[unonimus]

Oyun: Oregon Trail 5th Edition

Uzun bir hikâye olmayacak, 3 veya 4 bölüm olacak. Belki de 6-7 bölüm olacak, duruma göre keserim. Oynamam yirmi dakika kadar sürmüş.

Batıda (ABD'nin batısında) boş arazinin dolu olduğunu duyan maceracı öğretmen Kelly bey* yanında beş kişi ile 1840 senesinin Şubat ayının ilk gününde Independence(bugün Kansas City yakınlarında civarında, Missouri eyaletinde)'tan Williamette Vadisi(Oregon'da)'ne doğru yola çıkmaya karar verdiler.

Beş kişi: Antonio(40), Martha(45), Louis(16), Peggy(30), Dolores(60).

Önce terimleri açıklayayım. Maceracı olması konvoy başı olursa konvoyun yol ayrımlarını oyuncunun belirleyeceği anlamına gelir. Moralleri düşerse konvoyun tekrardan normal bir üyesi olunur.

Öğretmen olması başlangıç parasının 500 dolar olduğu ve yetenek olarak (kendimiz bir şeyler eklemezsek) özel bir şeyi olmadığı anlamına geliyor.

Yetenekleri: Tıbbî, ırmak bilgisi, dikiş, İspanyolca. Birincisi hasta/sakat kişilerin ölme ihtimalini azaltıyor, ikincisi ırmak geçerken bir sıkıntı olması ihtimalini azaltıyor, üçüncüsü kıyafetlerin daha uzun dayanmasını sağlıyor, dördüncüsü de İspanyolca konuşanları anlamasını.

3000 pound (yaklaşık 1361 kilo, eski topraklar için yaklaşık 177 batman) taşıyabilen bir araba aldılar. Evet arabanın parası da başlangıç parası içinde, o da 60 dolar.

Sonrasında tüccarların hazırladığı toplu ihtiyaçların üç aylık olanı 365 dolar 3 sente aldılar (O zamanlar o yolu gitmesi ortalama 5 aydan biraz fazla sürüyormuş.).

Ondan da sonra tanesi 11 güderiden 6 öküz aldılar. Onlardan biri buradaysa böğürebilir mi? Evet?

(böğürtü sesi)

Öküzleri de alınca 13 arabalı ve 40 kişilik bir konvoya katıldılar.

Bölümler birinci şahıstan yazılacak, burası giriş olduğu için üçüncü şahıstan yazdım.

*Kelly aslen erkek ismidir, bu isim 1940'lardan önce kızlara verilmezdi.

[unonimus]

Şubat

1 Şubat: Independence'tan çıkış. Hava sıcaklığı en yüksek 29, -1, en düşük 17 -8 derece.

Burada bazılarınız şunu diyebilir, Manyak mısınız da Şubat'ın ortasında yola çıkıyorsunuz Mayıs'ta çıkmak varken? Biz de deriz ki Evet manyağız.

Gökırmak'a vardık, buzun üstünde yürüdükten sonra Taşköprü'ye varırız. Oradan elekçi Matos amcadan elek alırız, aldığımız çuvallardaki unu eleyip yarı finale çıkarız.

Spoiler

Blue River Missouri Irmağı'na katılan bir ırmak. Ancak Gökırmak'taki gök "yeşil" anlamındadır.

Araba buzun üstünden sorunsuz geçti.

2 Şubat: Konvoy başı olmamı teklif ettiler, kabul ettim.

Westport'a vardık. Hava 23 -5 ile 30 -1 derece arası.

Spoiler

Westport bugün Kansas City içinde.

Burada alacak bir şey olmadığı için arabayı kontrol edip yola devam ettik. Arabada 2530 pound 1148 kilo 149 batman eşya vardı.

Dolores soğuk ısırmasına yakalandı. Etkilenen bölgeyi hızlıca ısıtmaya çalıştık.


Burada yapılan tedaviler medikal tavsiye değildir, kendinizdeki sağlık sorunları için bana değil doktorunuza danışın.

3 Şubat: Yeni Santa Fe'ye vardık. Hava 18 -8 ile 38 3 derece arası.

Spoiler

Yeni Santa Fe bugün sanırım Kansas City içinde.

