[Justicar]

Save'i devraldım ancak ironmande oynadığımızdan sürekli save alıyor. Başta bu pek sorunda değildi ama şuan ülke devasa boyutta olduğundan sanırım dona dona oynanıyor diyebilirim. Ondan hikaye biraz gecikecek.

[Justicar]

İmparator Pelagios the Hammer

Bu hikaye tarihte 1255-1293 yılları arasında Bizans ve HREyi ilk defa birleştirerek Roma imparatorluğundaki ikiliğe son veren Çekiç Pelagiosun tarihçesidir.

1255 yılında tahta geçtiğim sırada dünya çalkantalı bir yerdi. Her şeyin aynı anda yaşandığı, kralların devrildiği, köylerin yağmalandığı din adına bir çok katliamın gerçekleştiği bir dünya.  Babam Tanrı kutsasın  Aziz Christophoros Hristiyanlıktaki ikiliğe son vererek, bütün Hristiyanları Ortodoksluk altında birleştirmişti. Ancak bu göründüğü kadar basit bir süreç değildi. Avrupa da hala Katolikliğe bağlı hükümdarlar vardı. Üstelik bu hükümdarların bir çoğu bana bağlı vassallardı. Tahta geçtiğimde HRE ve Bizans benim hükümdarlığımda birleşmişti. Kuzeyde Danimarka'dan güneyde Afrikaya kadar, Doğuda İran Batıda Fransa'ya kadar devasa bir İmparatorluğun hükümdarıydım. Her ne kadar devasa bir ordum olsa da bu kadar büyüklükte bir ülkeyi yönetmek için acımasız olmam gerekiyordu. Halihazırda tahta geçtiğimde Alman vassallarım isyana kalkmışlardı. Yapılacak öncelik isyanları bitirerek Alman topraklarını Yunan ve Ortodoks hükümdarlara vermekti.



Gerçekleştirmek istediğim planları mı yakın çevremdekiler duyumca ne kadar hırslı olduğumu söylediler. Belki de öyleyimdir. Belki de başarılı bir hükümdar hırslı olmalıydı.



Macar bölgesinde çıkan isyanı bastırmak için hızlıca orduları toplayarak işgale giriştim.



İlk muharebe Bacs bölgesinde gerçekleşti. Ordularımın boyutu ve gücü karşısında duramayan isyancı ordusu ağır bir yenilgi aldı.



Eğitim bir çocuğun gelişimi için çok önemlidir. Her ne kadar savaşlar içerisinde olsam da çocuklarımın eğitimini aksatmamasını sağlamak istiyorum.



Yaptığımız bütün muharebelerden galip ayrılarak ve yaptığımız kuşatmalar sonucu isyancılar teslim oldu.



Savaş bittikten sonra meşruluğumu arttırmak ve halkın moralini yerine getirmek için büyük çapta bir turnuva düzenlettim.





Turnuva bittikten sonra diyardaki düzeni sağlamak adına gerekli toprak dağıtma işlemlerine başladım. Öncelik olarak dinini bırakmayan kafirleri bölgelerinden uzaklaştırarak, yerlerine Yunan ve Ortodoks Kral/Valiler atadım. 



Daha sonra topraklarını kaybetmiş eski soylularının bütün mallarına el koyarak sürgün ettim.



Ancak düzen sadece toprak düzenlemeyle olmaz. Yeni fetihler ve diyarı tam olarak birleştirmek için İtalya'nın fethi şarttı. Bunun için krallık için hakka sahip olan birini aradım. 



Ülkedeki iç karışıklık ne yaparsam yapayım bir türlü düzelmiyordu. Artık yaptığım çalışmalar ve uğraşlar bana çok yorucu gelmeye başladı.



Bu esnada Anadolu ve Balkanlarda büyük çapta isyan çıktı. İmparatorlukta sular durmuyor. Hazırlıksız yakalandığım bu isyanı başta kaybediyor gözüküyordum. Daha sonra ordumu toplayıp organize ederek bölünmüş ve şehirleri kuşatmış birlikleri avlamaya başladım.



Zafer sarhoşluğuna kapılan isyancı ordularına ağır darbeler vurmaya başladım.



İsyancı ordularının zayıflaması ile zaferim nerediyse garantilenmişti. Bu esnada bir manasartırda gelen keşişin sarayıma uğradığı haberini aldım. Benden maddi olarak yardım isteyen keşişe seve seve yardım edeceğimi söyledim.



Ülke sadakatsiz ve her an isyana hazır vassallar ile doluyken bir de yerel isyanları göze alamazdım. Gelen haberler ile cadılıkla suçlanan ve halkı korkutup ayaklandıran bir kadın yakalanmış. Derhal ateşte yakılıp ruhunun arındırılmasını emrettim.



Belki keşişe yaptığım yardım, belki de kazığa bağlayıp yaktığım cadı ile Tanrı tarafından kutsandım. Bu olaylardan kısa süre sonra İsyancı liderinin teslim olduğu haberini aldım.



Ancak bu barış çok uzun sürmedi. Henüz bir sene geçmemiştiki, bir önceki iç savaşta güç kaybettiğimi düşünün bir grup vassallım isyan bayrağını kaldırdılar.



Varangiard komutanın önderdiliğinde isyancıların üzerine gönderdiğim bir ordu Ybbs muharebesinden galip ayrıldı.



Başkenti düşen isyancılar daha fazla direnemedi.



Ve 21 gün sonra bir isyan daha.





Bu esnada geniş çaplı bir grip salgını beni de vurdu. Ancak doktorumun tedavisi ile kendime gelebildim.



Adriyatik denizine kıyısı olan Spalathos şehrini kuşatan 12bin kişilik bir isyancı ordusu haberini aldım. Bölgeye iki büyük ordu göndererek büyük bir zaferle ayrıldık.



