya giriştikten sonra Yemen'in müttefikleri bir bir beyaz barış imzaladı. Belli ki onlar da bu savaştan bıkmışlardı. Yemen birkaç kabul edilemez tekliften sonra 50 altın karşılığında barışa razı olduğunu belirtti. Biz de bu kanlı ve yıpratıcı savaşı daha fazla uzatmadan bu teklifi kabul ettik.

Ne yazık ki başarı olarak sayabileceğimiz şeyler sınırlı, Doğu Afrika'nın mutlak hâkimi olmak varken varoluş mücadelesi vermemiz üzücü bir durum. Fakat bunları geride bıraktık, bizimle uğraşacak devletlere dişli bir rakip olacağımızı ispatladık. Ülkemizdeki Müslüman ve Musevîlerin tamamını Kıpîliğe geçirmeyi başardık. Sıra ekonomiyi düzeltip Tanrı'nın izniyle İsa'nın sözlerini diğer ülkelere yaymaya geldi.