[Onur34]

IMDb
Suç, Drama, Kült 

İkinci Dünya Savaşı'nın hemen sonrasının Amerikasında geçen film, seyirciye İtalyan Mafyasının iç yüzünü sunuyor. 

Yönetmen:
 Francis Ford Coppola

Oyuncular:
Marlon Brando
Al Pacino
James Caan 

 

[PCOyun]

Gerçekten "Baba" bir film. Mafya psikolojisi ve entrikasını serinin üç filmi içerisinde çok güzel yediriyor ve sunuyor. Kesinlikle izlenilmesi gereken bir başyapıt ve kanımca IMDb Top 250 listesinde 1. sırayı hakkeden film.

[Gurt]

[Gurt]

[Duman]

Uzun zamandır aklımdaydı, 3 saat olduğu için bir türlü cesaret edememiştim. Amazon'da olduğunu görünce izleyeyim dedim.

Filme Dair Yorumlarım

Film direkt olarak kült, bu sebeple "çok iyi filmdi, oyunculuk da çok iyiydi" tarzında yorumlamanın anlamı yok. Bunun yerine dikkatimi çeken bazı kısımlardan bahsedeceğim. Filmin benim için parladığı nokta karakterlerin gerçekliğiydi, yer yer "ya cinayet işlemek bu kadar kolay mı" dedirtse de Sonny'nin Don olarak yetersizliği çok iyi işlendi. Sonny ile Mike tamamen zıt karakterler, biri fevri/aceleci diğeri ise komplike/plancı bir karakter, en basit karşılaştırma Sonny kızkardeşinin dövüldüğünü duyduğunda gidip kocası Carlo'yu sokak ortasında dövmeye kalkıştı, yemek masasına dahi söz geçiremediği oluyordu. Mike'ın "aynı problemi" ortadan kaldırma şekli çok daha farklıydı. İşin güzeli bana kalırsa Sonny daha kendini ilişkilendirebileceğin, daha "temiz" bir karakter, Mike özellikle son kısımda yer yer deus ex machina ayarında tehlikeli bir karakter.

Tuhaf bulduğum bir nokta, filmin son 30 dakikasının büyük sıçramalar yaparak ilerlemesiydi. Mike'ın kişisel hikayesi çok güzel işlense de, Amerika'da eski sevgilisini bulmasıyla 5 yaşında çocuğunun olduğu sahne arasında sadece birkaç dakika var gibi geldi bana. İtalya'daki evliliği/karısının öldürülmesi bana kalırsa hikayeye çok da bir şey katmadı. Tamamen Mike'ın film içerisindeki dönüşümünü meşrulaştırmak için eklense de, biraz karikatür kaldı denebilir. Belki orada bir twiste daha ihtiyaç vardı.

Bunun dışında filmdeki favori karakterim Tom Hagen. Umarım başına 2. filmde bir iş gelmez (muhtemelen gelecek.) Bununla birlikte Clemenza ile aynı arabaya binmeyin.

Filmdeki en güzel diyaloglardan biri "I always thought it would have been Clemenza, not Tessio", "It's a smart move, Tessio was always smarter."

[Duman]

İkinci filmi de izledim.

Filme Dair Yorumlarım

İkinci film birinci filmden 1 tık daha kötü. Bunun başlıca sebebi filmin "baş düşmanı" olan Roth karakteri. İlk filmdeki "baş düşman" Sollozzo'nun makul sebepleri vardı, Vito narkotiğe sıcak bakmıyordu, oğlu amatör bir şekilde buluşmada sıcak baktığını belli etmişti, Vito'yu öldürüp yerine bu fikre sıcak bakan oğlunu geçirmek istedi. Hem mantıklıydı, hem de işlerin "business"tan çıkıp "personal" bir hal almasını makul hale getirecek olaylar yaşanmıştı, intikam duygusu güzel işleniyordu. Daha sonraları asıl tehlikenin Barzini olduğu anlaşıldığında yine güzel bir olay örgüsü vardı.