6 Şubat: Hava sıcaklığı sabaha karşı 7 -14 dereceye kadar düştüğü için durumların düzelmesini bekledik.

8 Şubat: Peggy soğuktan nalları dikti. Nalları ayağından söküp kendisine cenaze töreni düzenledik. Törende hahamın biri Peggy'nin canına ezan okudu. Hahama Dayı, Peggy Budist değil. dedik, haham da Ben de ateistim zaten, sıkıntı yok. dedi.

Dolores yine soğuk ısırmasına yakalandı. Yine kendisini hızlıca ısıtmaya çalıştık.

9 Şubat: Hava sıcaklığı sabaha karşı 2 -17 dereceye kadar düşer hâle geldi. Yine beklemeye başladık.

16 Şubat: Sabaha karşı hava sıcaklığı -8 -22 dereceye kadar düştü. Beklemeye devam edilyoruz.

22 Şubat: Antonio nezle oldu. Daha fazla sıvı almasına karar verdik.



23 Şubat: Blue Mound'a vardık.

Spoiler

Bugün Lawrence, Kansas'ın güneydoğusunda bulunan ufak bir tepe.

24 Şubat: Sıcaklık sabaha karşı 8 -13 dereceye kadar düştüğü için devam etmek yerine bir süre beklemeyi tercih ettik.

25 Şubat: Louis beyin sarsıntısı geçirdi. Kendisine afyon ruhu verdik. Kim bilir kaç Afyonlu öldürüldü de bunun içine ruhları kondu?

Spoiler

Evet 16 yaşındaki çocuğa uyuşturucu verdim, var mı bir diyeceğiniz?

27 Şubat: Sıcaklıklar hâlen düşük olduğu için (0 -18 dereceye kadar düşüyordu) beklemeye devam ediyoruz.

29 Şubat: Bekliyoruz.

Mart

3 Mart: Havalar en azından gündüz için 32 0 dereceye çıktı. İlerlemeye devam ediyoruz.

5 Mart: Antonio donuyormuş, biraz durup bir ateş yaktık.

6 Mart: Antonio mortoyu çekti, Şişli'den mortocu çağırdık. Mortocu cenaze namazında zammı sure olarak Bakara suresini okudu.

7 Mart: Kansas Irmağı'na vardık. Buz tutmuş olduğu için direkt üstünden geçtik.

Louis'yi soğuk ısırdı. Isıran yerleri çabucak ısıttık.

10 Mart: Red Vermillion Irmağı'na vardık.

Spoiler

Bugün adı sanırım Vermillion Irmağı.

Irmağın üstünden yürüyerek geçtik.

11 Mart: Scott Spring'e geldik.

12 Mart: Hava soğuk olduğundan (Sabaha karşı 8 -13 dereceye kadar düşüyordu.) birkaç gün beklemeye karar verdik.

14 Mart: Öküzlerden biri yerdeki bir deliği göremeyip sakatlandı. Biz de öküzü kesmeye karar verdik. Kendisinden 186 pound 84 kilo 11 batman et çıktı.

18 Mart: Alcove Spring'e geldik ama kendisi o sırada donmuş durumdaydı. Donsuz olması için 2 hafta ile 1 ay kadar beklememiz gerekirdi ama bu kadar vaktimiz tabiî ki olmadığından kendisini bu hâliyle selametledik.

Birkaç saat sonra Big Blue River'a ulaştık. Onu da hiç uğraşmadan İsa gibi yürüyerek geçtik.

19 Mart: Soğuktan dolayı (en düşük 7 -14, en yüksek 22 -6 derece) bekledik.

22 Mart: Gece sıcaklıkları biraz daha yükselince (en düşük 11 -12 derece) yola devam ettik.

24 Mart: Tekrar durduk. Sıcaklık gece vakti 3 -16 dereceye kadar düştü, soğuktan üşüyoruz. Birkaç gün bekleyeceğiz.

30 Mart: Yola devam ediyoruz.

31 Mart: Sabaha karşı sıcaklık 0 -18 dereceye kadar düştüğü için beklemeye devam ediyoruz.

[unonimus]

Nisan

2 Nisan: Hava yeniden yeterince ısınınca yola devam ettik.

7 Nisan: Yola çıktığımızdan beri 250 mil ilerledik.

9 Nisan: The Narrows denen mevkiye geldik.

Spoiler

Little Blue River yanından ilerleniyor.