Arka arkaya yaşadığım iç savaşlar yüzünden biraz içime kapandım. Belki de sorun Tanrı ile benim aramdaydı. Belki de iyi bir kul olamadım. 



Bu esnada çiçek hastalığına yakalandım. Genelde ölümle biten bu hastalık Tanrı'nın ve doktorlarımın desteği ile yeneceğime inanıyorum.



Bana ve ülkeme büyü yapıldığını düşündüğüm için çevrede geniş çaplı bir cadı avı başlattım. Yakalananların derhal yakılmasını emrettim.



İç savaşlar biraz olsun durulduktan sonra, Şii halifesinden Kudüs için cihat ilanı aldım.



Ancak yapılan bir dizi muharebe sonucu halifeyi ele geçirmeyi başardım.



Kafir savaşından galip ayrılırsam hacca gideceğime dair Tanrı'ya ettiğim yeminin yerine getirilme vakti geldi.




Hacdan döndükten sonra, imparatorluk da biraz durulmuşken toprakları birleştirme çalışmasına girebilirdim. Aynı anda üç savaş açarak kolayca İtalya bölgesini ele geçirmeyi hedefliyorum.



Venedik üstüne hızlıca yaptığım saldılar kolayca teslim olmasını sağladı.



Tam İtalya üzerine odaklanıcakken Sunni hafilenin Afrika için cihat çağrısı yaptığı haberini aldım. Güney ve Doğu sınırında 10 binlerce Sunni Müslümanın topladığıda haberler arasındaydı.



Neden sürekli kendi içimde var olan çılgınlıkla savaşıyorum ki? Belki de o kadar kötü değildir. 



Zorlu bir mücadelenin ardından Sunni halife ile yaptığım savaştan da galip ayrıldım.




Kendimi korumak için gerçekten iyi kalitede bir zırh yaptırmaya karar verdim.



Oğlum hakkında çıkan bir kafir bir tarikata üye olması haberleri ile yakılması istendi. Tabiki İmparatorluğun geleceği olan oğlumun bir dedikodunun sonucudan yakamam.



Büyük İskender. Tarihte her hükümdarın olmak istediği bir kişilik. Birçok kişi tarihte soyunu İskendere dayandırmak istemiştir ancak elde tutulur bir hakka sahip olamamıştır. Belki de bu büyük başarılarımın ardında İskenderin torunu olmak yatıyordur.




Uzun uğraşlar ve harcadağım yüklü miktarda para sonucunda, soyumun kadim İskender'e dayandığını kanıtlayabildim.



Yerel baronların avlanmak için kilise topraklarına girmek istediğini öğrendim. Ancak Kiliseler ve ona ait topraklar kutsaldır.



Aslında başa HRE imparatoru olarak geçsem de ben bir Yunan'ım ve ana ünvanım daima Bizans olmalı. Bu yüzden ülkedeki ikiliğe son vermek için HRE imparatorluğu ünvanına resmen son verdim.



İlerleyen yaşıma rağmen ailemin tarihini anlatan bir kitap yazmak istedim.




Adına veba dedikleri korkunç bir hastalığın Hindistan üzerinden insanları öldürerek ilerlediği haberlerini aldık. Her gün bir şehir vebaya kurban gidiyor. Çok hızlı bir şekilde önlem alınması gerekiyor.



Hastalık yüzünden bütün sarayın kapıları uzun süredir kapalı. Giriş çıkış tamamen yasak. Malesef yiyecek stoğumuz azalmakta.



Bu zor dönemlerde saray çalışanlarının yiyecek çaldığını öğrendim. Onlara en güzel ceza ölüm. Ancak böyle zor zamanlarda ziyan olmalarını istemem.



Ben İmparator çekiç I. Pelaigos neden bu yazıları yazarken son zamanlarım olduğunu düşünmekteyim. Bu yazılarımın son olacağı bir şekilde biliyorum. Uzun bir hayat yaşadım. İmparatorluğumu zor da olsa iç düzeni sağlamayı başardım. Aldığım cihat ilanlarını başarıyla geri püskürttüm. 

Save

https://www.mediafire.com/file/9kl2qn53s...s.ck2/file

[Sezar]

Guzel oyun olmus, ozellikle Alexander Bloodline`ni cok faydali bir bloodline. Invasion cb`si op.

[altnkurt]

Ben Ulu Demetrius, bu satırları bu dünyaya veda ederken kaleme alıyorum. Atalarım beni çağırıyor. Fakat öncesinde sana bir hikaye anlatacağım evlat.

Ortodoks ve Katolik kiliselerinin birleştiği, Kutsal Roma ve Bizans topraklarının Konstantiniyye'den yönetildiği ihtişamlı günlerde babam Çekiç Pelagius'un 76 yaşında ağır yaralara maruz kalıp ölmesi sonucunda 42 yaşında tahta çıktım. 

Bu yaşıma kadar dindar bir Katolik olsam da babamın Katolik mızraklarıyla can verdiğini öğrenince bu kalleşlerle aynı dinden olmak istemediğimi farkedip derhal babamın dinine Ortodoksluğa döndüm. 



Bizans her ne kadar altın çağını da yaşasa dünya kara vebadan kırılıyordu. Konstantiyye'de sokak kenarlarında cesetler yığılmaya başlamıştı. Atalarımın aksine ben hızlıca hastane inşaatlarına başladım.



Fakat kara vebayı durdurmak mümkün değildi. Sarayda gün geçtikçe yiyecek stoğumuz azalıyordu ve kuzgunlar da lordlarımın ölüm haberini taşımaktan bitap düşmüştü. İmparatorluğu benim adıma yöneten krallar birer birer tarihe karışıyordu. Benim de sonum onlar gibi mi olacaktı?



