[Elefsar]

Kitap Sohbetleri #3: Kitap Ödünç Vermek 

Strategyturk Kitap Kulübü tarafından düzenlenen Kitap Sohbetleri serisinin üçüncü konusuna hoşgeldiniz.

Bu sohbet konumuzda kitap ödünç verme kültürü üzerine konuşacağız. 

 

 

Bazılarımız sahip olduğu kitaplara

 gözü gibi bakar ve kimseye ödünç vermek istemez. Zira eğer kitabımızı verdiğimiz kişi de pek dikkat etmez ise geri aldığımızda yıpranmış bir kitapla karşılaşmamız kaçınılmazdır.

 Kitap okurken dahi katlamanızdan tutun da sakladığınız yere kadar her şey kitabın görünüşünü hatta dayanıklılığını etkiliyor. Kitapları dikkatsiz bir şekilde yanlarında taşıyan insanlar yüzünden kısa sürede yıpranabiliyorlar. Tıkış tıkış çantaya sıkıştırmak, altlık olarak kullanmak, güneş altında veya dışarıda bekletmek gibi bir çok durum kitaplara zarar veriyor.

Bunların haricinde ödünç aldığı kitabı emanet olarak görüp çok dikkat eden insanlar da var. Tabi kitabın yıpranmasını önemsemiyorsanız, ödünç vermek çok da dert edilecek bir şey olmaz. 

Bir de aldığı kitabı getirmeyenler var ki en kötüsü onlar sanırım.

 

 

Sohbet Başlıkları

Kitap ödünç vermek hakkındaki görüşleriniz.

Çok kitap ödünç aldınız veya verdiniz mi?

Ödünç verirken dikkat ettikleriniz.

Olumlu veya olumsuz eklemek istedikleriniz.

 

 

Strategyturk Kitap Kulübü
"Cümleler zihnimize gerçekleri çakan çivilerdir."  

Diderot

[Onur34]

Yakın arkadaşlarıma kitap ödünç veririm. Almayı da severim bunun yanında. İki yıl sonra ödünç verdiğim bir kitabı almışlığım var. Kitap Agatha Christie'nin Ölüm Büyüsü idi. Sahi çok da güzel değildi kitap. Neden ödünç verdiğimi hatırlamıyorum bile.

[Gurt]

Aile içi dışında birine kitap ödünç vermiyorum. Geçmiş zamanda ödünç verdiğim kitaplarımın üzerinde notlar buldum. Kitapları okurken bile katlanmaması için uğraşan bana üstüne not yazılması kabus gibi gelmişti. Bir de en son ödünç verdiğim kitabı arkadaşım arkadaşına o da arkadaşına vermiş. Dolayısıyla artık ödünç kitaba karşıyım. Çok fazla kitap okumaya zaman ayıramıyorum. Son zamanlarda bu dikkatimi çekti. Kitap sayım az olsa da kendi çapımda küçük bir kütüphanem var. Yeni kitaplar sipariş ettim ancak tecrübelerime dayanarak şunu söyleyebilirim yeni kitaplarımı kimseye ödünç vermeyeceğim.

[birisi43]

Her ne kadar rafta güzel dursalarda kitaplar okunmak için olduğundan okuyacağını bildiğim kişilere kitap veririm. Sadece bu yıl verdiklerim 30 u bulmuştur tahminen. Tabiki okumayacak yada bir hevesle isteyenlere vermiyorum.

[BigUnicorn]

Kitaplar, telefon , pc, dergiler vb. şeyleri kesinlikle başka birine vermem veremem bir şekilde verir isem aklım orda kalır.

[turkish lokum]

Birine kitap ödünç vermeden önce ondan alırım ve kitapları nasıl kullandığına bakarım. Eğer düzgün kullanıyorsa veririm. Benim için 3 tip kitap vardır. 1. Tip kitapları kimseye vermem hatta dokundurmam. Bunlar genelde tolkien kitaplarıdır benim için. Ve özel kilitli kutularda saklarım. 2. Tip kitaplar normal olanlar severim ödünç veririm ama iyi kullanılmasını isterim. 3. Tip kitaplar benim için çok değeri olmayan kitaplardir genelde birine verince sende kalsın derim. Birine ödünç verirken listesini tuttuğum ufak bir not defterim var oraya verdigim kişiyi verdigim kitabı ve tarihi yazar ve max okuma süresi belirlerim. Ve o kişiye imzalatirim. O vakit geldiğinde de alacaklı gibi yakasına yapışır her türlü çirkefligi yaparım. O yüzden vermeye niyeti olmayan adam bile bıkıp verir.

