[savastutkunu]

Konu hakkında bir bilgim yok ama fikir yürütüyorum sadece, nüfusla alakalı bir durum olabilir. Avrupada kara veba sonrası nüfus artmaya başlamıştı dolayısıyla Amerika keşfedildiğinde bu yeni kıtaya rahatlıkla sevk edilebilecek bir nüfus vardı. Kuzey Afrika devletlerinde böyle bir nüfustan söz edemeyiz. Dolayısıyla böyle bir ihtiyaçları yoktu denebilir.

Bildiğim kadarı ile oralarda genelde hep iç siyasi çekişmeler yaşanıyordu. Bunun yanı sıra Amerikanın yeni keşfedildiği sıralar oraya gitmek biraz riskliydi. Çünkü karşına ne çıkacağını bilmiyorsun daha sonraki dönemlerde ise pazar biraz büyük güçlerin eline geçiyor. Ayrıca oraya gitmek için kullanacağın gemilerin özel olması gerekir. Akdenizde gezilen gemilerle oraya gidemezsin. Bu yüzden başlangıçta çok fazla gemi yollayamazsın. Amerikada korsanlık yapan kişileri de düşünürsek zar zor yolladığın ticaret gemilerinin mundar olma riski var. Kısacası riskli ve uzun vadeli bir projedir Amerikaya gitmek. Bu devletler ise daha kısa vadeli nispeten garanti şeylere yatırım yapmış. (Bu bilgiden çok emin değilim ama yanılmıyorsam Fasta zaten altın ve değerli metal yatakları var ve bunlari pek fazla kullanamiyorlar, Amerikaya gitseler orada bulacaklari başlıca şey yine bu olacak)

Sizin dediklerinizin yanında bende kendi bulduğum bir kaç bir şeyi ekleyeyim. Öncelikle şunu öğrendim ki her ne kadar Cezayir, Fas, Tunus Avrupa'nın dibinde ve onlara yakın bir durumda gibi dursalarda aslında onlara göre gayet iyi durumdalar. Çünkü Müslüman oldukları için Orta Doğu'dan gelen malların hepsine erişebiliyorlar. Üstelik Sahra Altı Afrika'dan fildişi, altın, köle ve benzeri şeyleri limanlara getirip sattıkları için gidip Okyanus'da yol aramalarına gerek yok.

Kendi kendime e bunların ekonomisi neden kötü o zaman diye sorduğumda da aslında bizim bahsettiğimiz tarihlere doğru kötüleşiyor. Bu dönemde bölgede ki güçlü yönetimler kırılıyor aslında sadece kağıt üzerinde geniş toprakları olsada fiilde çok ufak bir sürü aşiret haline dönüşüyorlar. Üstelik İspanya'da Endülüs gücünü artık büyük oranda kıran Hristiyanlar ciddi anlamda Kuzey Afrika ile uğraşmaya başlıyorlar. Daha İspanya'da kalan son emirlikleri yıkmadan 'Ceuta (1415), the Perejil island (1415), Tanger and Arcila (1471) and Safi (1488)' gibi yerleri çoktan ele geçiriyor. Yani Fas'ın zaten önemli limanlarını ele geçiriyorlar, dönemin Fas hanedanını karaya hapsediyorlar denizde çok şansları kalmıyor.

Cezayir ve Tunus'a bakarsak da onlarda İspanyollar ve Portekizliler ile dertteler hatta Tunus ve bir çok liman zaten İspanyolların eline geçiyor. Ama burada Fas'ın aksine önemli bir etmen var oda Osmanlı ve Barbaros. Osmanlı Barbaros sayesinde bölgeye geldiğinde Barbaros Paşa'ya asker ve maddi destek verip bölgeyi hakimiyeti altına almasına istiyor oda Trablusgarp ve Cezayir'de Osmanlı hakimiyeti sağlıyor. Evet işte önemli kısımda burada peki neden zaten İspanyol ve diğer Akdeniz devletleri püskürtülmüş ve Fransa gibi bir ittifak varken neden Amerika ile ilgilenilmiyor. İşte buradada en başa geliyoruz bölge Osmanlı hakimiyetine girince zaten yeniden Müslüman Orta Doğu ticaretinde rahatça ticaret yapabilmeye başlıyor. Zaten bu yüzden eldeki kaynak Amerika yerine Akdeniz'de ticaret güveliği sağlamaya harcanıyor.Barbaros sonrası gelen paşalar Kılıç Ali gibi Sokullu gibi kalan İspanyol limanlarını alıp en sonunda da İtalya ve Sicilya bombardımanına kadar giden seferlere çıkyorlar Fransızlar ile birlikte.

Fas ise gariban olarak tek başına uğraşabildiği kadar uğraşıyor ancak kendilerini yeniden düze çıkardıklarında Avrupa'da çoktan tersane ve ticaret tekelleri kurulmaya başlamış oluyor her şey için geç oluyor. Yani sonuca gelirsek yapmıyorlar çünkü ilk zamanlar siyasi güç olmuyor siyasi güç olunca gerek olmuyor. Orto Doğu ticareti çökünce bunlarda onlarla beraber elveda diyor.