24-01-2023, 16:42
(Son Düzenleme: 24-01-2023, 17:29, Düzenleyen: Hanno barca.)
Ben kral Alessio Valentinianus. Bu yazdığım satırlar kendi otobiyografimdir. Bunları yazarak gelecekteki torunlarıma ders niteliğinde bir eser bırakmak istiyorum. Fazla uzatmadan başlamak gerekirse, babam cont Teobaldo'nun ani ölümü üzerine daha 2 yaşındayken kont oldum. Daha küçük olduğum için idari işlere bakamazdım bu yüzden babam bana bakması ve eğitmesi için Lorenzo adlı bir komutanı muhafızım olarak atadı. Lorenzo sayesinde savaş sanatının inceliklerini öğrendim. 14 yıl boyunca eğitim gördüm. 16 yaşıma geldiğimde sonunda ipleri elime aldım. Gücü alır almaz savaş eğitimine devam ettim zira hanemin itibarını geri kazandırmak için uğraşmam gerekiyordu. Babam bu uğur için canını vermişti , ben de vermeliydim. 955-65 yılları arasında sadece talim yaptım ve asker yetiştirdim tabii birkaç bina yaptırdım ve var olanları da geliştirdim. 965 yılında kuzeyimdeki Rimini topraklarında hak iddia ederek parçalanmış Spoleto contlarından topraklarını aldım. Fakat 967 yılında Di Spoleto hanesi eski toprakları için yanına Papayı alarak İtalya'ya savaş açtı. O sıra da krallığın durumu iyi değildi ve benim çıkartabileceğim asker sayısı azdı bu yüzden hiçbir şey yapamadım.969 yılında Spoleto Di Spoleto hanesine geçmişti ve beni mareşal olarak yanlarına çağırdılar kabul ettim. Fakat hem Spoleto hem de Latinium ve Ancona düklüklerine hak iddiam vardı. Bu haklarımı kullanmam lazımdı. 980 yılına kadar asker topladım ve talim yaptım. Nihayet en zayıf dük kendi kardeşini öldürüp tahtta geçince "kardeş katli" yasasını bahane ederek topraklarda hak iddia ettim. 2 yıl boyunca savaştım ve kazandım. Nihayetinde Hem Spoleto hem de Ancona dükü olmuştum. 2 yıl barış içinde kalsam da 984 yılında Ravenna contluğunu Peçenekler ele geçirdi ve hemen yağmaya başladılar. Tabii ben onları sürekli püskürttüm fakat sürekli askerlerimi bunun için kullanamazdım. Lakin onlara savaş açmam durumunda karşımda 10.000 kişilik bir ordu olacaktı üstelik bu ordunun başındaki kişi basit bir asker de değildi. Attilla'nın soyundan geldiğini söyleyen Karabay isimli bir beydi. Şanslıyım ki 5 yıl boyunca yaptığı yağmalar askerlerinin azalmasına sebebiyet verdi. Nihayet 989 yılında bir haçlı seferi ilan ettim. İtiraf etmeliyim ki Peçenek süvarileri inanılmaz hızlı ve çeviktiler. Bu yüzden Ravenna muharebesi çetin geçti.
Tabii ki savaşı kazandım. Lakin Peçenekler şehri Venedik'e satmıştı. Venedik güçlüydü ve daha da önemlisi zengindi. Paralı askerlerle beni ezip geçebilirdi bu yüzden savaş açmayı göze alamadım. 996 yılında kadar barış devam etsede Emevi devleti Aqitanya topraklarına kadar ilerlemiş olduğu için Papa II. Alexsender haçlı başlattı. Şunu söylemeliyim ki haçlı seferi hayatımın dönüm noktası oldu. İtalya'daki savaşların ne kadar küçük olduğunu haçlı seferinde öğrendim.
Aut viam invemiam aut viam creo