İkinci filmde ise Roth karakterinin neyi neden yaptığının hiçbir açıklaması yok. Filmin içindeki açıklaması Mike'ın anlatımıyla "sonsuza dek yaşacağını düşünüyor ve beni antlaşmadan çıkartmak istiyor" şeklinde fakat adam bu esnada birkaç kez kalp krizi geçirip öleceğini anladığı için İsrail'e yerleşmeye çalışan biri. İşin içerisinde personal bir intikam faktörü yok, Fredo'nun istemeden Mike'a suikast girişimine yardım etmesi dışında herhangi bir önemli karakterin kaybı yok. Aslında bunun sağlanabileceği karakter havuzu var hikayede ancak bu karakterleri "düşmanın" öldürmesi değil, yaptıkları hatalar sonucu Mike'ın öldürmesi istenmiş.

Genç Vito'yu izlemesi keyifliydi ancak filme bir şey katmadığını düşünüyorum. Wikipedia'da bir karakterin geçmişini okumak gibiydi, tamamen background bilgisi içeren kısımlardı. Bu işe nasıl başlamış onu öğrenmiş olduk sadece. Çok zorlanırsa Genç Vito'nun hikayesinde Mike ile paralellik kurulduğu ve mesajlar verildiği düşünülebilir. Onun dışında adamım Tom bu filmde de çizgisini bozmadı. "Adam zaten son günlerini yaşıyor, öldürmemize gerçekten gerek var mı?" diye sorarken sadece haklı değil, aynı zamanda filmin senaryosunun defosunu ortaya çıkarıyordu.

Geçen film için Sonny yemek masasını bile yönetemiyordu demiştim, ikinci film aslında Mike'ın "yemek masasında adam bırakmamasını" anlatıyor.

[GespensterPanzer]

İkinci filmi de izledim.

Filme Dair Yorumlarım

İkinci film birinci filmden 1 tık daha kötü. Bunun başlıca sebebi filmin "baş düşmanı" olan Roth karakteri. İlk filmdeki "baş düşman" Sollozzo'nun makul sebepleri vardı, Vito narkotiğe sıcak bakmıyordu, oğlu amatör bir şekilde buluşmada sıcak baktığını belli etmişti, Vito'yu öldürüp yerine bu fikre sıcak bakan oğlunu geçirmek istedi. Hem mantıklıydı, hem de işlerin "business"tan çıkıp "personal" bir hal almasını makul hale getirecek olaylar yaşanmıştı, intikam duygusu güzel işleniyordu. Daha sonraları asıl tehlikenin Barzini olduğu anlaşıldığında yine güzel bir olay örgüsü vardı.

İkinci filmde ise Roth karakterinin neyi neden yaptığının hiçbir açıklaması yok. Filmin içindeki açıklaması Mike'ın anlatımıyla "sonsuza dek yaşacağını düşünüyor ve beni antlaşmadan çıkartmak istiyor" şeklinde fakat adam bu esnada birkaç kez kalp krizi geçirip öleceğini anladığı için İsrail'e yerleşmeye çalışan biri. İşin içerisinde personal bir intikam faktörü yok, Fredo'nun istemeden Mike'a suikast girişimine yardım etmesi dışında herhangi bir önemli karakterin kaybı yok. Aslında bunun sağlanabileceği karakter havuzu var hikayede ancak bu karakterleri "düşmanın" öldürmesi değil, yaptıkları hatalar sonucu Mike'ın öldürmesi istenmiş.

