20-07-2017, 00:18
(Son Düzenleme: 20-07-2017, 00:29, Düzenleyen: napolyon94.)
Geçen bölümde kuşatmaya çalıştığım Sovyet Tanklarını Barcelone Havzasın da daha fazla tutamadım. Yetersiz personel ve ekipman ile geri çekilmek zorunda kalmak yıpratıcıydı. Adm karşı saldırılar ile 3 panzer tümenimi imha etmeye büyük gayret sarf etti. İspanya'da ki en başarılı hareketim muazzam mikrolar ile çatışa çatışa Bilbao Limanına geri çekilmek oldu. O kadar konsantre oldum ki o kısımda pek SS alamadım.
İspanya artık kesin olarak kaybedildi. Bundan sonrası olabildiğince birliklerimi kurtarmak ve savaşı uzatmaktır. Elimde ki tek panzer gücü İspanya'da ve eğer bu 3 tümen imha olursa bu benim için yıkıcı olacaktır.
Adm limana çekilmeme engel olamadı. Bu limanı kullanarak Batı'da ki Coruna'ya deniz yoluyla ulaşmak istiyordum. Fakat bilemediğim bir sebepten tahliye olamadım. Bu yüzden artık Bilbao Limanın da kuşatılmış durumdaydım. Artık kara kara 3 panzer tümeni ile yok olmayı bekliyordum. Bir umut Bilbao'dan başlatacağım bir koçbaşı hücumu ile Adm'nin dengesini bozabilirdim. Adm bu ekren görüntüsünü aldığım vakitte tüm tankları ile Coruna'ya gitmeyi tercih etmişti buda beni burada hayli serbest bırakmıştı. Fakat çok sürmedi.
İspanya çok ağır kayıplar ile yüzleşmek zorunda. İspanya artık komünist bir devlet olsa bile 400k'dan fazla insan gücü kaybı ile uzun bir süre kendine gelemeyecektir.
Beklenen oluyor ve Mart başı ile Adm ve tankları etrafımı sarıyor. İşimi bitirmeye yeminli bir biçimde pozisyon alıyor.
Ocak ayında artık geç kalmış olsam da Sovyet tanklarının üstünlüğünü kırmak için Marder II projesini başlattım. Panzer II şasesi kullanan araçta 75mm top ile çok üstün bir delme kabiliyeti yakaladım. Sadece 16 gün süren üretim hazırlığı ve araştırmanın ardından Şubat ayında üretime başladım. Fakat Marder II İspanya'da ki kaderi değiştirmek için çok geç kalmıştı.
Sadece 25 günde panzer tümenleri büyük oranda Marder II'ler ile donatabildim. Sovyet hücumu öncesi eğitimde ki 3 panzer tümenini iptal ederek eksik tankları Mart ortasına kadar İspanya'ya ulaştırmaya başladım. Böylece ölmeden evvel yanımda 50-60 bolşevik tenekesini daha yanımda gönderebilecektim.
Coruna'da ise Faşist İspanya'nın kalıntıları iyi kötü hatları tutmaya devam ediyordu.
Taarruz Mart sonunda başladı. Eğer Adm 1 ay evvel saldırsaydı Panzer tümenlerim direk haritadan silinirdi. Fakat sadece 4 haftada onlarca yeni tank ve malzeme ile tümenleri yeniledim. Birde işin sipere girme kısmı var. Yinede bunlar yeterli olmadı, Manstein ve onun kadim yetenekleri bile bizi burada kurtaramadı.
Manstein düşmanın ezici zırhlı ve hava üstünlüğüne rağmen 3 hafta dayanır diye tahmin ediyordum. Nitekim bu çok daha az bir sürede gerçekleşti.
Taarruzun 12.gününde İspanya defterini kapattı. Birlikleri lağv ederek eve geri gönderdim. Geride tek bir çalışır durumda tank dahi bırakmadan tüm teçhizatı ve personeli kurtarmak şüphesiz TAKTİK BİR ZAFERDİ. İspanya kaybedildi. 3 panzer tümeni lağv edildi ve tekrar eğitimden geçip birde 3 seviye olmalı muhtemelen 180 günü bulacak. Fakat Sovyet Ordusunun bir tank tümenini imha etmeyi başardık ve İspanya da ki güçlerimizin çoğu teçhizat ve malzemesini kurtarabildik. Toplamda 680 tank kaybederken o 930 tank kaybetti. 1937 sonlarında 1.,2. ve 3.Panzer Tümenleri yeniden formlanacak. Ve size söz veriyorum Moskova'ya bir gün ilk olarak bu üç panzer tümeni şehre girecek!
