[ZenderX]

Multiplayerlarda esasen 2 tür oyuncu vardır, birincisi oyunu oynaması gerektiği gibi diplomasiyle politikayla entrikayla savaşla oynayanlar, diğerleri ise oyunu kazanmak için her şeyi mübah görenler. Bu ikinci gruptakiler multiplayerda etkinliğin sağlığının zararına olabilecek hamleleri yapmakta bir sorun görmezler - eğer ki o etkinlikteki ülkenin güçlenmesini sağlıyorsa, ancak burada unutulan husus bu şekilde oynandığında aslında etkinliğin herkes için daha kötü hale gelmesi, Kasım multiplayerı bunun güzel bir örneğidir her iki tarafta da benzer mentalitedeki oyuncular 1444'ten 1820'e kadar pakt sistemiyle oynadı bu paktta kırılmalar yaşandığında dahi geri kalan oyuncular aynı mentalitede olduğundan oyuncular karşılarında diplomasi yapacak bireyler bulamadılar. O oyunda ben GM'dim ve olayların yanlışlığını daha mesele o raddeye varmadan önce belirtip "bakın bu oyundan sıkılacaksınız sebebini de yazıyorum" dedim ve 300 sene sonra etkinlik sona erdiğinde birçok kişi benim dediğimi onaylar duruma gelmişti.

Fikrimce bu paragraftaki hatalı diyebileceğim kısımları belirtmek isterim. Kazanmak için herşeyi mübah gören oyuncu 400 sene pakt anlaşması yapmaz zira o şekilde oyunu kazanmış olamamış. Ancak bu mentalitenin gelişmiş olması mp lerin resmen kazananlı bitmemesi ve hatta kazanma koşulunun bile net olmamasından kaynaklı. Katıldığım ilk -şu anki custom mp yi saymazsak tek- mp de oyunun kazananının nasıl belirlendiğini sordum ve skor sistemi dendi. Peki aranızda kaç oyuncu şuanda tarih 1821 i gösterdiğinde skor tablosunda(GP değil) birinci olmak istiyor veya bunun için çabalıyor? Birilerinin ülkelerinden çok uzakta savaşması yerine göre doğru olabilir hatta uzun süreli(100-200yıl) anlaşmalar bile doğru olabilir, ancak bu oyuncunun ileri görüşlülüğüne bağlıdır. Küçük devletler için her zaman büyük devletler için ise özellikle oyun sonuna doğru ihanetler ve entrikalar olmalıdır. Oyuncular birbirlerini çıkarları doğrultusunda yıkabilirler ama bu adam benim savaşıma gelmedi, ben ona gününü göstermesini bilirim gibi bir tavırla birbirini yıkamazlar. Veya bu adam nasıl olurda italya'dan toprak alır, şunu italyadan atalım gibi bir tavırla saldırı yapamazlar. Yaptıkları zaman oyun zevksiz olur. 
Zaten her oyuncu uzun vadeli çıkarını düşündüğünde, major ülkeler dahi zorluklar çekip ihanetlere uğrayacaktır. Ve bu ihanete major ülke sert karşı çıktığında da diğer oyuncular yine bu durumu göz yummamalı. Zayıf devletler birbirlerini yedirmemeye çalışırken güçlü devletlerde zayıf devletleri başkasına yedirmemeye çalıştığında sorun kalmayacağını sanıyorum. Müttefiğiniz vassalınız değildir, güçlenmesi bi yerden sonra aleyhinize olacaktır. Bu şartlar altında yine de bazı ülkeler yıkılacaktır, eh bu da kazanma hırsı ve oyunculuğa giriyor.