[Ahrep]

O GECE

O gece ne kadar güzeldi mehtap 
Gönülden fışkıran nağmeler gibi. 
Ruhumu yıkayan bir seldi mehtap 
En tatlı ilk ve son buseler gibi. 
O gece o müthiş deniz durgundu, 
Ömründe susmayan rüzgar yorgundu, 
En kara gönüller aya vurgundu 
Leyla’yı içinde bulan er gibi. 
O gece zevkini duydum hayatın, 
Sırrını anladım mükevvenatın. 
Gönlümde yıkılan bir kainatın 
Sesini işittim giryeler gibi. 
O gece hayatım sanki masaldı, 
Şuurum o anın içinde kaldı, 
Kalbime ışıktan bir füsun doldu 
İnsanı çıldırtan handeler gibi. 
O gece felekten bir gece çaldım, 
Ömrümde son defa bahtiyar oldum; 
Ölürken yaşadım, yaşarken öldüm 
Ve, sustum, sükutu besteler gibi. 
O gece ne kadar güzeldi mehtap, 
Sandım ki ruhumda yükseldi mehtap, 
Gönlümü yıkayan bir seldi mehtap, 
Rüyada çalınmış buseler gibi. 
O gece gönlüm de aya vuruldu; 
İçimde küllenen ateş dirildi. 
Dünyada ne varsa yere serildi, 
“O” kaldı... Kalbimi seyreder gibi. 
O gece sevgim coşkun ırmaktı, 
Kalbimden taşarak o kalbe aktı; 
................... 
Gözlerime en keskin bakışla baktı: 
”Ben de seni Atsız, ben de ....” der gibi...
Hüseyin Nihal Atsız