[Lothebork]

 Rus İç Savaşı

    Asıl savaş Bolşevik Kızıl Orduyla beraber diğer devrimci sol gruplar ile komünizm karşıtlarının bulunduğu Beyaz Ordu arasında geçmiştir. Savaş sırasında Beyaz Ordu’ya olduğu kadar Kızıl Ordu’ya da diğer ülkelerden gönüllüler katılmıştır. Asırlardır Ruslara hizmet eden Kozaklar ve Roman Ungern von Sternberg gibi savaş ağaları dâhil olmak üzere diğer milliyetçi ve yerel politik gruplar da savaşta yer almışlardır.

    Nisan 1919’da Omsk Kongresinde Beyaz Ordu Generalleri Alexander Kerensky ve Geçici Hükümetin kalan kuvvetleri ile birleşmeyi kabul ettiler. Her ne kadar Beyaz kuvvetler, Finlandiya Krallığı’nın savaşa katılması ile önemli güç elde etse de ulaşım yollarını ve endüstriyel gücü elinde tutmakta olan Kızıl Ordu çok daha güçlüydü.

    Tsaritsyn düşüşünden sonra ağır kayıplar veren Wrangel’in kuvvetleri 1919 Moskova Yaz hücumunda sadece işgal edilen yerlerde savunabilecek durumda olduğundan Denikin’in kuvvetlerini destekleyecek durumda değildi. Moskova’yı ele geçirmek için güneyden saldırıya geçmiş olan Beyaz kuvvetleri Denikin kontrol etmekteydi. Bir süre Beyaz Kuvvetler başarmış gibi göründüler fakat Kızıl Ordu kuvvetleri komutanı Leon Troçki, alelacele Nestor Makhno ile “Kara Muhafızlar” olarak da bilinen anarşist Ukrayna Devrimci Asi Ordusu’nun karşılıklı desteği için anlaşmaya vardı.  Makhno tam zamanında ordusunu batıdan döndürdükten sonra Denikin’nin geniş erzak hattına saldırarak, Beyaz Orduyu geri çekilmeye zorladı. Denikin’nin ordusu Moskova’nın 400km güneyinde Orel’de yenilgiye uğratılmıştı. Moskova saldırısındaki yenilgisinde sonra Denikin, Almanya ile müttefiklik taraftarlarından birisi olmuştu.

    Moskova’daki zafere rağmen, Sovyet hükümeti açıkça İç Savaşı kaybetmeye başladı. Denikin’nin kuvvetleri hala Moskova’yı güneyden tehdit etmekle beraber General Nikolay Yudenich ordusuyla Petrograd’a doğru ilerlemekteydi. Ancak Lenin Moskova’nın savunmasına öncelik vererek Petrograd’ı kaderine terk etti. 22 Kasım günü Yudenich’in ordusu Sankt Peterburg’a gelince Petrograd’ı savunmakla sorumlu olan Grigory Zinoviev şehri teslim etmeye karar verdi.

    Dengeler Alman İmparatorluğunun Brest-Litovsk Antlaşması tanınması karşılığında Beyaz Kuvvetler adına müdahale kararı almasıyla iyice değişmişti. 1920’de Ukrayna’daki Alman Operasyonları’nın başına Wilhelm Groener getirildi. Groener Beyaz Ordu Generalleri Denikin ve Wrangel kuvvetleri ile birlikte Makhno’nun Anarşist Ordusunu, Bolşevikleri ve diğer Ukraynalı bağımsızlıkçılara temizlemek için harekete geçti. Onun bu hareketi Doğu Ukrayna’nın kurtarılması için önemli bir faktör oldu. Buna rağmen Kozakları Beyaz Ordu ile birleştiremedi. Başıboş kalan Kozaklar daha sonra Don-Kuban Birliği’ni kuracaktır. Troçki ne bu batıdan gelen Beyaz ordulara ve Alman Kolordusuna ne de Rusya boyunca oluşmaya başlayan ayrılıkçı guruplara karşı koyacak güçte değildi.

    Denikin ve Wrangel’in Beyaz Kuvvetlerinin yanında Groener’in Kolordusu, Leon Troçki ve Mihail Tuhaçevski’nin ordularıyla Tsaritsyn’te karşı karşıya geldiler. Sert sokak savaşlarından haftalar sonra Kızıl Ordu’nun çoğu yenilmiş olarak Moskova’ya doğru geri çekilmeye başladı. Moskova’ya Beyaz ordulara karşı savunmayı sağlamak üzerine yollanınca ortaya çıkan genel panik hali Troçki ve Sovyet liderlerine Rusya’dan kaçmak için fırsat yarattı.

    Wrangel Eylül 1921’de Moskova’ya giren ilk Beyaz General idi, bunu daha sonra Denikin ve Groener izledi. General Groener, Alman İmparatorluğu adına General Tuhaçevski’nin teslim şartlarını kabul etti. Kızıl Ordu’nun yenilmesiyle beraber Beyaz Kuvvetler iç savaşı kazanmıştı. Yeni Rusya Cumhuriyeti, 12 Ekim’de ilan edildi. Yeni doğan devletin ilk başbakanı Alexander Kerensky oldu. Savaş bitti gibi görünse de çatışmalar birkaç yıl daha sürdü. Son olarak 1919’da elegeçirilmiş Arkhangelsk’de Kızıl ordunun çembere alınması üzerine General Antonov-Ovseyenko 17 Haziran 1923’te teslim oldu.