12 Nisan: Sis atmışlar, makine kasıyor. Yine de yola devam ettik.

13 Nisan: Nebraska sahillerine vardık.

Spoiler

Nebraska'da deniz yok, Platte Irmağı'nın o civardaki çevresi çok düz olduğu için buradaki ovayı deniz, ırmağın kumunu sahil gibi düşünüp o adı takmışlar.

17 Nisan: Plum Creek'e vardık.

Birkaç saat sonra Dolores'i bir çıngıraklı yılan ısırdı ve Dolores mefta oldu. Helvası güzeldi.

20 Nisan: Kum fırtınası çıktı. Dinmesini bekledik.

21 Nisan: Uzaktan birilerini gördük. Yanaştık. Isabella adında ve Delaware'li biri ile tanıştık. Sığırlara ve insan yavrularına göz kulak oluyormuş, eşi de öküz arabası sürücüsüymüş.



Satabileceği bir şeyi olmadığı için biraz konuştuktan sonra oradan ayrıldık.

25 Nisan: O' Fallon's Bluffs'a ulaştık.

Spoiler

Bir dizi uçurummuş, I-80 inşasında çoğu tıraşlanmış. Teker izlerinin bir kısmı bugün bile duruyormuş.

30 Nisan: Güney Platte Irmağı'na ulaştık. Biz ulaştığımızda ırmağın genişliği 3400 ayak 1 kilometre 36 metre, derinliği ise 2.5 ayak 76 santim imiş. Çok da derin olmadığı için arabayla direkt olarak geçtik.

Birkaç saat sonra California Tepesi'ne vardık. Elimizdeki zincirleri kullanarak tepeyi tırmandık.

Toplam ilerlememiz 500 mil oldu.

Mayıs

1 Mayıs: Windlass Tepesi'nden aşağı inmek için yine zincirleri kullandık.

2 Mayıs: Konvoyda diğer arabalardan kaynaklı tozdan şikâyetçi olundu. Bunun üzerinde durulmadı.

Ash Hollow'a vardık.

8 Mayıs: Buradan geçenlerin Courthouse Rock ve Jail(house) Rock diye adlandırdığı iki koca kaya kütlesinin yanından geçtik.

9 Mayıs: Yerlilerin "geyik çükü", seyyahların Chimney Rock diye adlandırdığı kayaya geldik.

11 Mayıs: Scotts Bluff'a vardık.

Spoiler

Bluff'ın uçurum anlamında olduğunu artık anlamışsınızdır.

Birkaç saat sonra Robidoux Geçidi'ne vardık.

16 Mayıs: Laramie Irmağı'na vardık. 250 ayak 76 metre genişliğinde, 3 ayak 91 santim derinliğindeydi. Buradan da dimdirekt geçmeye çalıştık ama araba suyla doldu. 3 pound 1 kilo 361 gram yaklaşık 1 okka domuz pastırmasıyla 5 pound 2 kilo 268 gram yaklaşık 1 okka 300 dirhem pemmikan zayi oldu.

Birkaç saat sonra William Kalesi'ne ulaştık ama orada William'ı bulamadık. O yüzden devam ettik.

17 Mayıs: Register Cliff'e ulaştık.

18 Mayıs: Tozdan şikâyet edenleri yine dinlemedik.

20 Mayıs: Sis yoluyla görüş menzilini 1 altıgene indirerek bizi yavaşlatacaklarını zannediyorlarsa yanılıyorlar.

Ama iki öküzümüzün kaybolması bizi yavaşlatır, dolayısıyla onları aramaya koyulduk. Neyse ki bulabildik.

25 Mayıs: Ayers Doğal Köprüsü'ne vardık.

27 Mayıs: Karadeniz'de her mevsim sis görülebileceğinden sise alışkın olduğumuzdan kelli sisi umursamadık.

Yolculuğun başından bu yana 750 mil geçti.

