[cemal]

@Attila the Hun 10 dakika rant atmış

[cemal]

[cemal]

Geliştiricilerin kodlamayı bitirirken ki özeni

[Takeda Akane]

RPG devlerinden BG3 için yorumlar;

'Baldur's Gate 3 is a triumph': Brian Fargo, Mike Laidlaw, and other RPG architects weigh in | PC Gamer

[Aeschyli]

İnanılmaz bir o kadar da trajikomik bir detay.

[Takeda Akane]

Spoiler

Lae'zel hoş hatun sevdim biraz artis olsada.

[Attila the Hun]

Larian Studios'un CEO'su Swen Vincke, Phil Spencer ile yaptıkları toplantı neticesinde oyunu Xbox'a getirmek için bir çözüm bulduklarını söylüyor.

https://twitter.com/LarAtLarian/status/1...5894946925

[Takeda Akane]

Kamp sistemini sevdim aklıma Expeditions serisini getirdi.

[Attila the Hun]

Beklenen Patch 1 geldi.

https://store.steampowered.com/news/app/...4085723479

Bir de istatistik güncellemesi yapmışlar: Oyun çıkışından beri toplamda 200.000.000 saat oynanmış. Bu da 22.000 yıldan uzun bir süreye tekabül ediyor.

[Attila the Hun]

Nihayet bitti. Oyunun çıktığı günden beri zaman nasıl geçti bilmiyorum. Bu oyunu oynamadan önce kendimi hikâyeli bir oyuna kaptırıp gidebileceğimi düşünmüyordum. Geçmişte oynamak istediğim sayısız RPG'ye el sürmekten çekinmem, oynadığımı da yarım bırakmamdan ötürü böyle bir algı oluşmuştu zihnimde. Belki de böyle RPG'lerin hakkını vermek için yine dünyanın zamanına sahip olduğum yaz günlerini tercih etmek lazımdır. Her neyse, Baldur's Gate 3'ü bitirdikten sonra bu konuda cesaret bulduğumu ve Steam kütüphanemde öylece duran RPG'lere -özellikle de Divinity: Original Sin 2 başta olmak üzere Larian Studios'un yaptığı RPG'lere- bir şans daha vereceğimi söyleyebilirim.

Yorumum

Oyunun başlangıcından sonuna kadar keyif aldım, öyle "Bitse de devam etsek." dediğim hiçbir görev olmadı. Neredeyse her mekân, her karakter ve her olay nakış nakış işlenmiş. Ayrıntıya gösterilen özen piyasada eşine ender rastlanır nitelikte. Oyunun olağanüstülüğünü övmek için basmakalıp laflar harici hiçbir şey aklıma gelmediği için şikâyetlerimi dile getireyim biraz. Buradan sonrası bolca spoiler içerir.

Oyundan kesilen içeriğin oyunun kalitesini abartıldığı kadar aşağı çektiğini düşünmüyorum. Bu çıkarılan içerik en çok da Act 3'ü olumsuz etkilediği için Act 3'ün kötü olmasından dem vurup bu olumsuzluğu oyunun bütününe yayanlara kesinlikle katılmıyorum. Fakat çıkarılan içerik listesine şöyle bir göz gezdirip geriye yönelik baktığımda gerçekten oyunun bambaşka bir boyuta ulaşmasının ucundan dönüldüğünü hissediyorum. Hikâyeleri basbayağı eksik olan karakterler (Karlach, Minthara) var. Oyunun çıkışından daha birkaç hafta önce oyunda olacağı söylenen Upper City'nin yerinde yeller esiyor. Bu yüzden sarayına surların üstünden saçma sapan bir yolla girdiğiniz Cazador'un hikâyesi "öldürüp geçmeniz gereken boss"a dönüşüyor ve Lower City'de tanıdığınız birçok karakterin (Gondianlar) hikâyesi de tatmin edici bir sona ulaşamıyor. Ne demek istediğimi daha iyi anlatmak için bir ara kesilen içeriğin listesini paylaşırım.

