[Enesyavuz]

 En son oyun günü benim için hüzünlüydü. Şeytanın çocuğu olan kızımın tüm kardeşlerini öldürüp cariye olarak kocaya kaçmasıyla 50 yaşımda kadın başıma vârissiz kaldım. Gameover yazısını göremeden rehost attık daha doğrusu rehosta denk geldi. Riske girmeden gotlanda bir kont olarak yeniden başladım. Bir ümit korkarakta olsa bizanstaki haneme göz ucuyla baktım. Belki dedim kendi kendime. Rehostan birkaç ay sonra karektirim ölmüş sahip olduğum topraklar akbabalar tarafından çoktan pay edilmişti bile. İçim cız etti, birkaç damla gözyaşı döktüm ardından. İnişli çıkışlı da olsa imparatorluktaki en güçlü haneye sahiptim. Bir demon child uğruna hepsi gitti. O zaman anladım iyi statların boş beleş sayılar olduğunu. Mühim olan hayırlı bir evlat, dizinin dibinden ayrılmayan vârismiş meğerse.