28-10-2020, 10:43
(Son Düzenleme: 25-02-2024, 13:52, Düzenleyen: Elefsar. Toplamda 1 kere düzenlenmiş.)
SANAT UNSURLARI
Sanat unsurları, sanatçının iletişim kurmasına yardımcı olmak için bir sanat eserine dahil edilen stil özellikleri olarak adlandırılabilir. En yaygın yedi unsur arasında çizgi, şekil, doku, form, boşluk, renk, değer ve ton bulunur. Kasıtlı olarak kullanılan bu unsurları analiz etmek izleyici, eseri daha derinlemesine anlamasında bir rehber görevi üstlenecektir.
Çizgi
Çizgiler, iki nokta arasındaki boşlukta hareket eden işaretlerdir ve böylece bir izleyici, çizginin nasıl yönlendirildiğine bağlı olarak hareketin, yönünü ve niyeti görselleştirebilir. Çizgiler, uzunluklarına ve eğrilerine göre doku oluşturabilen bir taslağı tanımlar. Noktaları nasıl birleştireceği ve oluşturacağı çizgi tamamen sanatçıya bağlıdır. Çizgiler aynı zamanda durumsal unsurlardır ve izleyicinin resmin esnekliğini, katılığını, sentetik doğasını veya yaşamı anlamak için fiziksel dünya hakkında bilgi sahibi olması beklenir.
Şekil
Şekil, yüksekliğini ve genişlik yapısını belirtmek için çizgilerle çevrelenmiş iki boyutlu bir tasarımdır ve üç boyutlu görünmesini sağlamak için farklı renk ve ton değerlerine sahip olabilir. Bir sanatçının kullanabileceği ve matematikle tanımlanan geometrik veya sanatçı tarafından yaratılan organik şekillerin (dağ, insan yüzü, hayvan) yer alabileceği farklı şekil türleri vardır. Doğrusal şekiller güvenilir ve yapısal olarak daha sağlam olarak görülürken, eğrisel şekiller kaotik bir durumu yansıtabilir.
Form
Form, hacmi, yüksekliği, genişliği ve derinliği olan üç boyutlu bir nesnedir. Bu nesneler arasında küpler, küreler ve silindirler bulunur. Form, heykel gibi fiziksel sanat eserlerine atıfta bulunurken sıklıkla kullanılır çünkü form üç boyutlu çalışmalarla yakından bağlantılıdır.
Renk
Sanatçı, değişik boyaları ve boya maddelerini kullanarak izleyicinin algıladığı farklı tonları yaratır. Resimde üç ana renk (kırmızı, mavi ve sarı), diğer bütün renklerden bağımsız olarak varken diğer renkler bu üç rengin farklı oranlarda ve kombinasyonlarla karıştırılmasıyla elde edilir. Sanatçı rengi; derinliği belirtmek, ruh halini ifade etmek ve diğer pek çok amaç için kullanabilir.
Boşluk
Boşluk, şekiller ve nesneler arasındaki perspektif, orantı ve bunların ön plan veya arka planla ilişkilerinin nasıl algılandığını ifade eder. Bir sanatçının farklı efektler için elde edebileceği farklı alan türleri vardır. Pozitif boşluk, özneli çalışma alanlarını ifade ederken; negatif boşluk öznesiz uzaydır. Anlamayanlar için Monet'in Nilüferler serisinde yeşil nilüferler pozitif alan oluştururken onların arasını dolduran su negatif alanı oluşturur.
