[Attila the Hun]

Korkudan başlayamadığım olmadı. Aslında yıllardır Resident Evil ve Silent Hill gibi korku klasiklerine bir göz atmayı düşünüyorum ama nedense hep erteledim. Özellikle Silent Hill'in görüntüleri bende serideki oyunların beni epey gereceğine dair bir intiba bıraktı. Filmlerde korku janrından hoşlanmıyorum, korku oyunlarını sevecek miyim merak ediyorum doğrusu.

Küçükken Transformers'tan çok korkarmışım, söylediklerine göre filmine rastladığımla koşar adımlarla uzaklaşıyormuşum. 2007'de çıkan Transformers: The Game'i gördüğümde epey hoşuma gitmişti, hikâyesiyle zerre ilgilenmiyordum ama başkası oynarken gördüğüm üzere şehirde boş boş gezinip istediğini yapmak o zamanlar muhtemelen benim için yepyeni bir şeydi. Fakat başlangıçtaki yerden öteye gidemiyordum çünkü görevlerde savaştığım Decepticon'lar beni acayip korkutuyordu. Yani korktuğum için hikâyede hiç ilerlemedim, 1-2 görev en fazla. Canım sıkıldığında oyunu açıp başlangıç Autobot'umuz Bumblebee'yle biraz şehri dağıtıp üzerime akın eden tankları patlatır, binalara tırmanıp kaos yaratırdım.

Beni birçok oyunu bitirmekten alıkoyan bir duygu var ama ona "korku" dememeyi tercih ederim çünkü fazla kaçar. Daha çok atmosferden rahatsızlık ve tedirginlik diyebilirim. İlginçtir ki filmlerde karanlık temalardan hoşlanıyorum ama oyunlarda çoğunlukla tahammül sürem kısa oluyor, mevzubahis kurgusal dünyanın içine girmektense dışarıdan seyretmeyi yeğliyorum belki de.