28 Mayıs: Sis yüzünden azanlardan değiliz, yine aynı tempoda devam etmeye karar verdik.

30 Mayıs: Mayısın içinde sis mi olur, inek buradan 2 dakika önce mi gitti? Öküzledik.

Birkaç saat sonra Kuzey Platte Irmağı'na ulaştık. 180 ayak 55 metre genişliğinde ve 2.5 ayak 76 santim derinliğindeydi. Direkt olarak içinden geçtik.

31 Mayıs: Arabanın dingili kırıldı. Tamir edemedim, dolayısıyla yerine Martha'yı taktım.

[unonimus]

Haziran

1 Haziran: Emigrant Gap'e vardık.

3 Haziran: Willow Springs'e geldik.

Buradan sonra bir süreliğine sular alkali.

5 Haziran: Sis var, sorun yok.

Sular artık alkali değil.

Birkaç saat sonra Independence Rock karşımıza çıktı. Kayanın bir kısmına isimlerimizi ve günün tarihini kazıdık. İnanmayan gidip baksın.

6 Haziran: Devil's Gate karşımıza çıktı. Tabiî ki buradan geçmiyoruz.

8 Haziran: Split Rock denen tepeye geldik, yanından geçtik.

10 Haziran: Three Crossings denen yerde yol ikiye ayrılıyordu, Deep Sand ve Three Crossings rotası olarak. Aynı ırmağı üç kere geçmek istemediğim için Deep Sand rotasını seçtim.

Birkaç saat sonra Sweetwater Irmağı'na vardık. Buranın genişliği 120 ayak 37 metre, derinliği ise 2 ayak 61 santim. Arabayı sürerek geçtik.

11 Haziran: Ne çimen var, ne bir şey. Buralar hep kumluk.

13 Haziran: Artık çimen de var, kumlukta da değiliz. Ice Spring Slough denen yerdeyiz. Burada yol ikiye ayrılıyor, Güney Geçidi'ne olan yola ve Three Crossings'e.

Spoiler

Slough sanırım burada bataklık anlamında. Bu bölgenin özelliği Temmuz ayında bile toprak altında buz bulunmasıymış, şimdi burada kışın bile çok az buz bulunuyor.

Güney Geçidi'ne olan yola girdik.

16 Haziran: Rocky Ridge'e geldik. Zincirle çıkmaya çalıştık ama kamyonu devirdik. Belki iki batman eşya gitti. Arabayı doğrulttuk, tekrar zincir kullanıp çıktık.

18 Haziran: Uzaktan gördüğümüz kişilere yanaştık. Casey O'Neill adında bir İrlandalı bizi karşıladı.



Takas edecek şeyleri olmasına rağmen bizde takas edilebilecek bir şeyler yoktu, o yüzden ondan bir şeyler almadık.

19 Haziran: Sweetwater Irmağı'nın son geçişine geldik. Genişliği 49 ayak 15 metre, derinliği ise 2 ayak 61 santim. Yine arabayla geçtik.

20 Haziran: Sular burada alkali.

Hayvanlar yorulduğundan hayvanları çiftleştirdik.

Spoiler

Düşündüğünüz şey değil, tepe tırmanırken filan da kullanılan bir yöntem. İlkin başka bir arabayı çeken hayvanlarla kendi hayvanlarınızı bir araya getirip arabanın birini çektiriyor, sonrasında hayvanları geri döndürüp öteki arabayı çektiriyorsunuz.

21 Haziran: Sonunda Güney Geçidi'ne vardık.

Birkaç saat sonra Pacific Springs'e geldik.

22 Haziran: Su yine alkali. Meyve ve sebze yok.

23 Haziran: Toz fırtınası geldi. Beklemeye karar verdik.

24 Haziran: Dry Sandy'ye ulaştık. Buranın suyu hem kötü hem alkali.

28 Haziran: Yeşilırmak'a vardık, Çarşamba'yı sel almış.

Yiyeceğimiz az. Bu ırmağın genişliği 200 ayak 61 metre, derinliği ise 2.5 ayak 76 santim idi. Arabayla geçtik.

30 Haziran: Yola çıktığımızdan beri 1000 mil ilerledik.

Temmuz

1 Temmuz: Church Butte'a geldik.

Spoiler

Şahit tepe anlamına geliyor ve düşündüğünüz şekilde okunmuyor.

Yiyeceğimiz az olduğu için burada biraz ot topladık.

