12-10-2019, 14:11
TDK:
fonetik
Dilin ses ve ton eğitimi. Dil ritmi ve konuşma temposu, özel olarak da konuşma dinamizmini öğreten ve tiyatro için çok önemli bir bilim kolu.
Fonetikten tek kastım dilin nasıl türediği değildi.
Türkçe'den bahsediyoruz. Arapça ve Farsça'dan verdiğin kelime örneklerinin seslerini beğeniyorum zaten.
Korece şarkıları da beğenmiyorum. Dünyayı kasıp kavurması şarkıyı güzel yapamaz.
Evet vurgu yok demem abartı olmuş fakat vurguların ne kadarı gerçek kullanımda kullanılıyor, kullanılanların da ne kadarı okunuşu ciddi miktarda değiştiriyor tartışılır. Örneğin ilk hece ve son hece vurgusunu bazı şiirler dışında kaç kere duyuyoruz.
"Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma sakın" okuyuşunda evet bir vurgu var fakat ne şarkılarda ne normal konuşmada arkadaş vurgulu okunmaz. "Çekingen" derken "gen" 'e vurgu yapan birini göremeyiz veya "Yatırım" derken "ım" 'a vurgu yapan birini. Çok fazla sesli harf olabilir ama sesli harflere vurgu ile kelimeleri okumak neredeyse hiç bir zaman güzel sesler çıkartmıyor. Vurguların neredeyse tamamı sessiz harfler üzerine. Örneğin İngilizce bir şarkıda vurgunun nereye yapılacağı oldukça tercihe kalan bir hal alıyor. Türkçe'de bu imkan çok kısıtlı.
fonetik
Dilin ses ve ton eğitimi. Dil ritmi ve konuşma temposu, özel olarak da konuşma dinamizmini öğreten ve tiyatro için çok önemli bir bilim kolu.
Fonetikten tek kastım dilin nasıl türediği değildi.
Türkçe'den bahsediyoruz. Arapça ve Farsça'dan verdiğin kelime örneklerinin seslerini beğeniyorum zaten.
Korece şarkıları da beğenmiyorum. Dünyayı kasıp kavurması şarkıyı güzel yapamaz.
Evet vurgu yok demem abartı olmuş fakat vurguların ne kadarı gerçek kullanımda kullanılıyor, kullanılanların da ne kadarı okunuşu ciddi miktarda değiştiriyor tartışılır. Örneğin ilk hece ve son hece vurgusunu bazı şiirler dışında kaç kere duyuyoruz.
"Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma sakın" okuyuşunda evet bir vurgu var fakat ne şarkılarda ne normal konuşmada arkadaş vurgulu okunmaz. "Çekingen" derken "gen" 'e vurgu yapan birini göremeyiz veya "Yatırım" derken "ım" 'a vurgu yapan birini. Çok fazla sesli harf olabilir ama sesli harflere vurgu ile kelimeleri okumak neredeyse hiç bir zaman güzel sesler çıkartmıyor. Vurguların neredeyse tamamı sessiz harfler üzerine. Örneğin İngilizce bir şarkıda vurgunun nereye yapılacağı oldukça tercihe kalan bir hal alıyor. Türkçe'de bu imkan çok kısıtlı.