Uzak diyarlardan gelen insanlar hastalığı ülkemin derinlerine kadar yaymaya başlamıştı. 



Anadolu kara vebaya teslim olmuştu. Yüzyıllardır hüküm süren ulu hanelerin soyu tükeniyordu. Her gece rüyalarımda vebayla öldüğümü görüyordum.





Sonumuz böyle mi olacaktı? Yüce imparatorluk bir vebaya teslim mi olmuştu? Bir şeyler yapmamın vakti çoktan gelmişti.



Her türlü riski göze alarak sarayın kapılarını açtım ve saklandığım delikten çıktım. Derhal özel gemimi hazırlatıp Marmara açıklarında demir aldım. Fakat bu sefer de iskorbüt hastalığı baş göstermişti. Ben de vebanın uğramadığı uzak diyarlara yelken açtım. Bu yolculuğum beni İzlanda kıyılarına kadar götürmüştü.



Tek oğlumu vebada kaybedince yaşlanan eşimin yeni bir evlat vermesine güvenemedim ve hanemi garantiye almak için çalışmalara başladım.



İzlanda'da sürgün hayatı yaşarken bir gün Bizans flamalı bir gemi yaklaştığını gördüm. Evet bu biricik eşimdi. Fakat kötü haberlerle gelmişti.



Yokluğumu fırsat bilen hainler kuzenim Agathe'yi tahta geçirmek için hamle yapmışlardı. Derhal yurda dönüp bu isyanı bastırmalıydım. Veba da etkisini kaybetmeye başlamıştı.



Eve dönüş yolculuğum yine kabus dolu geçiyordu. Geceleri kabuslarımda imparatorluktaki lordların hepsinin bana karşı birleşmiş ve on binlerce isyancının Konstantiniyye'ye yürüyüp işgal ettiğini görüyordum. Neyse ki gerçekte durum böyle değildi. Küçük bir isyandı ve hızlıca bastırmıştım.



Fakat o günden sonra Bizans asla eskisi gibi olmadı. İlk fırsatta arkamdan bıçaklacağını tahmin ettiğim herkesin topraklarını işgal edip kellelerini almaya başladım. Bundan sonra ülkeyi demir yumrukla yönetecektim. Hükümdarlığım süresinde sayısız isyan bastırdım ve yüzlerce lordu topraklarından sürdüm. Gaddarlığım ve kinim sınır tanımıyordu. Kendi ailemdeki hainleri dahil acımadan öldürüyordum. Diyarda kötü şöhretim yayıldıkça düşmanlarım da artıyordu. Eski düzeni tamamen yıkamasam da kendini güçlü sanan lordların çoğuna haddini bildirmiştim.



Veba döneminden bu yana devam eden hastane inşaatı nihayet tamamlanmıştı. Biricik eşim Mahaut'tan sonra evlendiğim 3 kadından da 2 kızım olmuştu. Büyük oğlum Thomas'ı vebada kaybettikten sonra küçük oğlum Pelagius'u taht için yetiştirmiştim.





Zamanında canlarını yaktığım lordlar intikam için peşimi bırakmıyordu. Her geçen gün bir kaza veya suikast atlatıp ölümden dönsem de bir yolculuğum sırasında ne olduğunu anlayamadığım bir kaza geçirdim. Ağır yaralıydım ve hekimbaşı yaralarımın iyileşmesinin mümkün olmayacağını söylüyordu. İşte oğlum Pelagius. Bu satırlar çoktan yaşanmış bir devrin son kalıntıları. Ben -Ulu Demetrius- de kısa süre içinde atalarıma kavuşacağım. 25 yıllık hastalık ve isyan dolu hayatımın son anlarını yaşıyorum. Vasiyetim sayemde seni seven lordlara arkana verip senden haz etmeyenlerin kellesini almandır. Roma imparatorluğu yolu sana açıktır. Ayrıca sarayın gizli bir odasında Kyrillos'ta yaşadığım macerayı anlattığım parşömenler bulunmakta. (Kyrillos Parşömenleri'ni daha sonra paylaşıcam.)

http://dosya.co/2t54ealdhmwg/Ironman_Epirus.ck2.html

[Justicar]

@Mabella save seni bekliyor.

[Mabella]

Bu hikaye Fransa ve Sicilya Fatihi ,yüzyıllar sonra Roma imparatorluğu’nu tekrar dirilten 1317-1342 Şanlı ve Cesur Basileus Pelagios’un tarihçesidir.
(Arkadaşlar hikaye biraz uzun olacak bu sebeple önemli bir olayı dönüm noktası olarak alarak hikayeyi ikiye bölmek istedim. En kısa zamanda geri kalan kısmını da atacağım)

Part 1

Bir gün yine her zaman ki gibi kendi halimde çok sevdiğim şanlı roma tarihini okuyordum. İtalya’nın ortasında Romus ve Romulus kardeşler tarafından kurulan küçük, sıradan bir Latin köyü olan Roma’yı diğerlerinden ayıran Tanrı(lar) tarafından verilmiş bir özel gücü vardi sanki. Dünya üzerindeki tüm köylerin kabileler tarafından yönetildiği o zamanlarda o “sıradan” köyün bir gün tüm Dünya’yı yöneteceğini o zamanın “sıradan” köylüleri nereden bilebilirlerdi ki? İktidar, yurttaşlık, savaş, imparatorluk, lüks ve güzellik gibi temel kavramlarımıza biçim veren bu denli baskın bir güce nasıl ve neden dönüşebilmişti? Bu değersiz köyün alamet-i farikası neydi ve nasıl olmuştu da bu alamet açığa çıkmıştı?