Spoiler

4 çeşit ot gösteriyor, toplanmasını istediğiniz otlardan rastgele bir miktar topluyor. Ancak zehirli otları toplattırmamanız gerekli. Neyse ki oyun hangisinin zehirli olduğunu isterseniz söylüyor.

2 Temmuz: Name Rock'a gelip isimlerimizi kazıdık.

4 Temmuz: Kutladık.

Sonrasında Blacks Fork Bend dedikleri yol ayrımına geldik. Buradan Hall Kalesi'ne ya da Salt Lake City'ye gidiliyordu. Hall Kalesi'ne giden yolu tercih ettik.

5 Temmuz: Gökten nur indi, iki bab okuyup geçtik.

6 Temmuz: Fırtına umurumuzda bile olmadı ancak öküzümüzün biri kayboldu. Aradık ama bulamadık, aramızdaysa böğürebilir mi?

8 Temmuz: Konvoyun morali düşük.

9 Temmuz: Martha nezle oldu, kendisine daha fazla sıvı verdirdik.

11 Temmuz: Grave Spring karşımıza çıktı.

12 Temmuz: Rehberlikten atıldım. Artık konvoyun normal bir üyesiyim.

13 Temmuz: Hiç yiyercek kalmadı.

Yola taş düşmüş. Üstünden geçemedik. Taşları oradan alamadık. Başka bir yol bulduk.

16 Temmuz: Bu sırada bizde 1047 pound 475 kilo 62 batman eşya vardı. Konvoydaki birinden 1 kat çamaşır karşılığında 23 adet 5 pound çuvallarda meyve kurusu aldık. Çuvallarda erik, incir, üzüm, piç ve kayısı bulunuyordu. 7 batman meyve kurusu almak iyi fikir sonuçta.

17 Temmuz: Thomas Fork denen ırmağa vardık. 100 ayak 30 metre genişliğinde olmasına rağmen derinliği 6 ayak adam boyu kadar olduğundan dümdüz geçilemezdi. Arabanın tekerlerini söküp arabayı ve öküzleri yüzdürdük. Yüzme bilmeyenlerindenseniz sizi burada bırakmak zorundayız maalesef .

Birkaç saat sonra Big Hill'e vardık. Zincirle inerken araba devrildi, herkes yol göstermeye başladı.

18 Temmuz: Sonunda tepeden indik.

19 Temmuz: Tozdan nem kapanlara sert sert baktık.

22 Temmuz: Soda Springs'e geldik.

Birkaç saat sonrasında Sheep Rock'a geldik.

30 Temmuz: Su yok. Bildiğiniz yok.

[unonimus]

Ağustos

1 Ağustos: Su hâlen yok, susuzluktan sıkıntı çekiyoruz. Daha hızlı gitmeye karar veriyoruz.

2 Ağustos: Hall Kalesi'ne ulaşıyoruz. Kaledeki demirciden 3 dolar 57 sente 30 ayaklık zincir alıyoruz.

4 Ağustos: Aşırı sıcaklar. Gece bile sıcaklık 84 29 derecenin altına inmiyor.

6 Ağustos: Raft Irmağı'na vardık ama rafting ekipmanımız yok. 130 ayak 40 metre genişliğinde, 2.5 ayak 76 santim derinliğindek bu ırmaktan dümdüz geçtik.

Birkaç saat sonra California yolu ayrımına geldik. Biz tabiî ki California'ya gitmeyeceğiz ama bu benim seçebileceğim bir şey değil.

7 Ağustos: Tekrar konvoy başı olma teklifi aldım. Kabul ettim.

8 Ağustos: Konvoy başılıktan atıldım. Yerime gelen adamdan konvoy başı değil anca... Neyse.

10 Ağustos: Toz her yerde. Bekleyelim dedik.

11 Ağustos: Toz kalktı. Çabuk kalktı dikkat ederseniz.

13 Ağustos: Caldron Linn'e vardık.

15 Ağustos: Rock Creek Gorge'a geldik, zincir attık.

Sonrasında Rock Creek'e geldik. 17 ayak 5 metre genişliği ve 1.5 metre 46 santim derinliği ile rahatça geçebileceğimiz bir dereydi.

