[Craetus]

Okuyalı yıllar oluyor fakat o kadar da distopik gelmemişti. Yanlış hatırlamıyorsam insanlar iki gruba ayrılmıştı, biri üst sınıfı temsil eden fakat ağır işten uzak yaşamları ile pasifleşen ve yerüstünde yaşayan topluluk, bir de ağır işlerde çalışan ve fabrikaların/madenlerin karanlığına alışıp daha güçlü fakat daha vahşi bir topluluk daha vardı sanırım. Çok iyi hatırlamıyorum çünkü epey oldu, yanlışım varsa düzeltin.

Belki de bana distopik gelmiştir bilmiyorum. Başta içine geldiği bu zamanda tüm insanların dertsiz tasasız, çalışmayan, tüm gün oyun oynayıp, dans edip, eğlenip, sevişip, meyve yiyip gezen insanlar olduğunu sanıyor ve barış içinde yaşanılan bir ütopya gibi görüyor. Yer altındaki topluluğun geceleri yer yüzüne çıkıp bu yer üstünde yaşayan dertsiz tasasız topluluktan birilerini alıp yediğini öğrendiğinde ise distopyaya dönüşüyor.

Yer altına ilk indiğinde bir ceset buluyor ancak kibrit ateşinde neyin cesedi olduğunu tam anlayamıyor. Gece bu topluluğun yer yüzüne çıktığını öğrendikten sonra, yer üstünde yaşayanların ise karanlık olunca dışarı çıkmayıp hep beraber iç içe aynı yerde uyuduklarını öğrendiğinde, yer üstünde yaşayanların, yer altında yaşayanlar için et kaynağı olarak beslendiğini düşünüyor. Bir nevi besi hayvanı gibiler. Buraları okuduktan sana bana öyle geldi.