Genç Vito'yu izlemesi keyifliydi ancak filme bir şey katmadığını düşünüyorum. Wikipedia'da bir karakterin geçmişini okumak gibiydi, tamamen background bilgisi içeren kısımlardı. Bu işe nasıl başlamış onu öğrenmiş olduk sadece. Çok zorlanırsa Genç Vito'nun hikayesinde Mike ile paralellik kurulduğu ve mesajlar verildiği düşünülebilir. Onun dışında adamım Tom bu filmde de çizgisini bozmadı. "Adam zaten son günlerini yaşıyor, öldürmemize gerçekten gerek var mı?" diye sorarken sadece haklı değil, aynı zamanda filmin senaryosunun defosunu ortaya çıkarıyordu.

Geçen film için Sonny yemek masasını bile yönetemiyordu demiştim, ikinci film aslında Mike'ın "yemek masasında adam bırakmamasını" anlatıyor.

Güzel noktalara parmak basmışssın, özellikle 2 hikayenin paralel ilerlemesine ben de katılıyorum. 2. filmle ilgili eklemek istediğim nokta De Niro. O nasıl bir oyunculuktur, gerçekten inanılmaz oynamış. Sırf o oyunculuk yüzünden 2. filmi ilk filmden daha çok beğeniyorum belki de.

[HulkSpider03]

İkinci filmi de izledim.

Filme Dair Yorumlarım

İkinci film birinci filmden 1 tık daha kötü. Bunun başlıca sebebi filmin "baş düşmanı" olan Roth karakteri. İlk filmdeki "baş düşman" Sollozzo'nun makul sebepleri vardı, Vito narkotiğe sıcak bakmıyordu, oğlu amatör bir şekilde buluşmada sıcak baktığını belli etmişti, Vito'yu öldürüp yerine bu fikre sıcak bakan oğlunu geçirmek istedi. Hem mantıklıydı, hem de işlerin "business"tan çıkıp "personal" bir hal almasını makul hale getirecek olaylar yaşanmıştı, intikam duygusu güzel işleniyordu. Daha sonraları asıl tehlikenin Barzini olduğu anlaşıldığında yine güzel bir olay örgüsü vardı.

İkinci filmde ise Roth karakterinin neyi neden yaptığının hiçbir açıklaması yok. Filmin içindeki açıklaması Mike'ın anlatımıyla "sonsuza dek yaşacağını düşünüyor ve beni antlaşmadan çıkartmak istiyor" şeklinde fakat adam bu esnada birkaç kez kalp krizi geçirip öleceğini anladığı için İsrail'e yerleşmeye çalışan biri. İşin içerisinde personal bir intikam faktörü yok, Fredo'nun istemeden Mike'a suikast girişimine yardım etmesi dışında herhangi bir önemli karakterin kaybı yok. Aslında bunun sağlanabileceği karakter havuzu var hikayede ancak bu karakterleri "düşmanın" öldürmesi değil, yaptıkları hatalar sonucu Mike'ın öldürmesi istenmiş.

Genç Vito'yu izlemesi keyifliydi ancak filme bir şey katmadığını düşünüyorum. Wikipedia'da bir karakterin geçmişini okumak gibiydi, tamamen background bilgisi içeren kısımlardı. Bu işe nasıl başlamış onu öğrenmiş olduk sadece. Çok zorlanırsa Genç Vito'nun hikayesinde Mike ile paralellik kurulduğu ve mesajlar verildiği düşünülebilir. Onun dışında adamım Tom bu filmde de çizgisini bozmadı. "Adam zaten son günlerini yaşıyor, öldürmemize gerçekten gerek var mı?" diye sorarken sadece haklı değil, aynı zamanda filmin senaryosunun defosunu ortaya çıkarıyordu.

Geçen film için Sonny yemek masasını bile yönetemiyordu demiştim, ikinci film aslında Mike'ın "yemek masasında adam bırakmamasını" anlatıyor.

Spoiler

Roth ilk filme gönderme olarak Vegas'ı vegas yapan bir adamın ölümünden bahsediyordu hiç bu neden yapıldı sormadım diye. Roth bir nevi belki bu ölümün intikamını almak istiyordur