Doku
Doku, sanatçının oluşturduğu çizgi türlerine atıfta bulunarak çalışmanın yüzey kalitesini tanımlamak için kullanılır. Yüzey kalitesi dokunsal (gerçek) veya kesinlikle görsel (örtük) olabilir. Dokunsal yüzey, izleyici mevcut farklı dokuları görebildiğinden ve / veya hissedebildiğinden, esas olarak heykeller gibi üç boyutlu çalışmalarda görülür. Görsel yüzey ise gözün dokuyu görsel ipuçlarına göre nasıl algıladığını tanımlar. Okuyucularımızın daha iyi anlaması için şu iki örneği ekleyelim: Van Gogh'un resimlerinin birçoğu üst üste boya katmanları içerir ve bu katmanlar tuvalden taşan kaba kesitler yaratır bu dokunsal yüzeye örnektir. Bir dağın yamacını gölgelendirme ve tonlama ile izleyicide zemin hakkında bir fikir oluşturması görsel yüzeye örnektir.
Ton/Değer
Değer, bir görüntüdeki tonların algılanabilir açıklık derecesini ifade eder. Değerlerdeki farklılığa genellikle kontrast denir ve aralarında sonsuz sayıda gri varyant bulunan bir sanat eserinin en açık (beyaz) ve en koyu (siyah) tonlarına atıfta bulunur.
SANATIN İLKELERİ
Sanatın ilkeleri veya tasarım ilkeleri, esasen bir sanat eserinde görsel öğelerin nasıl düzenlendiğini açıklamak için kullanılan bir dizi kriterdir. Bu ilkeler, sanat eserini analiz etmek ve yargılamak için bir dizi nesnel kritere muhtemelen en yakın şeydir.
Sanat, neyin güzel neyin çirkin olduğunu nesnel olarak tanımlamaya geldiğinde, herkesin bildiği gibi gri bir alandır. Bir devrin sanatçısı yaşamı boyunca alay edilebilir ancak ölümünden sonra saygı duyulabilir (Vincent van Gogh gibi). Sanatın ilkeleri bu gri alanla bir dereceye kadar mücadele etmemize yardımcı olur. Güzel bir tabloyu neyin harika kıldığını nesnellik ve tutarlılık unsuruyla yorumlamamıza izin verir.
Aşağıda, sanatın ilkelerinin neler olduğu ve bunları kendi sanat eserlerinize fayda sağlamak için nasıl kullanabileceğiniz hakkında bir açıklama bulunmaktadır.
Desen
Desen, öğelerin tekrar eden bir form veya anlaşılır bir sırayla görsel olarak düzenlenmesini ifade eden çok önemli bir tasarım kavramıdır. Desen genelde çok anlaşılır değildir. Zıt renklerin beraber işlendiği "notan" bir çalışma olabileceği gibi resminiz boyunca benzer renk desenlerinin kullanılması olabilir.
Aşağıdaki resimde, öznenin üst kolunun neredeyse arka plana nasıl karıştığına ve bacakların kumaşa nasıl karıştığına ve kumaşın ön planın geri kalanına nasıl karıştığına dikkat edin. Bu birbirine bağlanan desen sizi resim boyunca sürükler ve çok ilginç bir tasarım yaratır.
Joaquin Sorolla, Bacchante, 1886
Denge
Denge, bir sanat eserindeki öğelerin görsel dağılımı veya ağırlığı ile ilgilidir. Bir resim, diğer yarısı ile aynı görsel ağırlığa sahipse dengelenebilir ya da aşağıdaki resimde olduğu gibi daha az önemli olan çok daha büyük bir alana karşı dengelenmiş, yüksek önem taşıyan küçük bir alana sahip olabilirsiniz. Aşağıdaki resimde, tekne ve ön plan için kullanılan karanlık alanların; yumuşak, canlı renklerin çok daha geniş alanına karşı nasıl dengeli göründüğüne dikkat edin.
Efim Volkov, Seascape, 1895
Vurgu
Vurgu, bir sanat eserinde belirli bir alanı vurgulamak için öğeleri veya renkleri kullanmanın bir yoludur. Aşağıdaki resimde, renk kontrastının kullanılmasıyla aya güçlü bir vurgu yapılmıştır.