12 Ay süren İspanya macerasından dolayı ülkeyi biraz ihmal ettim. Fakat kayıp tek bir inşaat günümüz yada araştırma günümüz yok. Orduda reformlara giriştim. İspanya'daki acı tecrübeler ışığında tüm panzer tümenlerine bakım-onarım bölüğü ekledim, ayrıca yeni nesil PANZER III tanklarını da tümenlere eklerken, 1 motorize bölüğü daha eklemeyi ihmal etmedim. 1938 standardı panzer tümenlerimiz bu kalıba göre eğitilecek.
1938 piyade tümenleri de daha kalabalık ve yırtıcı olacak. Bundan sonraki eğitilecek piyadeler 6 piyade bölüğü daha fazla tümenler de olacaklar. Ayrıca topçu sayısı %200 arttırılarak 24'den 72'ye çıkarıldı. Son olarak keşif ve bakım-onarım bölükleri de tümen kalıbına eklendi. Eski 1936 model Piyade tümenleri de bu kalıba kademe kademe geçirilecek. 1940 yılında yeni bir standarda geçeceğiz.
1937'de tıpkı 1936 benzeri bir sanayi ile geçiyor. Henüz hiç bir yeri ilhak etmedik yada işgal etmedik. Bu yüzden sanayimizin çapı kadar ordumuzu genişletebiliyoruz.
Hava Filolaları hızla doluyor. 1939 sonunda 4000 uçaktan meydana gelen bir filoya sahip olmayı hedefliyorum. Yakında bir çok yeni hava filosunu daha kuracağım. Luftwaffe bir kez havalandığında gökyüzü kararmalı!
Alman mühendisliği uçak üretim hatlarına da yansıyor. BF109 ve HE111 modellerin de ki dayanıklılığı %88'e yükseltiyoruz ve üretime A modelleri ile devam ediyoruz. 1940 gelmeden tüm uçak modellerini güncel ve modern tasarımlar ile yenilemek istiyorum.
Muhtemelen Zafer sarhoşluğu yaşayan aşağılık bolşeviklere intikamım elbet soğuk olacak. Fakat kendisi OKMO firmasın seçmiş görünüyor. Daha fazla hard atak ve zırhı tercih etmiş. Ben ise daha fazla dayanıklılık ve hız veren Firmayı seçtim. Hala daha medium tank araştırmadı. Eğer ağır tank gidiyorsa onları üretmek için çok fazla endüstri ayırmak zorunda kalır. Adm aptal değil, kullanmayacağı bir şeyi üretmeyecektir. Fakat hali hazırda ortada ciddi bir Sovyet tank programı göremiyorum.
Nisan 1938'de Panzer IV modelleri Panzer III'lerin yerini alacak. Bu yeni model ile birlikte Zırh, hız ve ateş gücünün birlikte mükemmel şekilde toplandığı bir orta tanka kavuşacağım. Binlerce Alman panzeri karşısında Adm onbinlerce AT ve CAS ile karşılık verecektir.
İstediğim kadar ordu tecrübesi biriktiremedim. Bu yüzden Çin'de ki savaşa müdahale ediyorum. 1 motorize ve 3 panzer tümeninden oluşan bir kolorduyu bir kez daha Manstein komutasında Çin'e sevk ediyorum.
1 senede 1500'e yakın uçağı hava kuvvetlerine kattım. Yakında yeni filolaları oluşturacağım. Mart Ayında Avusturya'yı olaysız ilhak ettim.
1938 Haziranı itibari ile Alman ordusu büyük oranda ayaklı piyadelerden oluşuyor. 1 sene içinde orduyu onlarca yeni motorize ve panzer tümenleri ile donatmak ZORUNDAYIM. İnsan gücü çok büyük bir problem.
3.bölümün sonu.