[Attila the Hun]

Boshin Savaşı (1868-1869)

Boshin Savaşı, Japon monarşisinin yeniden güç kazanmasıyla yükselen yeni Meiji hükûmetinin, Tokugawa şogunluğunun gücünü ortadan kaldırdığı 1868 ile 1869 arasında süren iç savaştır. Savaş, adını Çin takviminde 1868 yılının karşılığı olan "Boshin"den alır. Savaşın sonucunda Satsuma ve Choshu beylikleri ile onları destekleyen Saga ve Tosa beylikleri Meiji hükûmetinde aktif bir rol oynamıştır.

Kırmızı: İmparatorluk birlikleri
Mavi: Enomoto'nun filosu

Yabancılarla Etkileşim
Japonya 200 yıldır kendini dış dünyaya kapamıştı. Belirli bölgeler haricinde dış ülkelerle etkileşim kısıtlıydı. 1854 yılında, ABD donanmasından Commodore Matthew C. Perry Japonya'yı dış dünyaya açılmaya zorladı. Tokugawa şogunluğunun Perry ile yaptığı antlaşmalar, geçmişte Çing Hanedanı ile yapılan eşitsiz antlaşmalara benzetildi ve sonnō jōi (imparatoru yücelt, yabancıları kov) adlı radikal bir hareket ortaya çıktı. İmparator Kōmei bu düşünceye katılıyordu. Yüzyıllardır devlet işlerine karışmaktan çok sembolik bir figür durumunda olan öncellerinin aksine, fırsat bulduğunda antlaşmaları protesto etti ve şogunluk verasetine karışmaya çalıştı.

"Yabancıları kov" düşüncesini tasvir eden 1861 tarihli bir çizim

İmparator bu doğrultuda Mart 1863'te "yabancıları kovma emri"ni yayınladı. Charles Lennox Richardson adlı İngiliz bir tüccarın Kawasaki yakınlarında öldürülmesinden sonra Tokugawa şogunluğu 100 bin İngiliz poundu tazminat ödemek zorunda kaldı. Shimonoseki Limanı'ndaki yabancı gemiler bombalandı. 1864'te Japonların bu hareketleri cezasız bırakılmadı. İngilizler Kagoshima'yı bombaladı; İngiltere, Fransa, Hollanda ve ABD gemilerinden oluşan birleşik donanma Shimonoseki'ye saldırdı.

Kagoshima bombardımanına rağmen Satsuma beyliği İngilizlerle yakınlaştı ve onların desteğiyle ordusu ile donanmasını modernleştirmeye çalıştı. Amerikan ve İngiliz askerî danışmanlardan yardım aldılar. Yaklaşmakta olan savaş için hazırlanmakta şogunluk da geri kalmadı. İngilizler destek olmaya istekli görünmeyince Tokugawa şogunluğu büyük oranda Fransızlara bel bağladı. Şogunluk, 8 buharlı gemiden oluşan Asya'nın en kuvvetli donanmasına sahipti.

Tokugawa Şogunluğunun Sonu
1866'nın sonlarına doğru, önce şogun Tokugawa Iemochi sonra da İmparator Kōmei hayatını kaybetti. Eski şogunun yerine Tokugawa Yoshinobu geçerken eski imparatorun yerini ise İmparator Meiji aldı. 9 Kasım 1867'de, Satsuma ve Choshu tarafından İmparator Meiji'nin adıyla "hain tebaa Yoshinobu'nun katli"ni emreden gizli bir emir çıkarıldı. Fakat Yoshinobu bu emir çıkarılmadan önce Tosa beyliğinin daimyosunun teklifi üzerine mevkiini bırakıp otoritesini imparatora teslim etmeyi kabul etmişti. Böylece Tokugawa şogunluğunun sonu geldi.

15'inci ve son Tokugawa şogunu Yoshinobu

Yoshinobu, şogunluktan çekilmesine rağmen hâlâ ülkede etki sahibiydi. 3 Ocak 1868'de, 15 yaşındaki İmparator Meiji tüm gücü eline aldığını ilan etti. İmparatorluk danışmanlarının büyük kısmı bu durumdan memnun olmasına ve Tokugawa ile iş birliğini desteklemesine karşın, Saigō Takamori danışmanları şogun unvanını kaldırmak için tehdit etti ve Yoshinobu'nun topraklarının elinden alınmasını emretti.