Bu gibi sorularla kendi içimde tartışırken odama birden babam Ulu Demetrius’un sadık Varangian Muhafızları girdi ve yüzüme üzgün üzgün baktılar. Zira çok zor zamanlardı. Tam dünyayı kasıp kavuran veba illetinden kurtulduk derken iktidar mücadeleleri başlamış ve babamın disiplinli yönetimi ve acımasızlığı yüzünden çok sayıda vassal ona karşı cephe almıştı. Babamı anlayabiliyordum çünkü böyle büyük bir devletin haini de çoktu ve herkes pusuda beklemekteydi. 

Daha sonra gelenler birden önümde diz çöktü ve babamın kılıcını bana sundular. Bu sevgili babamın düşmanlarının yıllardır denediği lakin her seferinden bir şekilde babamın sıyrıldığı suikast denemelerinin bu sefer başarılı olduğunu gösteriyordu. Lakin bana üzgün bakılmasının sebepleri belki de benim yetersiz olacağımı düşünülüp, koca imparatorluğun sonunun geldiğini düşündükleri içindi. Zira bir avuç vatansever ülkesi için endişelenirken, geri kalanlar aç gözle olanlari beklemekteydi.

Ben tek varistim abim veba salgınında ölmüştü. İmparatorluğun gelenekçi lordlarının ablama oy vermeyeceğini bildiğim için bana bir şey olması durumunda tahtı ele geçirebilirlerdi. Vücudumda korku ve cesaret birbiriyle savaşıyordu sanki. Bu duygularla 19 yaşında tahta oturdum.



Tahta çıktığımda 3 farklı isyanla baş başa kalmıştım. Hepsi de babamın tiranlığını bahane edip isyan bayrağını çekmişlerdi. Her ne kadar güçlü bir ordumuz olsa da isyan cok farklı coğrafyalardaydı. Bizzat ordunun başına geçerek moralsiz ordumuza güç vermeye çalıştım ve isyancıların sonu getirildi. Ve babam zamanında isyan edip hapse atilan tüm asilerin tüm malvarlığına el koyuldu ve sürgün edildi. Bu paralar çok ciddi miktarlarda olduğu için çok işime yaracaktı.



Tahta çıkar çıkmaz evlenmiştim ve hanedana ihtiyacı olan varisi getirmek için çalışmalara başlamıştım. Ve ilk çocuğum, oğlum doğmuştu. Lakin kendisi yumru ayaklıydı ve varisim olmaya uygun değildi. Yine de hanedamizin devam edecek olması sevindirici



Orduda sürekli benim yetersiz olduğuma dair sesler yükselmeye başlamıştı. Henüz yeni tahta geçmiş olmama rağmen kendimi kanıtlama ihtiyacı duyduğum için Büyük fransa seferi için baş düşmanımız Hispanya’ya savaş açtım. Bu haber beklenmedikti ve şok etkisi yaratti tüm ülkede



Ve imparatorluğun istediği sağlam evladım doğmuş oldu. Benden sonra tahta geçecek oğlum sen olmalisin Maurikios



Ve muazzam bir zafer alarak Fransa fatihi oluyorum Bu benim prestijimi bayağı artırıyor ve yıllar sonra özlenen gerçek roma imparatoru olduğuma dair söylentiler yayılıyor. Yapılacak iş tıpkı dedem Çekiç Pelagios’un yaptığı gibi Fransız topraklarını ve vassallarını Yunan ve Ortodoks kontlara vermekti.



Tanrı’nın her daim yanımda olduğunu ve bana güç verdiği hissettiğim için Aziz Basil tarikatını katılıyorum. Burada kendini tanrı’ya adamış insanlarla karşılaşabileceğimi düşünüyorum.



Savaştan dönen yorgun ordumuzu eğlendirmek ve fethin kutlamasını yapmak için büyük bir turnuva düzenlenmesini istedim.



Gece yarısı bir şeyler atıştırmak için mutfağa girdiğimde Kontes Apollinia’yı gördüm ve biraz sohbet ettik. Daha sonra saatlerce gülüştüğümüzü ve konuştuğumuz fark ettim ve iyice yakınlaştık. Onun sıcak nefesi beni kendine çekiyor ve kendimi kaybedip yatağına gidip güzel bir gece geçiriyoruz. Lakin sabah olduğumda olanlar kafama denk ediyor ve günah işlediğim için pişmanlık duyuyorum.



Pişmanlıktan inzivaya çekiliyorum ve kendimi Tanrı’ma affettirmek istiyorum ve ondan bana bir işaret vermesini bekliyorum. Bir daha kendimi yanlış işlere kaptırmayacağım.



Kendimi bir boşluk içerisinde bulduğum için belki biraz savaşarak düzelirim diye gasp edilmiş Sicilya topraklarını almak için savaş açıyorum. Biraz stres atmaya ihtiyacım var.



Askerlerim düşmanımdan ele geçirdiği bir Haçlı mızrak getiriyor.



Savaş sırasında festivalde Apollonia’m beni etkisi altına alarak odasına çekiyor. Affet tanrım karşı koyamıyorum



Artık kendimi değersiz hissediyorum. Tanrı’yla oyun olmaz. Son bir şans istiyorum ve eğer bu savaşı da kazanırsam hacca gideceğimi ve tamamen onun yolunda olacağıma dair adak adıyorum



Savaş sona eriyor ve Sicilya tekrar bizim oldu



Kendini benim oğlumdan önde görerek varisim olduğunu iddia eden vali’mi cezalandırdım.



Hac için İsa efendimizin yanına Kudüs’e gidiyorum



Hacdayken gökte sürekli bir yildiz kayıyor. Her gece görüyorum bu Yüce Tanrı’mızın bana yolunu gösterdiğine işaret.