17 Ağustos: Yemek yok.

Terk edilmiş bir araba bulduk. Arabayı aradık, iki bağcıklı başlıkla bir kürek bulduk.

Tozu dumana kattık.

4 kutu sabun (onar sabunlu) karşılığı 1,5 batman turşu aldık. 1 kat çamaşır karşılığında da 5 pound kuru meyve çuvallarından 23 tane.

18 Ağustos: Kanaka Rapids denen yere geldik. Buradan tabiî ki geçmeyeceğiz.

Birkaç saat sonra Thousand Springs denen yere geldik.

Ondan da birkaç saat sonra Upper Salmon Falls denen yere.

19 Ağustos: Her yeri sivrisinek bastı.

21 Ağustos: Three Islands denen mevkiye vardık.

23 Ağustos: Terk edilmiş bir araba bulduk, 4 pound tuzlanmış domuz eti, 3 adet 1 pound kutularda tütsülenmiş somon ve 30 ayaklık halat çıktı içinden.

24 Ağustos: Bruneau Kumulları'na vardık.

25 Ağustos: Sıcak, çok sıcak, sıcak, daha da sıcak olacak.

26 Ağustos: Bu kulak tozu değil, araba tozu.

Birkaç saat sonra Bruneau Irmağı'na vardık. 110 ayak 34 metre genişliğinde ve 3.5 ayak 1 metre derinliğindeydi. Tekerleri söküp arabayı yüzdürdük.

28 Ağustos: Su yok.

Castle Butte'a vardık.

Sonrasında Sinker Creek Butte'a vardık, zincirle çıkmaya çalışırken arabayı devirdik. 1 kat çamaşır, 1 kalay tabak ve 2 çuval kuru meyve telef oldu. Louis'nin bu olayda ayağı kırıldı. Atelledik.



29 Ağustos: Bu sefer zincirlerle çıkmayı başardık.

Toplam 1500 mil gitmişiz.

31 Ağustos: Givens Hot Springs denen yere vardık.

Eylül

4 Eylül: East Cow Hollow denen yere vardık.

Birkaç saat sonra Lytle Geçidi'ne girdik.

5 Eylül: Malheur Irmağı'na vardık. Genişliği 47 ayak, derinliği ise 1.5 ayak idi.

Geçmeden önce konvoydan birinin 1 batmanlık patates çuvallarından 17 tanesini bir kat kıyafet karşılığı aldık.

Arabayla geçtik.

7 Eylül: Farewell Bend'e geldik.

12 Eylül: Flagstaff Tepesi'ne varsak da oradan geçmeyeceğiz.

14 Eylül: Her yeri tozutmaya devam ediyoruz.

15 Eylül: Grande Ronde Vadisi'ne geldik. Zincirle inmeye çalışırken araba yan yattı çamura battı ama veresiyemiz yoktur dediler. Doğrultup tekrar deneyince oldu. Nelerin zayi olduğunu Astvats'tan başkası bilmiyor.

16 Eylül: Grande Rone Irmağı'na geldik. 40 ayak genişliği ve 1.5 ayak derinliğiyle nasıl ırmak olduğunu merak ediyoruz. Araba ile geçtik.

17 Eylül: Blue Mountains dedikleri dağa zincirle tırmanamadık. İkinci deneyişimizde yine olmadı.

18 Eylül: Üçüncü deneyişimizde anca tırmanabildik.

22 Eylül: Emigrant Tepesi'ne geldik. Zincirle ilk deneyişimizde çıkamadık.

23 Eylül: İkinci deneyişimizde çıkabildik.

Birkaç saat sonra Doe Kanyonu'na geldik.

24 Eylül: Su mu yok. Evet su yok.

Umatilla Vadisi'ne geldik.

Susuzluıktan dolayı hızlandık.

25 Eylül: Umatilla Irmağı'na geldik. 60 ayak genişliği ve 1.5 ayak derinliğiyle bizim için hiç sorun olmadı. Arabayı ırmağa sokup geçtik.

Burada ayrım vardı ama tabiî ki nereden geçeceğimizi konvoy başı olmadığı için biz seçemiyoruz.