İlk başta bu talepleri kabul etmiş olsa da, topraklarının elinden alınmasını kabul etmeyerek 24 Ocak'ta Satsuma ve Choshu kuvvetleri tarafından kontrol edilen Kyoto'ya saldırı hazırlıklarına başladı. Bu kararını körükleyen olaylardan biri de ana Tokugawa yerleşimi olan Edo Kalesi'nin dış taraflarının kundaklanmasıydı. Bu hareketin suçu Satsuma rōninlerine (efendisiz samuray) atıldı. Ertesi gün şogunluk kuvvetleri Satsuma daimyosunun Edo'daki konutuna saldırarak cevap verdi. Konut ateşe verildi ve şogunluğun düşmanlarından birçoğu öldürüldü.

Toba-Fushimi Muharebesi
27 Ocak 1868'de, şogunluk kuvvetleri Toba ve Fushimi yakınlarında Choshu ve Satsuma kuvvetlerine saldırdı. 15.000 askerden oluşan şogun ordusunu Fransız danışmanlar eğitmişti. Bu kuvvetler Shinsengumi olarak biliniyordu. Şogunluk ordusu, Choshu ve Satsuma kuvvetlerinin 3 katı kadar olsa da, Choshu ve Satsuma'da Armstrong topları, Minié tüfekleri ve birkaç tane Gatling tüfeği vardı.

Fushimi'ye çıkan Aizu kuvvetleri

Muharebenin başında iki taraf da fazla ilerleme katedemedi. Ancak muharebenin gidişatını değiştirecek olay, savunan taraf olan Choshu ve Satsuma kuvvetlerinin imparatorluk sancağını dalgalandırması ve imparatorun akrabası olan Ninnajinomiya Yoshiaki'nin başkomutan olarak atanmasıydı. Choshu ve Satsuma kuvvetleri artık resmen bir imparatorluk ordusu (kangun) olmuştu. Bunun üzerine, şimdiye kadar şoguna sadık olan birçok daimyo imparatorluk tarafına doğru geçmeye başladı. Kendi tarafında yer alan daimyoların taraf değiştirmesiyle endişelenen Yoshinobu Kaiyō Maru gemisiyle Osaka'ya kaçtı. Yodo ve Tsu kuvvetlerinin ihanetiyle morali bozulan şogunluk kuvvetleri geri çekildi ve muharebe imparatorluğun zaferiyle sonuçlandı.

Edo'nun Teslimiyeti
Şubat'ta, imparatorluk güçlerinin Odawara'ya ilerleyişini durdurmak için Fransız danışman Léon Roches'un yardımıyla bir plan hazırlandı. Yoshinobu bu planı reddetti, bunun üzerine Léon Roches görevinden istifa etti. Dış ülkeler, Mart'ın başında sıkı bir tarafsızlık antlaşması imzaladı. Savaş bitene kadar iki tarafa da yardım etmeyeceklerdi. Saigō Takamori önderliğindeki imparatorluk ordusu Kōshū-Katsunuma Muharebesi'nde 10 kat fazla olduğu şogunluk birliklerini bozguna uğrattı.

Nihayetinde Mayıs 1868'de Edo'yu kuşattı. Bunun üzerine şogunun ordu bakanı Katsu Kaishū teslimiyet şartları için masaya oturdu. Bazı güruhlar teslimiyete rağmen direnmeye devam etti ama onlar da Ueno Muharebesi'nde mağlup edilidi. Bu esnada, şogun donanmasının lideri Enomoto Takeaki gemilerini teslim etmeyi reddetti. Şogunluk donanmasından geriye kalan 8 gemi ve 2000 askerle kuzeye kaçtı. Daimyolarla birlikte karşı saldırı düzenlemeyi umuyordu.

Enomoto Takeaki

Kuzey Koalisyonu
Yoshinobu, teslim olduktan sonra ev hapsine mahkûm edildi. Tüm unvanları, toprakları ve gücü elinden alındı. Devlet işlerine karışmayacağını gösterdiğinde salıverildi ve Shizuoka'ya çekildi. Japonya'nın büyük kısmı imparatora boyun eğmiş olsa da kuzeydeki bazı klanlar direnmeye devam etti. Sendai, Yonezawa, Aizu, Shōnai ve Nagaoka klanları 50.000 kişilik bir koalisyon ordusu kurdu.