Yüce tanrımız bana ve hacılara eşlik etmesi için Çelik zırhlı ve çelik mızrak uçlu şövalyeler göndermiş.



Cennet’in şehri Kudüs’e varıyoruz. Değişik kültür ve inançlardan insanların yaşadığı baharat kokulu  ve değişik bitkilerin olduğu şehir. Doğuş Kilisesi’ne gitmeden önce kalacak yer bulmalıyım. Çok değişik duygular içerisindeyim. 



Haccı tamamladım ve ülkemin başına döndüm ve savaş öncesi ülkedeki hainleri temizledim ve mülklerini tamamen bana sadik ve zayıf lordlara verdim. Böylece belki de tarihimizde ilk defa tüm vassalların önünde eğildiği, saygı duyduğu, karşıt sözlerin olmadığı bir imparator haline geldim ( O bir tane -100lük sonradan ortadan kaldirildi. Başka da yoktu zaten)



İçişlerinde temizlik yaptıktan sonra Sapkın Papa’dan Capua’yı almak için savaş açtım. Kendisi dini siyasete alet ettiği için zaten olmayan saygınlığı iyice bitiyor.Bana bağlı 16k retinues birliğimle papa ordusunu ezerken şehirlerimden topladığım diğer birliklerimle Capua’yı ele geçirdim.



Böylelikle Megali İdea’mız için son bir yer kalmış oldu.



Artık zamanının geldiğini düşünüyorum. Neredeyse tüm dünya’yı titreten Roma’nın geri döneceğinden korkan tüm düşman ülkeleri koalisyona girmişti. Ama korkmuyorduk. Son pürüzü tamamlamak için savaşı korkusuzca açıyoruz.



Tarikatimızın dindar askerlerini vassalım yaparak benimle savaşmalarını istiyorum.



Tüm düşmanlarımızın eli kolu bağlandı ve diz çöktüler. Bu yüzyıllarca engellenmeye çalışılan Roma’nın ruhunun dirilişiydi.



Ve büyük gün. Küçüklüğümden beri hayalini kurduğum rüyalarimda gördüğüm o Şanlı Roma İmparatorluğunu tekrar diriltmek bana nasip oldu. Atalarım Julius Ceasar, Octavius Augustus,Marcus Aurelius ,Neron sanki ruhlarıyla benim yanımdalardı. Büyük bir törenle başıma Defne yaprağı geçirdim ve kendimi Augustus  Ceasar ilan ettim. Lakabım Cesur Pelagios artık Augustus Pelagios oldu. Şanımız öylesine büyüktü ki benden sonrakiler benim kanımı taşıdıklarından gurur duyacaktı. 



Evet büyük imparatorluğu diriltmiş ve onun kültürünü yeniden yaşatmıştık. Lakin eski pagan inançlarımız ne olacaktı? Ben her ne kadar bazi şüphelerim olsa da mazide kaldığını ve gerçek dinin Hristiyanlık olduğunu düşünmekteyim.



Başkentimiz Roma’ya taşındı ve biz artık yunanların bizans’ı değil. Gerçek Romalıların gerçek imparatorluğuyduk.



Bazı çılgın rahiplerin karşı çıkmasına rağmen tüm imparatorluğu roma kültürüne adapte etmek istiyoruz. Bu olaylar bende büyük bir soru işareti yaratıyor.Neden korkuyorlardi ki bu kadar ? Hem bir yerde okuduğuma göre roma imparatorluğunun sonunu getiren gerçek dinden sapıp ibrahimi dinlere yönelmesiydi diye. Eskisi gibi güçlü ve caydırıcı olmak istiyorsak eski dinimize ve kültürümüze geri dönmeliymişiz. Zira bizi köklerimizden ayırdılar böylece parçalandık. Belki de doğrudur?



Karımın benden uzaklaştığını Yunan kralıyla birlikte olduğuna dair söylentiler dolaştı. Bu işin aslını karıma sordum. Böyle şanlı roma imparatorunun boş işlerle uğraşması rezillik.



Karım bunu reddetse de ben işin aslını öğreneceğim



Kiraladığım casuslar ikisini suçüstü yakaladı. Bir roma imparatorunun bu şekilde boynuzlandığı nerede görülmüş. Tüm bedenimi kin ve nefret kaplıyor ve ikisinin yaptığı rezilliği tüm halka ifşa ediyorum



Çılgın kral bozuntusunun krallığını elinden aldım



Lakin sinirimden geceleri uyuyamadığım için o gafili zindana attırdım ve bizzat kellesini aldım. Bu ne cesaretmiş böyle



Kafamdaki bazı soru işaretleri oluştu ve bunları gidermek için eski defterleri açmak istedim. Atalarımız yanılıyor olamazlardı
To be continued ...

[Mabella]

Part 2

 
“Hükümdarlar filozof, filozoflar hükümdar olsaydı, kentlerin yüzü ışırdı” diyordu Platon. Eski bir yunan öğretisi olan stoisizm okulunu kurarak içinde bulduğum arayışı cevaplandırmak istedim. Bu öğreti bilgelilik,cesaret,ölçülülük ve adalet kavramları etrafında toplanmış tüm aşırılıkları, tutkuları bir kenara bırakıp hayata dengeli ve rasyonel bir denge getirmeyi amaçlıyordu.  Böylece huzura erebiliriz diye düşündüm.
 

 
Eski roman ve yunanların taptığı tanrılarının efsaneleri okurken adeta büyülenmiştim. Onların tutkulu inançları Tanrı’nın bilinmezliğinden ve çelişkililiginden çok farklıydı. Gerçek tanrılar onlar mıydı acaba? Birileri tarafından kandırılmış olabilir miydik?
 