Bu içerik çıkarılmasından kötü yol (evil path) da nasibini almış. Ama kötü yolun mantıksızlığını yalnızca kesilen içeriğe bağlamak hata olur, tasarımsal olarak da bir eksiklik var. Hayır, bir sürü sıkıntısı olduğunu duyduğum kötü yolu kendim denemedim ancak söylenenlere göre oyunda iki tür yol var: İyi yol ve kendi kendini sabote etme yolu. Korulukta tieflingleri katledersen Wyll ile Karlach'ın içeriğini kaybediyorsun. Minthara'yı partine katarsan içeriği büyük oranda eksik olduğu için sönük kalıyor. Nightsong'u öldürürsen Ketheric Thorm'la istesen de istemesen de savaşacağın için kendi ellerinle bunu kolaylaştıracak bir karakteri çöpe atmış oluyorsun. Enver Gortash'le ittifak kurup ittifakı bozmayayım dersen de Netherbrain tarafından öldürülüyor. Kısacası oyun iyi yoldan gitmeme karşılığında aynı nicelik ve nitelikte içerik sunmaktan âciz kalıyor.

Oyunun sonu da hayal kırıklığı yarattığı ifade edilen kısımlardan biri ve buna kısmen katılıyorum. Emperor'a güvenmediğim için "Taşlar bende kalsın." dedim, o da "Tamam ama mind flayer'a dönüşüp potansiyelini benimsemen lazım." deyip bir kurtçuk uzattı. Ben tabii akıllılık edip kurtçuğu hiç kullanmayacaktım fakat öyle olunca taşları kullanamadım, sonra mecburen kaydı geri sarıp mind flayer'a dönüştüm. Oyunun mind flayer olmadığın ya da mind flayer'a bel bağlamadığın bir son da sunmasını dilerdim. Canım karakterimin kafasından dokungaçlar çıkması üzücü oldu zira.

Bunun dışında oyun içinde sevgili olduğum Shadowheart'la istediğim mutlu sonu görmedim. "Ben, anne babam ve tabii ki sen hep birlikte yaşayalım." deyince oyun sonunda bunun sahnesini görmeyi ummuştum. Mind flayer oldum diye mi görmedim yoksa oyunda yok mu bilmiyorum. Ama en bariz eksiklik "17 bin oyun sonu varyasyonu" içeren epilogların oyundan kesilip atılmış olması. 

Uzun lafın kısası: Definitive Edition çıksın da bir daha oynayayım.

[birisi43]

Ufak bir soru. Çıkarılan içerikler def edition la eklenecek mi? Bu şekilde bir söylem var mı.

[PCOyun]

Resmi bir açıklama yok, fakat o tarz bir versiyonun gelmesi bolca zaman alacaktır. Temel oyuna ekleyecekleri bir şey kalmadıktan sonra önceden planlanıp kesilen içerikleri ekleyebilirler herhalde.

[ZenderX]

Biraz önce oyunu bitirdim. Önce iyi yanlarından, sonra kötü ve en son da spoiler başlığıyla hikayeden bahsedeceğim.

Oyunun sürükleyici hikayesi, yaptığınız seçimler, bulduğunuz gizli yerler/eşyalar, hatta oynadığınız ırka veya class'a göre değişen dialoglar; hepsi birlikte kısa sürede sizi oyunun bağımlısı haline getiriyor. Öncesinde Divinity Original Sin oynamış biri olarak, Larian yine harika bir iş çıkartmış. Özgür dünyası, combat içinde ve dışında kullanarak sonuna kadar gerdirebildiğimiz, avantaj elde edebildiğimiz mekanikler oyuna tat katıyor. Ek olarak farklı seçimler elbette ki her birimizin oyununu eşsiz kılıyor, bu da aynı zamanda oyunu tekrar oynamak istersek çok farklı bir senaryo ile oynayabilmemize olanak sağlıyor. Sevenleri için, oyunda her şeyi yaparken zar attığımızdan, bazen işler istediğimiz gibi gitmiyor ve oyunun bize sunduğu şekilde devam etmek zorunda kalıyoruz, bu da oyunu daha zorlayıcı ancak eğlenceli hale getiriyor. Yine de, oyun hiç bir zaman çok zorlayıcı değil, sizi kazanamayacağınız bir savaşa sürüklemiyor. O yüzden hiç ölmeden ve attığım zarı beğenmeyip geri adım atarak eski kayıt dosyama dönmeden bir nevi tek solukta oyunu bitirdim. Ayrıca, oyun zorlamadığından, en güçlü olmakla uğraşmayıp biraz roleplay yapabilirsiniz. 