[Elefsar]

@turkish lokum bildiğin kütüphane yönetimine çevirmişsin kitaplığı :).
Kilitli kutular derken ciddi misin? Nasıl kutular? Kilitli camekan tarzı kitaplıklar mı yoksa?
Bir de yaşadığın yerde başkasının alıp gitme ihtimali mi var ki kilitliyorsun, bayağı ilgimi çekti .d

[Dothor_]

Bende ilk kitabımı lise zamanlarında bir arkadaşıma vermiştim. Kitap İstanbul'un fethi hakkında yaklaşık 200 sayfalık bir kitaptı. Yaklaşık 2 yıldır tanıştığım sınıf arkadaşım, kitabı okula götürdüğüm de birkaç gün bende okuyayım diye rica etmişti. Bende kırmayıp verdim. Daha sonra kitabı sahafa sattığını öğrendim. O gün bugündür, kimseye kitap vermiyorum.

[turkish lokum]

@Elefsar ahşap sandık tarzı kutular. Kitaplığın rafında tutmam genelde. Başkasının alma ihtimali yok ama dokunulması bile rahatsız edecek kitaplar bunlar. Annem odayı temizlerken veya eve biri geldiğinde ben yokken kitaplıktaki kitaplara falan bakarsa diye. Çoğu aradığınızda artık bulamayacağınız kitaplar eski veya özel basım falan.

[Elefsar]

@turkish lokum Allah Allah çok merak ettim. Müsait olunca sana da uyarsa kitapların fotoları atar mısın?

Bir arkadaşım verdiğim kitabı kaybedip üzerine başka bir kitap almıştı. Aldığı kitap hiç beğenmediğim bir tarzda olduğu için keşke kaybettiği kitabı tekrar alsaydı dedim.

[Attila the Hun]

Sınıftaki yakın arkadaşlarımla geçici süreliğine kitap takas ederdim. Tek taraflı ödünç vermektense bunun geçici bir değiş tokuş olması daha garantili bence. Arkadaşlarım da benim gibi kitabı okurken özen gösterirdi, yazıların altını çizmez sayfaları kıvırmazlardı. Bu tip kişilere olmadıkça kitap ödünç vermek kitap için sakıncalı olabilir.

[Ragnvaldr]

Ödünç verdiğim çoğu kitap ya sorunlu bir şekilde döndü ya da hiç dönmedi. Bi ara öğretmenime vermiştim, üzerine kahve dökmüş o yüzden yenisini almıştı onu vermişti.

Yine de isterlerse vermeye devam ediyorum. Gerçi kaç yıldır fiziki okuma kitabı almadım ama olsun. Çok değerli bir kitapsa verilmemesi lazım, normalse verin gitsin. Kitaplıkta durmasının kimseye faydası yok.

[altnkurt]

Çok kitap almadım başkalarından, benden de çok isteyen olmadı açıkçası. Ancak şimdiye kadar isteyenlere vermişim hatırladığım kadarıyla. Tabi her önüne gelen istemiyor. Öyle olsa vermezdim muhtemelen.

[MichaelWitmann]

Eğer birisi benden onun için kitap satın almamı isterse alırım, ama benim kitabımı ödünç isterse vermekte çekinirim, verirsem de aklım kalır.

[Henri]

Yakın olduğum insanlara ne zaman kitap versem aldım ama sırf aynı ortamda bulunduğum için sohbet etmişliğim olan insanlardan hiç geri alamadım. Yanıtım isteyen kişiyle kurduğumuz samimiyet bağına göre değişiklik gösteriyor.

[Defterdar]

Ödünç verdiğin kitabın mahvolması pek sorun değil çünkü ben genelde kendi kitaplarımı okurken bayağı zarar veriyorum.

[Craetus]

Küçüklüğümden beri biriktirmeyi severim. Kutulu oyunlar, dergiler, çizgiromanlar, aksiyon figürleri, LEGO setleri gibi pek çok şey. Kitaplar da onlardan biridir. Kitap okurken kitap zarar görmesin, şekli bozulmasın diye 180 derece açmam mesela, okumayı bırakınca ortada bırakmam gider kitaplığıma geri koyarım. Kitaplığımda kitapların biriktiklerini görmek bile mutlu eder beni, bu yüzden zarar görmelerini istemem. Bencil değilim, okuyacaklarını bildiğim arkadaşlarıma kitaplarımı verirdim. Ama bir gün Andy Weir'ın Marslı kitabını bir arkadaşıma verdim, vermeseydim keşke. Kitap 2 ay sonra bana geri geldi, köşeleri ezilmiş, kitap 360 derece katlanmış mı ne olmuşsa düz koyuyorsun açık duruyor, sanki ıslanmış ve saç kurutma makinesi ile kurutulmuş gibi kabarmış, üstüne kahve fincanı konmuş, damgalanmış gibi kahve lekesi var. Nerede kaldığını bilmek için sayfaların köşeleri katlanmış. Rengi solmuş. Sanki savaştan çıkmış gibi. Kitap kitaplıktan çıkmış paçavra olmuş. Tamam belki hala okunabilir ve kitap işlevini görüyor ama benim için koleksiyonun bir parçası olma işlevini kaybetmişti. Kitabı öyle geri aldığımda çok üzülmüştüm. O günden beri kitaplarımı kimseye vermem.