[PCOyun]

Şövalye Lionheart

Yıllar önce uzak bir diyarda soylu bir aile yaşıyordu. Ailenin üç çocuğu ve bu üç çocuğun da birbirinden farklı ilgileri ve yetenekleri vardı. Kardeşlerden sadece biri tahta çıkacak olmasına rağmen aralarında hiçbir zaman husumet olmadı. En küçük çocuk her zaman büyük kardeşlerini örnek alan, onların izinde yürümeye çalışan efendi birisiydi. Ortanca çocuk her zaman adil ve insanların haklarını gözeten bir yapıya sahipti. Büyük ve varis olan çocuk ise hayatın en ufak zevkleriyle bile mutlu olabilen, maceraperest bir ruha sahip, soylu yaşamından uzak olan birisiydi.

Gel zaman git zaman ailenin büyük çocuğu, “köylülerin durumunu öğrenmek için gidiyorum.” diye çıktığı maceralarda uzak diyarlara seyahat etti, çeşit çeşit canlılarla tanıştı, dostlar edindi. En sonunda bir elf ile tanıştı ve birbirlerine aşık oldular. Şövalye diyarına geri döndüğünde durumu ailesine anlattı fakat her şey bir masal gibi ilerlemedi. Çocuklarının anlattıklarını duyan aile bir anda karşı çıkmaya başladı. Bir elf ile evlenmesine asla izin vermeyeceklerini, soylu kanlarını lanet canlılarla kirletemeyeceğini söylüyorlardı. Her şeye rağmen kendini ve sevdiğini savunan şövalye en sonunda hakaretleri daha fazla kaldıramadığından gece yarısını bekleyip tüm saray halkı uyurken önce kardeşlerine tek tek veda edip ardından da atıyla diyardan uzaklara, sevdiğinin yanına kaçtı.

Elfin ailesinin yanında bir süre geçirdikten sonra macera için yanıp tutuşan şövalye durumu elfin ailesine anlattı. Elf törenleriyle düzenlenen evlilikten sonra ailenin dualarını alıp birlikte maceralara yelken açmaya başladılar. Şövalye sevdiği ile evlendikten sonra sevdiği dışında kimse yüzünü bir daha görmedi. Şövalyenin ne adı, ne de ailesi biliniyor. Herkes göğsünde taşıdığı aslan armasından ötürü ona Şövalye Lionheart olarak hitap ediyor. Fakat bilinen bir şey var ki bu şövalye ne olursa olsun sevdiği için her şeyi yapmaya hazır.




Eldaerenth

Elda, ufak bir elf köyünde doğdu ve hayatını burada geçirdi. Dış dünyayı her zaman merak ederek ormanda gezintilere çıkardı. Hayvanlar ve bitkiler ile konuşur, dertlerini anlamaya çalışırdı. Bir gün yine ormanda gezintiye çıkmışken hayvanların ortalıkta olmadığını fark etti. Nedenini öğrenmek için ormanın derinliklerine ilerlerken sebebi bu kadar erken bulmayı beklemiyordu. Karşısında kocaman bir dev vardı.

Dev hızlı bir hamle ile Elda'yı avucuna almış kemiklerini kıracak kadar sıkı bir şekilde tutuyordu. Dev yakaladığı ganimetin heyecanıyla gürültülü bir şekilde kükredi. Kısa bir süre sonra dört nala koşan bir atın sesi hızla Elda ve deve doğru yaklaşıyordu. Ağaçların arasından fırlayan bir şövalye hızlıca devin ayak bileğine doğru hamlede bulundu. Dev sendeledi, bu sırada şövalye diğer ayak bileğine de kılıcı ile bir darbe gerçekleştirdi. Dengesini iyice kaybetmeye başlayan dev ağaçlara tutunmak için elindeki elfi bıraktı. Şövalye ise atıyla hızla hareket ederek elfi havada kucağına aldı.

Elf kucağında devden uzaklaştıktan sonra atını durdurup, elfe herhangi bir yarası olup olmadığını sordu. Bu sırada şövalye kaskını çıkardıktan sonra gözlerine inanamayan elf bir anda kendini şövalyenin dudaklarında buldu. Hareketinden sonra özür dileyip minnettarlığını göstermek istediğini iddia etse de elfin aşık olduğu her halinden belliydi. Aldığı ufak birkaç sıyrığı tedavi ettikten sonra, “Lütfederseniz size köyünüze kadar eşlik etmek isterim hanımefendi.” dedi şövalye. Bunu duyduğu anda kızaran elf heyecanını oldukça belli edecek bir şekilde kabul etti. Birlikte köye doğru ilerlerken elf etraflarını kaplayan ormanın güzellikleri ve gizemlerinden bahsediyordu. Şövalye; elfin konuşması, ellerinin inceliği ve simasının güzelliği karşısında mest olmuştu. Elfi sağ salim köyüne ulaştırdıktan sonra ayrılmadan önce bir söz verdi, “Karşıma ne zorluklar çıkarsa çıksın, hayatım üstüne and içerim ki senin için geri döneceğim.”