Kötü yanlarına gelecek olursak, evet oyunu tek solukta bitirdim ama oyun sonu kesinlikle tatmin etmiyor. Her karakter için koyabilecekleri onlarca cutscene varken, neredeyse hiç birinin hikayesinden bahsetmeyip oyunu çat diye bitiriyorlar. Verdiğimiz kararlar oyundaki pek çok görevi etkiliyor ancak bazen bunları bağlamakta zorluk çekmiş olsalar ki, karakterlerin verdiği tepkiler vb. gülünç duruma düşüyor. Zaten öldürdüğüm bir karakterden sanki o yaşıyormuş ve onun adını ilk defa duyuyormuş gibi konuşuyor olmamız çok saçma oluyor. 
Summonladığımız birimler (undead, elemental vb.) kısmen oynanışı bozuyor. Evet anlayabiliyorum, sıradan bir insan için yanında zombi geçmesi kabul edilemez ama, ben necromancer oynuyorsam, yanımda illa ki zombim olacak. İki çift laf edemiyoruz, şehirde herkes bizden kaçıyor. E bide zaten zombi çıkarcaz diye ölü birini bulmam lazım, savaşa direkt olarak zombiyle başlamak varken, savaşın ortasında adam öldürüp zombi yapmakla uğraşıyorum. Biraz abartı bir durum olmuş summonlanan birimler.
Yine benzer bir durum, druidlerin hayvana dönüşmesi. Hayvan formundayken insanlarla konuşamıyorsun. Ben oyunu druid olarak oynadım, ve savaşın başında dönüşmek için hamle hakkımı feda edip, savaş bitmeden de geri insana dönüşmekle uğraştım ki, sonrası bir diyalog geldiğinde benim karekterim diyaloğun bir parçası olabilsin. Gereksiz uğraş. 
Kamp sistemi güzel ama yemek işini gereksiz yapmışlar çünkü neredeyse sınırsız yemeğimiz var. O yüzden long rest mekaniğine hiç gerek yokmuş. Rest'e izin vermediği bölgeler haricinde (ki zaten bazılarında geriye yürüyüp rest atıp yine gelebiliyorsun, yani yine saçma bir durum) her fight sonrası yenilensek daha basit olabilirmiş. 
12 level olan son levele çok erken ulaştım.(Act 3'ün başları). Sanki 15'e hatta 20'ye gidebilirmiş gibi. Hem biz daha fazla güçlenmiş olurduk, hem de gerçekten "boss" diyebileceğimiz güçte düşmanlarla karşılaşabilirdik. Oyunun başındaki sıradan bir canavarda 3-5 kat daha güçlü diye "boss" olmuş oluyor. Güç farkını en az 20-30 kat fazla olması lazım ki tatmin etsin. 
Alternatif sonları çok kurcalama şansım olmadı, ancak diğer oyuncuların yorumlarından anladığım kadarıyla, böyle çok büyük değişiklikler şeklinde bitmiyor oyun. Son boss yine aynı son boss falan. 180 derece farklı bir yön yok.

