[Türkopol]

GERİ GELEN MEKTUP
(ATSIZ ATA)


Ruhun mu ateş yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu.
Pervane olan kendini gizler mi alevden?
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu.

Gün senden ışık alsa da bir renge bürünse,
Ay secde edip çehrene yerlerde sürünse,
Her şey silinip kaybolurken nazarından,
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse...

Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince,
Çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince,
İçimdeki azgın devi rüzgârlara attım,
Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım.

Gözler ki birer parçasıdır sende İlah'ın
Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın
Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin
Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin




ve Ahrepinde yazdığı gibi Yolbaşçımızın diğer bütün şiirleri

bu şiir bana çok fazla şey ifade ediyor. türkçü değilim, milliyetçi de değilim ama ben sanırım bir aşk şiiri yazsaydım bu temada dönerdi bu güzellikte olmasa da, o sebeptendir ki çok beğenirim hep bu şiiri. buraya da bu şiiri yazmaya gelmiştim ama yazıldığını gördüm. şu an tam versiyonunu atacağım.

Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden? 

Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu? 

Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden? 

Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu.

Gün, senden ışık alsa da bir renge bürünse; 

Ay, secde edip çehrene, yerlerde sürünse; 

Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan,

Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse...

Ey sen ki kül ettin beni onmaz yakışınla,

Ey sen ki gönüller tutuşur her bakışınla! 

Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince

Çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince

Gönlümdeki azgın devi rüzgarlara attım; 

Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım.

Gözler ki birer parçasıdır sende İlahın,

Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın,

Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin; 

Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin!

Bir başka füsun fışkırıyor sanki yüzünden,

Bir yüz ki yapılmış dişi kaplanla hüzünden...

Hasret sana ey yirmi yılın taze baharı,

Vaslınla da dinmez yine bağrımdaki ağrı.

Dinmez! Gönülün, tapmanın, aşkın sesidir bu! 

Dinmez! Ebedi özleyişin bestesidir bu! 

Hasret çekerek uğruna ölmek de kolaydı,

Görmek seni ukbadan eğer mümkün olaydı.

Dünyayı boğup mahşere döndürse denizler,

Tek bendeki volkanları söndürse denizler! 

Hala yaşıyor gizlenerek ruhuma 'Kaabil'

İmkanı bulunsaydı bütün ömre mukabil

Sırretmeye elden seni bir perde olurdum.

Toprak gibi her çiğnediğin yerde olurdum.

Mehtaplı yüzün Tanrı'yı kıskandırıyordur.
En hisli şiirden de örülmez bu güzellik.
Yaklaşması güç, senden uzaklaşması zordur; 
[b]Kalbin işidir, gözle görülmez bu güzellik...[/b]

sevdiğiniz yeşil gözlüyse sizin şiirinizdir bu. ağlarsınız da bunu okurken, gülümsersiniz de. onun kokusunu alırsınız dizelerden.