 
Geriye dönüp baktığımda insanlar üzerinde korku ve baskı yaratan o “görünmez” tanrılarının bir tabu olduğunu ve bilimden, araştırmalardan uzak kalmamız için yaratılan bir yalan olduğunu fark ettim. Gerçekleri araştırmamızdan neden korkuyorlardı ki? Ben artık tek başıma bir yola çıkmıştım. İşim zor ama insanları bu korku imparatorluğu rüyalarından uyandırıp gerçek dinimiz felsefeye,akılcılığa,bilime inandırmalıydım.
 

 
Çalışmalarımızın karşılığını alıyoruz. İnsanlarımızın gözleri, zihinleri açılıp bize katılıyorlar.
 

 
Akılcı,rasyonel,bilimsel dinimizi reforme ederek küllerinden doğurduk. Tüm Hristiyan kiliseleri yas ve öfke içinde insanlarımızın zihinlerinin açılmasından korkarak birleşiyorlar.
 

 
Artık düşmanlarımız hapislerde çürümeyecek. Tanrılarımızın istediği kanı onlara sağlamamıza aracı olacaklar. İçimizde biriken kin ve öfkeden kurtulmama yardımcı oluyorlar.
 

 
Çok sayıda akılsız ve yobaz insani tanrılara kurban ettik. Dün sunaktan kıyafetlerim kan içerisinde ayrılırken bundan hoşlandığımı ve beni daha güçlü yaptığını fark ettim. Yoksa benim gerçek yüzüm ortaya mı çıkmıştı? Ben bu muydum? İnsanların canını almak benim yüreğimi serinletiyor muydu? Birkaç sene öncesine kadar açları doyuran, giydiren, ufak bir kedi öldüğünde bile ağlayan imparator ben değil miydim?
 

 
Kendimi artık kaybediyordum. Neler oluyor böyle bana? Sürekli kan görmek istiyordum. Bunun için Tanrılar onuruna Kan Turnuvaları düzenlenmesine karar verdim. Tanrıların seçtiği bir şanslı yaşamayı hak edecek ötekiler tanrılarımızın sonsuz kan ihtiyacını gidermek için kurban edilecekti.
 

 
Suçlular,köleler,umutsuzca savaşan ruhlar hepsi tanrılar tarafından seçilmiş kişi olmak için çarpışacaktı. Ben hellenik soylular arasında benim onuruma ayrılmış yere oturdum ve savaşçılar kapıdan çıktı beni "Ave Caesar! Morituri Salutamus" ("Selam Ceasar! Ölmek üzere olanlar seni selamlarlar)" diyerek selamladılar. Halkın heyecanı gözlerinden okunuyordu. Başlama işaretini bizzat verdim ve alkışlar yükseldi.
 

 
Dinimizin tehditlere karşı koruyacak sadık,korkusuz,dindar gözü pek savaşçılara ihtiyacı vardı. Myrmidonlar bunun için kuruldu. Savaşlarda en büyük silahımız olacaklardı.
 

 
Dedemin babası Christophoros Palailogos’un kutsal kanı damarlarımda akmaktaydı. Kendisi saçma dini için yaşamıştı lakin geçmiş geçmişte kaldı.
 

 
Palailogos hanedanının şanına yakışır eşsiz bir taç yaptırmak için masraftan kaçınmadım.
 

 
Neredeyse her gün ruhsal açlığımı gidermek için birilerini kurban ediyorum. Bazen bir evsiz, bazen bir bakire rahibe, bazen sübyan bir çocuk. Lakin bazı zamanlar kan görmek beni huzursuz etse de Tanrıların beni bu işler seçtiğini biliyorum
 

 
Tanrılar bizim yanımızda olmadıkça zafer kazanamayız. Eğer düşmanlarımızı alt etmek istiyorsak onların istediği bazı fedakârlıkları yapmalıyız. Böylece onların kan ihtiyacı giderilince, onlar da korkunç güçleri düşmanlarımızın üzerine salar.
 

 
Kuyumcu Gaia gerçekten muazzam iş çıkarmış. Harika eserler bunlar.
 

 
Büyük seferimiz öncesi Tanrılara bize destek olmasi için istedikleri kanı sunuyoruz.
 

 
Barselona için baş düşman hispanya’ya yıllar sonra savaş açıyoruz. Lakin tüm dünya ülkeleri din farkı gözetmeksizin koalisyona girmiş.
 

 
Yıllardır üzerinde çalıştığım ve emek harcadığım astronomi çalışmalarım başarıya ulaştı. Bu yıllardır yalanlarla büyüdüğümüzün kanıtı. Hristiyan rahipler tarafından dünyanın düz ve tüm evrenin dünya etrafında döndüğüne dair safsatayı çürütüyoruz. Elbette birilerinin hoşuna gitmeyecek ama tüm dünyayla bilgilerimizi paylaşıyoruz. Meğer evren bildiğimizden çok büyükmüş.
 

 
Tanrıların yardımıyla savaşı kazanıyoruz. Düşman askerleri savaşamadan akıllarını yitirdi. Zira tanrılar gizli güçlerini onların üzerinde kullanmıştı.
 

 
Hiç beklemeden yıllardır giremediğimiz eski Britanya topraklarımızı almak için savaş ilan ediyoruz
 

 
Yine savaşı tanrıların yardımıyla zorlanmadan kazanıyoruz. Kanlar özellikle Zeus’u sevindirdi. Bu daha sonraki ileri fetihlerimiz için anakarada üs oluşturmamızı sağlıyor.
 

 
Tanrı Mars Mısır’ın alınmasını istedi ve bu büyük şölene tüm takipçilerinin katılmasını istedi.
 

 
Bu şölene bizzat ordumun başında katılmak istedim. Savaş bize düğündür.
 