George Henry, River Landscape By Moonlight, 1887
Kontrast
Kontrast, sanattaki her şeydir. Onsuz, bir sanat eseri boş bir yüzeyden başka bir şey olmazdı. Kontrast birçok biçimde olabilir:
Doku kontrastı: Pürüzsüz ve katmanlar arasındaki kontrast. Vincent van Gogh'un resimlerinin çoğu, doku kontrastının işleyişinde harika örneklerdir.
Renk kontrastı: Açık ve koyu, doymuş ve donuk veya tamamlayıcı renkler (ton kontrastı) arasındaki kontrast. Örneğin, aşağıdaki resimde, oldukça doygun kırmızı, resmin geri kalanındaki nispeten donuk renklerle tezat oluşturuyor.
Joaquin Sorolla, Father Jofre Protecting A Madman, 1887
Ayrıntı kontrastı: Aşağıdaki resimde olduğu gibi, ayrıntılı alanlar ile daha yumuşak alanlar arasındaki kontrast.
Rudolf von Alt, View Of Ragusa, 1841
Şekil kontrastı: Farklı şekiller (dikdörtgenler ve daireler) arasındaki kontrast. Örneğin resimde, binaların dikdörtgen şekillerine karşıt olarak dolambaçlı yollar, su ve ağaçların oluşturduğu kıvrımlı şekiller vardır.
Willart Metcalf, Early Spring Afternoon, Central Park, 1911
Aralık kontrastı: Uzun ve kısa aralıklar arasındaki kontrast. Aşağıdaki resimde, ağaçlar arasındaki aralıkların uzunluklarındaki farklılığa dikkat edin. Aralık kontrastı, resminizde bir ritim duygusu yaratmak için kullanılabilir.
Isaac Levitan, Oak Grove, Autumn, 1880
Ahenk ve Bütünlük Uyum, diğer bazı ilkelere kıyasla biraz daha belirsiz ve anlaması zordur. Genel olarak, bir sanat eserinde tüm görsel unsurların birlikte ne kadar iyi çalıştığını ifade eder. Uyum içinde olan unsurlar bir tür mantıksal ilerlemeye veya ilişkiye sahip olmalıdır. Bir sanat eserinin geri kalanıyla uyumlu olmayan bir öge varsa, dışarı çıkmalıdır. Uyumlu ögeler ise eserden ayrılamaz Bir şarkının herhangi bir notası gibi.
Genelde, tüm unsurların uyum içinde olup olmadığını kendi birikimleriniz ile anlayabilirsiniz. Bununla birlikte, resimde bir eksiklikler olduğunu düşünüyorsanız, bunun unsurlar arasında uyum olmadığı için mi yoksa başka bir sorun mu olduğunu söylemek zor olabilir.
Bütünlük, bir sanat eserindeki tüm görsel unsurlar arasındaki bağlantı anlamına gelir. Uyum gibi bu da biraz belirsiz bir terimdir ve sanatı analiz etmek ve nesnel olarak kullanılması zordur. Aşağıdaki resim, resim boyunca kullanılan benzer tonların kullanımıyla güçlü bir birlik duygusu göstermektedir. Açık ve koyu alanlar arasında güçlü bir karşıtlık olsa da benzer tonların kullanılmasıyla oluşturulan bir birlik duygusu vardır (ön planda koyu sarılar kullanılırken arka fonda yeşil ve açık sarı kullanılmıştır).
George Henry, Noon, 1885
Çeşitlilik
Çeşitlilik, görsel öğelerin farklı niteliklerinin veya örneklerinin kullanılması anlamına gelir. Monoton veya tekrar eden alanları parçalamak için çeşitlilik kullanılabilir. Farklı renk yelpazesi, şekiller, tonlar ve benzeri. Ne var ki geleneksel sanatta, sanatçı çeşitliliği abartmamaya özen göstermelidir, aksi halde eseri çok düzensiz ve karmaşık görünebilir.
