[perverende]

Montifex Maximus Maurikios'un Hikayesidir.

hikaye

İmparatorluk tahtına seçildiğimde Mısır için açtığımız kutsal savaşımız bir süredir devam ediyordu.


İmparatorluğumuzun başkenti, Kutlu şehir Roma'ya yatırımlar yapıyoruz. Burası dünyanın başkenti, gerekli alakayı göstermeliyiz.


İçimizdeki Ortodokslar imparatorluğun savaşta olmasını fırsat bilip isyan ediyorlar. İmparatorluk mensubu olmanın ne demek olduğunu idrak edememişler.


Fratta kalesini ele geçirdiğimizde bir sürprizle karşılaştık. Ji isimli bu doğu motifleri taşıyan mızrak çevredekilerin dikkatini çekmekte. Yanıma almaya karar veriyorum. Daha önce kimse böylesi bir mızrak görmedi.


İffetsiz eşimin sadakatsizliği sonucu bir çocuğu oldu. Bu ihaneti affetmiyorum. Kendisini hapse gönderip boşanıyorum. Ömrünün sonuna kadar güneş görmeyecek.



Sevgilisini de tutuklamak istedim. Fakat beceriksizler ellerinden kaçırdılar.


Yeni eşim. Kendisine İskenderiye Düklüğünü çeyiz olarak veriyorum. Tanrı evliliğimizi erkek çocuklarla kutsasın.


Atalarımın gerçek dinini kabul ediyorum. Ortodoksluktan helen dinine geçiyorum.


Kutsal savaşımız zaferle sonuçlandı. Artık tüm topraklarımız yekpare. İmparatorluğun yüzyıllarca kara bağlantısı kuramadığı Afrika ile artık bağımız kuruldu.


Afrika'nın güneyindeki uluslar da dinimizin hak din olduğuna karar verdiler.


Savaş bitti. Artık imparatorluğuma razı olmayan gafilleri ilk fırsatta al aşağı etmeye çalışıyorum. Tabi her zaman kolaylıkla olmuyor.


Savaşın sonunda zindanda çürürken ölümünü hızlandırmak istiyorum. Fakat beceriksizler cinayete adımı karıştırıyorlar. Gizli gizli arkamdan katil diyorlar.


Mali üzerinde misyonerlik faaliyetlerimiz devam ediyor. Tüm dünyaya dinimizi yaymalı ve kafirlerle savaşımızda müttefikler bulmalıyız.


Katoliklerin dini merkezi, Papalık yıllardır kuşatılmış bir şekilde içimizde onlara bahşettiğimiz hayatı yaşıyorlar. Ama artık daha fazla tahammül etmeyeceğiz. Papalığın sonunun geldiğine kanaat getirdim. Yanlarına aldıkları güçlü dostlar sebebiyle çetin çatışmalar yaşanıyor.


Ele geçirdiğimiz toprakları Helen dinine mensup, Romalı erkeklere yönetmeleri için devrediyoruz.


Zaferi ve onu bize bahşeden tanrıları onurlandırmak adına "Kan Oyunları" düzenliyorum. 


Kuzey Afrika topraklarındaki bölük pörçük dük yönetimlerini tek krallık altında toplamak niyetindeyim. Bu ünvanı elinde tutan sakallıya Marakeş için savaş açıyorum. 2 Kontluk dışında topraklar bize geçiyor. Yine Romalı Helen erkeklere toprakları dağıtıyoruz.


Doğumuzdaki Kafir devletin başına bir çocuk geçmiş. Bu fırsattan istifade etmek istiyorum. Fakat ordularımızı Doğu seferine gönderdiğimiz esnada düşmanın batılı müttefikleri birden Başkent Roma'da beliriyorlar. Maalesef direnemiyoruz ve esir düşüyorum. 


Papalık 1000 yılldır ikamet ettiği İtalya topraklarından tamamen sürüldü.


Batıdaki Hispania İmparatorluğuna, Aragon Krallığını bütünleştirebilmek için savaş açıyorum. Bu savaştan da elimiz düşman müttefikleri sebebiyle boş dönüyoruz. Biz kuşatmalarımızı tamamlayamadan imparatorluğun dört bir yanından işgal ve yağma haberleri geldiği için savaşı daha fazla sürdürmek istemiyorum. İki büyük savaştan elim boş döndüm. Atalarıma layık olamayacak mıyım diye korkmaya başladım. Tarihe böyle geçmek istemiyorum.


Yaşlandığımı hissediyorum. Vücudumu hastalıklar yiyor ama daha önce bu kadar kötü olmamıştım. Doktorum deneysel bir tedavi önerdi. Bir elimi kaybettim. Tanrılara beni sert durumlarla sınıyor.


Doğulu müslümanlar imparatorluğun güç durumda olduğunu düşünerek cihad ilan etmeye cür'et gösteriyorlar.


Müslümanlar yek vücut olmuşken bize sadece afrikalı bazı dostlarımız yardım ediyorlar.


Askerlerimiz Jupiter adına iyi savaşıyorlar. Bu savaşı kazanacağımıza inancımız tam.


Büyük oğlumu, varisimi hastalığa kaybediyorum. Jupiter bize yüz mü çevirdi?


Diğer Müslüman mezhebi Şiiler de Mısır için cihad ilan ediyorlar. Sunnilerin ardı arkası kesilmeyen ordularıyla baş etmeye çalışırken güneyden de diğer bir düşman peyda oldu. Vaziyet kötü.


Sunnilerle Beyaz barış imzalıyorum. dikkatimi Mısır'a vermek istiyorum.


Sunniler ordularımızı ve kaynaklarımızı çok yıprattı. Onları piskürtmeyi başardık ama Şiilere gücümüz yetmedi. Kutsal savaşı kaybettik.Tabii Mısır da elimizden çıkmış oldu.


Ve tabi ki savaşlar ordumuzu bunca yormuşken içimizdeki fareler de lağımlarından çıktılar. İmparatorluğun aciz durumundan faydalanmak isteyenler bağımsızlık talep ettiler. Buna pabuç bırakmayacağız. İsyanı muhakkak bastırmalıyız.
Nitekim uzun yıllardır yüzümüze parlamayan gökteki Mars, düşmanımızın hayatını kaybetmesiyle bir ışık huzmesi gönderiyor. İç savaş çabucak kansız şekilde son buluyor.


Yeni, körpe eşimden yaşım geçkin olmasına rağmen çocuklarım olmaya devam ediyor.


66 yaşıma geldim. Artık misyonumu tamamladım diyemesem de doldurdum. Çok savaşlar gördüm. Yendim, yenildim. Ama artık daha fazla katlanamıyorum. Hastalıklar ve üzerimdeki sorumluluk beni çok yordu. Ölümü kendi isteğimle kucaklıyorum.

 
save