27 Eylül: Martha beriberi oldu. Tayını artırdık.



28 Eylül: Echo Meadows denen yere geldik. "Ali!" diye bağırdım, karşıdan "Hangi Ali?" diye 5-10 ses geldi.

Ekim

2 Ekim: Boş bir araba bulduk. İçinden bir tane bağcıklı bone dışında hiçbir şey çıkmadı.

Sonrasında Dört Mil Kanyonu'na geldik.

Louis'nin dizi burkuldu. Orayı sarıp sarmaladım.



Ayrıca beriberi oldu. Yemeği de artırdım.

5 Ekim: John Day Irmağı'nın McDonald Geçidi'ne vardık. 200 ayak uzunluğunda olmasına rağmen derinliği çük kadar (1 ayak) olduğundan uğraşmadık, arabayı yürüterek geçtik.

Martha'nın durumu kötüleşti ama yemek miktarını artırmakla yetindim.

6 Ekim: Martha grip oldu. Sıvı alışını artırdım.



7 Ekim: Biggs Junction'a geldik.

Martha'nın gribi kötüleşti ama sıvı miktarını artırmakla yetindim.

8 Ekim: Deschutes Irmağına geldik. 250 ayak genişliğinde olmasına rağmen derinliği 3.5 ayak olduğu için arabayla düz geçemezdik. Tekerleri söküp yüzdürmeye çalıştık ama araba yan yattı. Bu sırada Martha boğularak eşek cennetine gitti. Cenazesi ikindi namazına müteakip Kurbantepe Mezarlığı'nda kılınacak cenaze namazı sonrasında Hakk'a tevdi edilecektir. Allah kendisine acil şifalar versin.

Kalan sağlar bizimdir. Deschutes Tepesi'ne ulaştık. Zincirle yukarı çıktık.

Louis'nin durumu kötüleşti ama elimden başka bir şey gelmediği için yiyeceği yiyeceği artırmaktan başka bir şey yapamadım.

10 Ekim: The Dalles denen mevkiye geldik. Buradan Kolumbiya Nehri'nde salla gideceğiz. Sal kullanmakta uzman kişiler olsa da onların oradan oraya götürmesi 80 dolara patladığından ve bende o kadar para olmadığından nehirde kendimiz yol almaya karar verdik.

Spoiler

Burada kendiniz yol aldığınızda bir mini oyun var. Sudaki engellerden ve karadan kaçmaya çalışıyorsunuz.

Cascades Portage denen yerde salı bırakıp yola arabayı karada kullanarak oranın etrafını dolaşmaya karar verdik. McCord Creek denen yerde salla gitmeye devam ettik. Salı bir kere devirmiş olsam da Vancouver Kalesi'ne kadar gelmeyi başardık. Buradan inmeye devam ediyoruz, kalede yapacağımız bir şey yok. Bundan sonrasında da salı bir kere kayaya çarptırdım, ona rağmen Williamette Vadisi'ne varmayı başardık. 1963 mil sonrasında yolculuğumuz tamamlandı. Burada 682 akr 276 hektar araziyi kendi zimmetime geçirdim.

Skor olarak sağlık durumu iyi olan bir kişiden 500, kötü olan bir kişiden 350, cebimizdeki 5 dolar civarı paradan 2, arabadan 50, 4 öküzden 40, diğer eşyalardan 18, kullanmadığımız yetenek puanı olmadığı için oradan 0, senenin 1840 olmasından dolayı 210, rotadan dolayı 814 puan geldi. Gitmemiz uzun sürdüğü için 50, konvoy durumundan dolayı 44 puan kesildi. Toplamda 1890 puan yapar. Öğretmen mesleğinde biriyle oyunu bitirdiğinizde bu skorunuz 5 ile çarpılır. Dolayısıyla skorum 9450.

Sonra ne mi oldu? Kelly çiftçilikte büyük başarılar elde edemeyince oradan Oregon City merkezinde ufak bir dükkân açıp orada başarılı oldu. Ne yazık ki Kelly'nin soyundan gelenler, ki bunların arasında 20. yüzyılın erken dönemlerindeki bir hükümetteki önemli adamlardan birinin karıştığı bir hükümet ve iş skandalı da var, ailenin adını lekeledi.

SON

[unonimus]

Şimdi, ben bunu niye yazdım?