Spoiler

Hikayeye gelecek olursak. Oyunun başında Astarion bana saldırdığı için kampıma almadım. Lae'zel'i de gözüm tutmadığından onu da öldürdüm. Geriye Shadowheart, Gale, Karlach ve Wyll kaldı. Oyunun tamamını sırasıyla az önce saydığım ilk 3lü ile oynadım. Hikaye anlamında sürekli Shadowheart'ın üzerine oynadım ancak oyun sonunda sıfır etkileşimle bitti. Zaten karanlık tarafa geçip Shar'ın seçilmiş kişisi olduktan sonra görev kısmı da bitiyor. Ama oyun sonundaki etkisi (boss savaşında) neredeyse yoktu. Onun dışında son boss'u yendikten sonra (Emperor'e güvenmedim ve Orpheus'u serbest bıraktım, o da adam çıktı benim yerime ahtapota dönüştü) Shadowheart ile ilgili çıkan sahne sayısı sıfırdı. Karlach için bir seçim yaptık, Gale için yaptık, Orpheus için de aynı şekilde. Ama tüm yatırımımı yapmış olduğum kadın iki çift laf bile söylemedi. Shar'ın mızrağı, zırhı falan faso fiso zaten. Roleplay bozulmasın diye Dark Justiciar gibi giydirip oynattım kızı, ama kız Cleric. Karanlıkta onyması lazım, spelleri radiant. Bütün oyunu Karlach, Gale ve Ben oynasak yine aynı şekilde biterdi. Gram faydası dokunmadı Shadowheart'ın. Druid ayrıca gereksiz güçlü. Owlbear olduktan sonra 3x saldırı yapabiliyorsunuz, ek olarak canınız mı bitti? Yine insandan owlbear'a dönüşün olsun bitsin. Gale sağolsun açılmadık kilit bırakmadı. O sayede her yere girebildim. 
Raphael'e hiç saldırmak istemiyodum aslında. Orpheus'u serbest bırakmak için çekici anlaşma karşılığı aldım. Sonra bizimkiler çok laf yapınca iyi dedim gidip bozalım anlaşmayı. Ama o Raphael'in savaş müziği ve atmosfer mükemmel olmuş. Son boss falan yanında bir şey değil. Zaten hp olarak da karşılaştığımız en yüksen can 666 ile Raphael'in ki olması lazım. Onu yendikten sonra diğer bosslar hiç zorlamadı. Yine çok güçlü olan bir spell Danse Macabre. Bedavadan 6 tane ghoul çıkartıyosunuz ve paralyze atıyolar. Yemede yanında yat. 
Yani, act 3 hiç memnun etmedi. Fazla güçlenemiyor olmam gereken bir oyunda fazla güçlenmiş oldum. Yeni update ile birlikte biraz daha farklı buildler denemeyi düşünüyorum. Umarım daha zevkli sonuçlar elde edebilirim. 

[Takeda Akane]

[cemal]

Kalan son bugları patchledikten sonra tatile çıkacaklarmış sonra da bi şeyler yaparız diye düşünüyoruz demişler ama havada bırakmışlar

[Takeda Akane]

Divinity dönerler.

[Penetrator God]

Kazandıkları paraları saymakla meşgul olacaklardır bir süre normal. Hala erken erişimde ve eksik içerikli bir oyunu full sürüm diye kitlesine yedirip bu kadar iyi satan başka bir oyun yoktur herhalde.

[Takeda Akane]

Oyunun daha başındayım ama sardı diyalogların aksiyona etkisi zar sistemi falan tam masaüstü rpg gibi olmuş. Benim şu goblinlere katılmam lazım.

[Hopsin]

Oyundaki büyü çeşidi dos2'ye göre bana az ve yetersiz geldi (82. Saat ACT 2'deyim) Bir de bir eleştirim olacak ve spolier olacağını düşünmüyorum.
Script (Böyle deniyor sanırım) olarak bir bölgede savaş sırasında bir alanda köz ve ateşler vardı. Mesela savaş sırasında orayla etkileşime geçmemek beni büyük hayal kırıklığına uğratmıştı. Dos2'de neredeyse her şeyle etkileşime geçebiliyorduk savaş sırasında. Oraya ''yağ'' büyüsü kullandım ama alan saldırısı veremedim. Yanmadı çünkü. Eğer yansaydı ekstradan alev büyüsü kullanmak zorunda kalmayacaktım. Dos2'de hatırladığım kadarıyla böyle bir alanı kullanabiliyordunuz.

[Takeda Akane]

Bazen bu oyunu Divinity 3 sanmıyor değilim.