Enomoto'nun filosu 26 Ağustos'ta Sendai'ye ulaştı. Kuzey Koalisyonu'nun sayısı yüksek olsa da, teçhizatı yeterli değildi ve geleneksel bir savaş tarzına sahipti. Modern silahlar az sayıdaydı, son anda odundan toplar yapılmaya çalışılmıştı. Enomoto'nun filosu, 2 gemi ve 1000 asker daha aldıktan sonra Hokkaido'ya gitmek üzere Sendai'den ayrıldı.

26 Ekim'de Edo'nun isminin Tokyo (doğunun başkenti) olarak değiştirilmesiyle Meiji dönemi resmen başlamıştı. Başkent Kyoto'dan Tokyo'ya taşındı. Aynı ay Aizu kuşatıldı ve bir ay savaştıktan sonra teslim oldu.

16 yaşındaki İmparator Meiji, Kyoto'dan Tokyo'ya hareket ediyor

Ezo Cumhuriyeti
Hokkaido'ya kaçan Enomoto yeni bir hükûmet oluşturdu. Amacı Hokkaido'nun gelişimini sağlayacak bağımsız bir ada ülkesi meydana getirmekti. ABD'yi örnek alarak 27 Ocak 1869'da Ezo Cumhuriyeti'ni kurdu ve büyük farkla başkan seçildi. Cumhuriyet, dış ülkelerle ilişkiler kurmaya çalışsa da kimse tarafından tanınmadı. Başkenti Hakodate olan bu ülke, Japonya tarihindeki tek cumhuriyet olacaktı.

Ezo Cumhuriyeti hükûmet sarayı

Savaşın Sonu
İmparatorluk donanması 20 Mart'ta Miyako'ya ulaştı. Ezo asileri bir sürpriz saldırı düzenlemek için 3 gemi gönderdi. Bu muharebe Miyako Körfezi Muharebesi olarak tarihe geçecekti. Olumsuz hava koşullarından, motor arızalarından ve imparatorluk kuvvetlerinin Gatling tüfeğini etkili kullanmasından ötürü Ezo asileri muharebeyi kaybetti.

Fransız imalatı imparatorluk gemisi Koketsu

İmparatorluk kuvvetleri hızla ilerlemeye devam etti ve Hakodate Körfezi Muharebesi'ni kazandılar. Bu muharebe Japonya tarihindeki ilk büyük ölçekli modern deniz muharebesi olacaktı. Durumun ümitsiz olduğunun farkına varan Fransız danışmanlar Coëtlogon adlı gemiye binip Fransa'ya dönmek üzere yola koyuldular. Teslim olmaya davet edilen Enomoto bu teklifi ilk başta reddetti. Ezo Cumhuriyeti ordu bakanı Ōtori Keisuke onu teslim olmaya ikna etti, "Ölmek kolaydır, her zaman ölebilirsin." diyerek asıl cesurca olanın kaybederek yaşamak olduğunu savundu. Enomoto 27 Temmuz 1869'da teslim olup İmparator Meiji'ye boyun eğdi. Ezo Cumhuriyeti'nin sonu gelmişti.

Savaş boyunca toplam 8200 kişi ölürken 5000 kişi yaralandı. Zafer kazanan Meiji hükûmeti tüm gücü kendinde topladı. Samuray sınıfı ortadan kaldırıldı ve birçok samuray hayatını devam ettirebilmek için idari işlerde çalışırken birçoğu da fakir düştü. Savaşın kazanılmasında önemli bir rol oynayan Choshu ve Tosa, hükûmetteki önemli konumlara getirildi. Eski şogunun destekçileri 2 veya 3 yıl hapsedildikten sonra bağışlandı. İmparatorluk "yabancıları kovmak" yerine ülkeyi modernleştirmek için progresif bir tutum takındı. Eski sonnō jōi mottosu yerine artık fukoku kyōhei (zengin ülke, güçlü ordu) kullanılıyordu.

[yafeshan]

Tom Cruise nerde girio olaya

[Attila the Hun]

Tom Cruise Boshin Savaşı'ndan yaklaşık 10 yıl sonrasında çıkan Satsuma Ayaklanması'nda giriyor. Muhtemelen bu ayaklanmayı ele alan bir konu da hazırlarım.

[Menars]

Güzel bir konu olmuş. Eline sağlık.