[Duman]

Burada şu önemli, bir oyuncunun yenildiği zaman saçmasapan ve dengesiz bir şekilde yenildiğini düşünmesi yerine "rakip iyi oynadı kazandı" diye düşündürtecek şey nedir, bence tamamen kart tasarımında ve oynamanın zorluk seviyesinde yatıyor bu durum. Yani beni yenen rakip oyun içerisinde gerçekten zekice hamleler yaptıysa elindeki kaynakları iyi kullandıysa ben yenildiğimde bozulmuyorum, her karşılaşmada bir denge olmalı. Evet bazı sınıflar kart yapıları itibariyle bazı sınıflara, bazı desteler yapıları itibariyle bazı destelere karşı avantajlı olmalılar ancak biriyle yaptığın karşılaşma sonrasında "ben bu adamla 100 maç yapsam 1'ini kazanmama imkan yok" dedirtiyorsa bu sıkıntı yaratıyor. Veya bazı kartlar gerçekten abartılı bir şekilde güçlü oluyor (özellikle Priest'te bu tarz çok kart var), güçlü kart demek oyuncunun yeteneğinin de gölgelenmesi demek çünkü ben yenildiğimde o güçlü karta yenildiğimi düşünüyorum oyuncu çok iyi bile olsa.

Mesela bana kalırsa Renounce Warlock veya tüm kartları Discover a Card a dönüştüren Warrior kartlı Warrior destesi en çok yetenek gerektiren desteler, elinde aşina olmadığın kartlar olduğunda ne kadar iyi oyuncu olduğun ön plana çıkıyor, aynı şeyi benim son zamanlarda oynadığım Rogue destesi için de söylemek mümkün. Çünkü her oyun aslında aynı oyunu oynamıyorsun, her oyun oynadığın kartlar, buna istinaden oyun stratejin değişiyor.