Aşağıda; renk, şekil ve doku bakımından çok fazla çeşitliliğe sahip olmasına rağmen herhangi bir uyum duygusunu kaybetmemiş bir resim var.
Tom Thomson, Maple Saplings, 1917
Aşağıda nispeten daha az varyanta sahip bir resim var. Sonuç: ilk resme kıyasla çok daha sakin bir tablo.
Lake Keitele, Akseli Gallen-Kallela, 1905
Hareket
Boyalar fiziksel olarak hareket edemez, ancak boyaları yanılsama veya hareket önsezisi verecek şekilde düzenleyebilirsiniz. Bunun basit yollarından biri örneğin futbol topu gibi bir nesnenin arkasına çizgiler çizmektir. Bu yöntem çok etkili olmasına rağmen estetik açıdan her zaman göze iyi görünmeyebilir. Hareketi anlatmanın bunun kadar belirgin olmayan bir diğer yolu ise özneyi vaziyet almış, yani havaya sıçramış ya da saldırıya hazırlanmış olarak çizmektir. İzleyici bilinç altında, resimdeki özenin hareket halinde olması gerektiğini, zira hiç kimse havaya sıçramış halde duramıyacağını varsayar.
Frederick Judd Waugh, Breaking Surf
Oran
Oran, bir sanat eserindeki farklı parçaların boyutları arasındaki ilişkiyle ilgilidir. Örneğin, uzunluğa göre genişlik, karaya göre gökyüzü alanı veya arka plana kıyasla ön plan alanı.
Sanatta genel olarak üçte bir kuralı ve altın oran gibi bazı oranların görsel olarak hoş olduğu kabul edilir.
Giovanni Boldini'nin aşağıdaki tablosunda, kadın özenin ellerinin, yüzünün, ayaklarının ve gövdesinin oranlarının ne kadar doğru olduğuna dikkat edin. Boldini eli, öznenin vücudunun geri kalanına kıyasla çok büyük boyarsa, orantısız bir sorun ortaya çıkardı.
Giovanni Boldini, A Guitar Player, 1873
Ölçek
Ölçek, çevrenin geri kalanına kıyasla bir nesnenin boyutunu ifade eder. Örneğin, bir adamın altında oturduğu ağaca göre büyüklüğü veya bulutlara kıyasla bir dağın büyüklüğü. Ölçek, orantıdan farklıdır, ölçek tüm bir nesnenin boyutunu ifade ederken; orantı, bir nesnenin parçalarının göreli boyutunu ifade eder. Örneğin, resmin geri kalanına göre bir adamın ölçeği doğru olabilir ancak elleri çok büyük olduğu için oran yanlış olabilir.
Sanat İlkelerinin Özeti
Umarım bu konu, sanatın ilkelerinin neler olduğunu ve bunları sanat hakkındaki düşüncelerinizi anlamanıza ve iletmenize yardımcı olmak için nasıl kullanabileceğinizi size açıklamıştır.
Harika bir resmin, sanatın ilkeleri açısından tüm kutuları işaretlemesi gerekmediğini anlamak da önemlidir. Önemli resimleri incelerseniz çoğunun sadece birkaç ilkeyi göz önünde bulundurarak yapıldığını anlarsınız.
Bu nedenle, sanatın ilkelerini, uymanız gereken bir dizi kapsayıcı kural olarak düşünmeyin. Onlar sadece sanat hakkındaki düşüncelerimizi anlamamıza ve iletmemize yardım etmenin bir yoludur.
Sanatın ilkeleri, harika bir resmin neden harika olduğunun anlamak için nesnel bir şekilde akıl yürütmemize izin verir. Bu, bizi sanatın artık tanımlanamadığı veya eleştirilemediği belirsiz bir alana düşmekten alıkoyduğu için önemlidir (modern sanatta olduğu gibi).
![[+]](https://forum.strategyturk.com/images/majestic/collapse_collapsed.png)