Kısa sürede biten ancak hikâyesi yazılabilecek bir oyun arıyordum. Bu sırada aklıma Oregon Trail geldi. Hem bitirmesi kısa sürüyor (mesela, bu hikâyedekini 20 dakikada bitirmiştim) hem de karşımıza birçok olay çıkıyordu. Burada görmediğiniz daha çok olay var. Hiç avlanmadığım için av kazası olmadı mesela. Veya çoğu hastalık burada görülmedi. Irmağı yüzdürerek geçerken çamura yatan araba oldu ama düz geçerken çamura yatan olmadı. Tabiî oyunda yaptığım hatalar da vardı. 16 yaşındaki çocuğa uyuşturucu vermeyi hatadan saymak lazım mı bilemedim. Bir doktora sorayım bunu. Birincisi, aslında bilerek ve isteyerek yaptığım bir hataydı. Independence'tan Şubat ayında çıkmamız bizim için sorun oldu. İki aydan fazla bir süre Kansas eyaletinden çıkamadık. Şubat yerine Nisan'da çıksaydık daha erken varırdık. Evet, iki ay sonra çıksaydık daha erken varırdık, onu da denediğim için biliyorum. İkincisi de her yerde zincir kullanmaya kalkışmamdı. Hâlbuki zincir dik olmayan yerlerde kullanılması anlamsız bir şey. Kasaba ve kalelere uğramadan dümdüz geçmek hata değildi, zaten paramız yoktu. Başka neler yapılabilirdi diye düşünüyorum. Aklıma ilk gelen şey, Dalles'a gelince para karşılığında öküzleri ve eldeki diğer eşyaları para karşılığında takas edebilirdim. Böylece salla Kaliforniya Irmağı'nı geçme kısmında parayı basıp oradaki mini oyunu komple geçebilirdim ama speedrun yapmadığım için bunu gerekli görmedim. Mini oyunu niye göstermedim bilmiyorum, şöyle bir şey:

Buradan

Ses yok, sesleri kapalı oynamıştım bu oyunu. Açsam da günümüz Windows'larında bug'lı. Günümüz Windows'larında oyunun kendisi bug'lı gerçi. Sanal işletim sistemi olarak XP kurup onda oynamayı deneyebilirim, XP'de o sorunların olmadığını (daha önce XP'de oynadığım için) biliyorum. Şu anki hâlinde balıkçılık yapılamıyor mesela.

Sacramento Vadisi'ne bu ekip ve ekipmanla gidebilir miydim? %90 gidemezdim çünkü 40 Mil Çölü'nü matara/su fıçısı olmadan geçmenin gerçek bir yolu varsa bilmiyorum. Orayı geçmek normalde 2 gün sürüyormuş, 2 günde susuzluktan ölürlerdi herhâlde. Ancak elimde para eden şeyleri (çamaşır takımı gibi) para karşılığı satıp su fıçısı alırsam geçebilirim oradan sanırım, çölden birkaç günlük mesafe öncesinde bir kale vardı. Hayvanlar da çölden hemen önceki çayırlıktan alınacak otların suyuyla idare ederdi.

Bir daha Oregon Trail hikâyesi yazar mıyım? Olabilir, niye olmasın?

Başka sormak istediğiniz bir şey varsa cevap verebilirim, benim aklıma gelenler bunlardı.

[unonimus]

Ses yok, sesleri kapalı oynamıştım bu oyunu. Açsam da günümüz Windows'larında bug'lı. Günümüz Windows'larında oyunun kendisi bug'lı gerçi. Sanal işletim sistemi olarak XP kurup onda oynamayı deneyebilirim, XP'de o sorunların olmadığını (daha önce XP'de oynadığım için) biliyorum. Şu anki hâlinde balıkçılık yapılamıyor mesela.

Bu kısım yalan. Bunların sebebi oyunun kendisi değil, edindiğim sürümmüş. Nereden biliyorum; çünkü elimdeki sürümü sanal XP'de kullandım ve aynı sorunlar orada da var. Başka bir sürümü Windows 11'de kullandım ve bu sorunlar yok. Balıkçılık bile yapılabiliyor.

Oyunun Vista ve yukarısında eskiden çalışmıyor olma nedeni oyunun kendisi değil oyunu açmak için kullanılan launcher idi.