[Lehr]

BÖLÜM 17 : Planlar ve Seçenekler

 Öncelikle son taarruzumuz ile birlikte Japon ve Mançuko birliklerini bir nebzede olsa geriye atmayı başarabildik hatta bir kısmını imha ettik bir kısmını da imha etmek üzere son hazırlıklarımızı yapıyoruz.

 Güney cephemizde zaten operasyonumuzu tamamladık Merkez ve Kuzey cephesinde yürüttüğümüz harekatımız da son aşamasına geldi birliklerimiz Solon ve Laoha muharebelerini kazandı son adım olarak sadece Bairin Zouqi de çemberi kapatmak kaldı.

 Güney bölgesinde ise daha önce bahsettiğim gibi kuşatma ve imha tamamlandı şimdi en kötü ihtimalle Liaozhomg-Goubangazi-Dawa hattının (kırmızı hattın) gerisinde tekrar güç toplayıp yeni bir harekata başlamayı bekleyebiliriz.

 Bir ordunun taarruz edebilmesi için genel kanı düşman ile ya denk ya da düşmandan güçlü olmak zorundasın düşüncesini temel alır bu düşünce doğrultusunda bu güne kadar yaptığım bütün taarruzlarda sayıca kalabalık ve kendimce dar düşmana göre geniş cephelerden yarmalar gerçekleştirmeyi tercih ettim bu son harekatımız ile birlikte cephenin genişlemesi ve ekipman olarak düşmandan daha geride olmamızdan bundan sonraki harekatlarımı düşmanın ikmal düzenini bozmak üzerine kurma gerekliliği hissettim malum ben ilerlemeye devam ettikçe ikmal yolum uzarken düşmanın ikmal yolu kısalmaya devam ediyor.
 Oyunun yapısında birlikler deniz ötesi bir harekata devam ediyorsa ikmal doğal olarak deniz yolu ile limanlara Oradan da karayolu ile cephelere yapılıyor.   Yukarıdaki resimlerde Japon birliklerinin çeşitli limanlarını farklı işaretlerle işaretledim Kırmızı işaretli olanlar yani Dandong, Dalia, Wihai P'yongyang bu bölgelere ikmal sevkıyatının yapıldığını ama direk ikmal merkezi olarak kullanıldığını düşünmüyorum (Weihai için durum farklı) bunların Dandong, Dalia P'yongyang için sebebim her ne kadar Japon donanması bizden üstün olsa da ikmal hattını kesinlikle bu iç denize sokup kendini riske atmaz Weihai için ise oranın ikmal merkezi olması muhtemel yalnız besleye bildiği tek ordu yarımada da kalmış Japon kuvvetleri bu yüzden peşinde olduğum ikmal merkezi de burası değil.
 İkinci resimde Pusan, Moko'o Suwon Limanları göze çarpıyor (sarı ile işaretli limanlar) bu limanlardan birinin ikmal merkezi olma olasılığı bir öncekilere göre yüksek olsa da tek handikapları cephe hattına olan uzaklıkları.
 Üçüncü resimde ise bence en muhtemel Ana ikmal merkezi bulunuyor Hamhung Limanı hem güvenli hemde cephe hattına en kısa mesafede bulunan liman burası bu yüzden planlamalarımı yaparken bu limanın  Ana ikmal merkezi olduğunu varsayarak hareket edeceğim.

 Taarruz gücü ve ikmal yollarından sonraki en önemli faktör hava desteği resimde gördüğünüz gibi çağın gerisinde kalmış uçaklarımla donattığım filolarım bile cephenin bir çok bölgesine hakim durumda Japonların ise bölgede 3 adet hava alanı bulunuyor bunlar Dalia, P'ungsan ve Harbin de bunların arasında cepheye en yakın olan hava alanı Dalia'da bulunuyor taarruzlarım sırasında Japon yakın hava desteğinin bana çıkarttığı zorluklardan dolayı (ki bu uçakların mesafeleri kısa ve en yakındaki hava alanından geliyorlar.) bir sonraki hedefin Dalia hava Alanı olması kaçınılmaz duruyor.

 Her ne kadar taarruz etmeyi düşünsekte arkamızı kollamayı da bilme zorundayız şu an Sandong yarımadası sessiz fakat oradaki durum gerçekten çok tehlikeli bölgede bulunan ihtiyat tümenlerini taarruz bölgesine çektikten sonra kalan açıkları kapatmak bölgedeki 3 kolorduya düştü bu da cephe hattının zayıflamasına sebep oldu her ne kadar sahil bölgelerini tutmuş gibi gözüksekte Kenli bir çıkarma yapılması için hala uygun durumda bir kumsal sadece 1 ay daha bölgede çıkarma olmazsa 22 Mayıs'ta eğitimleri tamamlanacak 3 tümeni bölgeye yerleştirmeyi düşünüyorum.

 Son olarak büyük çaplı bir taarruzu 1941 içinde yapamayacağımı bunun yerine Dalia ve Dandong Limanlarının ele geçirip 1942 yılında Kore yarımadası ile Mançuko nun bağlantısını kesmek için büyük bir operasyona hazırlanıcam.

 Düşünce, soru ve önerilerinizi bekliyorum.

 17.Bölümün sonu.