[uçan erişte]

... Bu sazdan üflenen nağmeler, sırrın ufûlevî vüsafâsı olan ehl-i vukuf füsûnkârlarının bezediği o vâsî füseyfisâda raks ve vüsûb eden vüsemâ gibi birer üfkûhe idiler. Ama füsûs ki, üflendikçe gönüllerdeki menhûs ufûnetin üfûl olduğu, bu füyûz dolu, tabiî bir vüs ve vüs'at taşıyan nefesler, hangi yusuf-ı kalbîden nasıl hâsıl olur diye sanki, fusûl-ı erbaa teessüf ediyordu. Üflenenler âdeta şems'in üfûl ettiği ufka gönderilen canlardan ibâret bir demet vüfûd idiler.

İhsan Oktay Anar - Suskunlar, sayfa 123

Eflâtun adlı karakterin, ney sesini ilk kez dinlemesini anlatan satırlarda neyi kelimelerle işitebiliyorsunuz.