 
Büyük çatışmalar başlamadan önce Tanrılarımızın bizim yanımızda olduğundan emin olmak için Kâhin kurbanın iç organlarına bakmalıydı. Bunun için en iyi kurbanın 10 aylık bir bebek olduğunu düşündüm.
 

 
Kâhin Petronius müjdeli haberi verdi. Tanrılar savaşta bizimleydi. Kana hem biz hem onlar doyacak.
 

 
Halifenin ordusunu bizzat yakaladım ve göğüs gögüse savaşa başladık. Bir ara karşı karşıya gelsekte. Onun kalbini sökmek için henüz erken.
 

 
Savaşın ortasında benimle düelloya giren düşman kontuyla olan mücadelemi izlemek ordular savaşı bırakmış bizi izliyordu. Bütün hünerlerimi gösterdiğim bu düelloda kazanan ben olunca acaba düşmanına merhamet gösterecek mi? Yoksa canını alacak mı? denilirken o gafilin naçiz kellesini pis vücudundan ayırdım. Bu orduma cesaret verdi
 

 
Durmadan savaşlar oluyor ve tamda Tanrıların istediği gibi sürekli kan akıyordu. Yine bir gün bozguna uğrattığımız düşmanı takip ederken birden bir grup başıbozuk düşman beni ve bir avuç adamımı ana ordumdan uzakta yakaladı. Tamamen hazırlıksızdık ve neler olduğunu anlayamıyordum
 

 
Kılıç tınlamaları, bağrışmalar, toz, duman arasında boğuşmaca yaşanırken birden gözlerim karardi ve bayıldım. Uyandığımda etraf kan ve çamur içindeydi. Bir asker yüzüme mızrağını saplamış sonra beni öldü zannedip bırakmıştı.  Her tarafım kesilmişti. Bu ne feci bir acıydı
 

 
Ahh! Hayatta kalmıştım ama bu lanet acıyla daha ne kadar yaşayabilirdim ki? Doktorların yoğun çabalarına rağmen gün geçtikçe kendimden geçiyorum. Sanki son günlerde acım azalıyor. Bir rahatlama,ferahlık geliyor. Geçenlerde yarı baygım yatağımda uyurken siyah pelerinli elinde tırpan olan bir adam geldi. Bana “az kaldı yıllardır içinde olduğun arayışın son bulacak”dedi.
Sevdiklerim odama beni görmeye gelemiyorlardı bile. Cünkü o kadar korkunç görünüyormuşum ki. Sanki gerçek tanrılarının inancından saptığım için beni bu şekilde cezalandırıyormuş diyorlar. Herkes beni terketmişti. Yalnız başımaydım. Bir gün rüyamda ağlayan bebek sesleri duydum. Bu bebekler savaşlarda tanrıların yanımızda olmasi için onlara kurban ettiğim bebeklerdi. Neden yapmıştım ki bunu? Hiçbir günahi olmayan bu canlara neden kıymıştım?
Hissediyorum bugün son günüm. Doktorlar çaresizce beni ameliyata alıyorlar. Sanırım daha fazla acı çekmemem içindi bu. Ameliyatta vücudum kesilirken hiç acı duymadım. Kanlar aktıkça biraz daha rahatlıyorum. Bundan tatlı bir ölüm tasavvur edemiyorum. Biraz daha kan aksın diye hiddetle kolumu kaldırdım. Baygınlık gelmeye başladı. Sanirim vakit geldi.

Vasiyetname

Ülkede vassalarımın çoğu hellenik oldu. Her ne kadar senin dini inancından şüphe duysamda sakın ola eski, sapkın dine döneyim deme. Aklını başına al ve  geri kalan vassaları da hellenik yap. İyi kullanabilirsen harika bir din.

Tanrıların emriyle açılan savaşı tamamla ve mısır’ı al. Zaten %43 skor vardi en son. 1.5 milyon askere sahipsin ve sürekli vassallar savaşa katılmak isteyecek bu sebeple zorlanmayacağın bir savaş olacak. Onun dışında özellikle doğu sınırımızı düzeltmeye çalış. Tarihi Roma sınırlarına ulaşmaya çalış. Zor olmayacaktır bu saatten sonra

Save Dosyası

https://drive.google.com/file/d/1AjRFCyw...c4WQl/view

[Justicar]

@perverende devam edebilirsin. Ufaktanda sona yaklaştık hanedan oyununda. EU4e aktarabiliriz biraz daha ilerledikten sonra.

[perverende]

Montifex Maximus Maurikios'un Hikayesidir.

hikaye

İmparatorluk tahtına seçildiğimde Mısır için açtığımız kutsal savaşımız bir süredir devam ediyordu.


İmparatorluğumuzun başkenti, Kutlu şehir Roma'ya yatırımlar yapıyoruz. Burası dünyanın başkenti, gerekli alakayı göstermeliyiz.


İçimizdeki Ortodokslar imparatorluğun savaşta olmasını fırsat bilip isyan ediyorlar. İmparatorluk mensubu olmanın ne demek olduğunu idrak edememişler.


Fratta kalesini ele geçirdiğimizde bir sürprizle karşılaştık. Ji isimli bu doğu motifleri taşıyan mızrak çevredekilerin dikkatini çekmekte. Yanıma almaya karar veriyorum. Daha önce kimse böylesi bir mızrak görmedi.


İffetsiz eşimin sadakatsizliği sonucu bir çocuğu oldu. Bu ihaneti affetmiyorum. Kendisini hapse gönderip boşanıyorum. Ömrünün sonuna kadar güneş görmeyecek.



Sevgilisini de tutuklamak istedim. Fakat beceriksizler ellerinden kaçırdılar.


