[uçan erişte]

Aynen, Taht Oyunları'nda da geçen kavram Latince yedi anlamına gelen septem kelimesinden geliyor.

Şimdi biraz geçmişe (takribi 6000 yıl öncesine) gidelim.
Kelimenin Ön-Hint-Avrupacadaki hâli septḿ̥.
Yunanca karşılığı ἑπτά / (h)epta. Bilimsel adlandırmada da kullanılan şekli bu: heptagon (yedigen), heptaklorür (yedi klorlu) vs.
Ön Cermence şekli sebun iken Eski Almanca sibun -> sieben ve Eski İngilizce seofon -> seven olarak karşımıza çıkıyor.
İran diyarında Farsça هفت / heft, Soğdca həft(a), Kürtçe heft, Zazaca hewt ve Ermenice յոթ / yot' karşılıklarını görüyoruz.
Soğdca üzerinde Türkçeye "yedi günlük zaman dilimi" anlamında hafta olarak yerleşiyor.
Slav dillerine de sirayet eden kelime, Rusçaya Pazar ilk gün olarak kabul edilerek yedinci gün anlamında суббота / subbota şekliyle girmiş oluyor.

Savaş tanrısı Mars'ın (Martius => Mart ayı) adıyla başlayan Roma takviminde 7. ayın adı, evet, september.
Afrika kökenli ilk Roma imparatoru olan Septimius Severus'un adı da ha kezâ Yedinci Severus demektir.

Kanıtlanmamış ancak fazlasıyla heyecan verici başka bir kurama göre ÖHA'daki kelime Semitik lisanlarından alıntıdır.
Dolayısıyla Arapça yedi anlamına gelen سبعة / seb'a ve buradan türeyen "yedinci gün" (yani Cumartesi) anlamındaki سبت / sebt kelimesiyle ilintilidir.
Kökün İbranice şekli ise daha bilindik: שַׁבָּת / şabat.
Bu ismin fiil hâli ise dinlen+mek ve iş bırak+mak anlamına geliyor.

Aydınlanma yükleniyor...

Gök ve yer bütün öğeleriyle tamamlandı. Yedinci güne gelindiğinde Tanrı yapmakta olduğu işi bitirdi. Yaptığı işten o gün dinlendi. Yedinci günü kutsadı. Onu kutsal bir gün olarak belirledi. Çünkü Tanrı o gün yaptığı, yarattığı bütün işi bitirip dinlendi.

Tekvin 2:2

Aydınlanma başarıyla yüklendi.