Yeni eşim. Kendisine İskenderiye Düklüğünü çeyiz olarak veriyorum. Tanrı evliliğimizi erkek çocuklarla kutsasın.


Atalarımın gerçek dinini kabul ediyorum. Ortodoksluktan helen dinine geçiyorum.


Kutsal savaşımız zaferle sonuçlandı. Artık tüm topraklarımız yekpare. İmparatorluğun yüzyıllarca kara bağlantısı kuramadığı Afrika ile artık bağımız kuruldu.


Afrika'nın güneyindeki uluslar da dinimizin hak din olduğuna karar verdiler.


Savaş bitti. Artık imparatorluğuma razı olmayan gafilleri ilk fırsatta al aşağı etmeye çalışıyorum. Tabi her zaman kolaylıkla olmuyor.


Savaşın sonunda zindanda çürürken ölümünü hızlandırmak istiyorum. Fakat beceriksizler cinayete adımı karıştırıyorlar. Gizli gizli arkamdan katil diyorlar.


Mali üzerinde misyonerlik faaliyetlerimiz devam ediyor. Tüm dünyaya dinimizi yaymalı ve kafirlerle savaşımızda müttefikler bulmalıyız.


Katoliklerin dini merkezi, Papalık yıllardır kuşatılmış bir şekilde içimizde onlara bahşettiğimiz hayatı yaşıyorlar. Ama artık daha fazla tahammül etmeyeceğiz. Papalığın sonunun geldiğine kanaat getirdim. Yanlarına aldıkları güçlü dostlar sebebiyle çetin çatışmalar yaşanıyor.


Ele geçirdiğimiz toprakları Helen dinine mensup, Romalı erkeklere yönetmeleri için devrediyoruz.


Zaferi ve onu bize bahşeden tanrıları onurlandırmak adına "Kan Oyunları" düzenliyorum. 


Kuzey Afrika topraklarındaki bölük pörçük dük yönetimlerini tek krallık altında toplamak niyetindeyim. Bu ünvanı elinde tutan sakallıya Marakeş için savaş açıyorum. 2 Kontluk dışında topraklar bize geçiyor. Yine Romalı Helen erkeklere toprakları dağıtıyoruz.


Doğumuzdaki Kafir devletin başına bir çocuk geçmiş. Bu fırsattan istifade etmek istiyorum. Fakat ordularımızı Doğu seferine gönderdiğimiz esnada düşmanın batılı müttefikleri birden Başkent Roma'da beliriyorlar. Maalesef direnemiyoruz ve esir düşüyorum. 


Papalık 1000 yılldır ikamet ettiği İtalya topraklarından tamamen sürüldü.


Batıdaki Hispania İmparatorluğuna, Aragon Krallığını bütünleştirebilmek için savaş açıyorum. Bu savaştan da elimiz düşman müttefikleri sebebiyle boş dönüyoruz. Biz kuşatmalarımızı tamamlayamadan imparatorluğun dört bir yanından işgal ve yağma haberleri geldiği için savaşı daha fazla sürdürmek istemiyorum. İki büyük savaştan elim boş döndüm. Atalarıma layık olamayacak mıyım diye korkmaya başladım. Tarihe böyle geçmek istemiyorum.


Yaşlandığımı hissediyorum. Vücudumu hastalıklar yiyor ama daha önce bu kadar kötü olmamıştım. Doktorum deneysel bir tedavi önerdi. Bir elimi kaybettim. Tanrılara beni sert durumlarla sınıyor.


Doğulu müslümanlar imparatorluğun güç durumda olduğunu düşünerek cihad ilan etmeye cür'et gösteriyorlar.


Müslümanlar yek vücut olmuşken bize sadece afrikalı bazı dostlarımız yardım ediyorlar.


Askerlerimiz Jupiter adına iyi savaşıyorlar. Bu savaşı kazanacağımıza inancımız tam.


Büyük oğlumu, varisimi hastalığa kaybediyorum. Jupiter bize yüz mü çevirdi?


Diğer Müslüman mezhebi Şiiler de Mısır için cihad ilan ediyorlar. Sunnilerin ardı arkası kesilmeyen ordularıyla baş etmeye çalışırken güneyden de diğer bir düşman peyda oldu. Vaziyet kötü.


Sunnilerle Beyaz barış imzalıyorum. dikkatimi Mısır'a vermek istiyorum.


Sunniler ordularımızı ve kaynaklarımızı çok yıprattı. Onları piskürtmeyi başardık ama Şiilere gücümüz yetmedi. Kutsal savaşı kaybettik.Tabii Mısır da elimizden çıkmış oldu.


Ve tabi ki savaşlar ordumuzu bunca yormuşken içimizdeki fareler de lağımlarından çıktılar. İmparatorluğun aciz durumundan faydalanmak isteyenler bağımsızlık talep ettiler. Buna pabuç bırakmayacağız. İsyanı muhakkak bastırmalıyız.
Nitekim uzun yıllardır yüzümüze parlamayan gökteki Mars, düşmanımızın hayatını kaybetmesiyle bir ışık huzmesi gönderiyor. İç savaş çabucak kansız şekilde son buluyor.


Yeni, körpe eşimden yaşım geçkin olmasına rağmen çocuklarım olmaya devam ediyor.


66 yaşıma geldim. Artık misyonumu tamamladım diyemesem de doldurdum. Çok savaşlar gördüm. Yendim, yenildim. Ama artık daha fazla katlanamıyorum. Hastalıklar ve üzerimdeki sorumluluk beni çok yordu. Ölümü kendi isteğimle kucaklıyorum.

 
save

[altnkurt]

Katılımcılardan isteyen birisi bir tur oynayabilir mi? Son/sonraki turu ben alacağım.