[uçan erişte]

Sanılanın aksine Kuran'daki çamur atfı da Evrimle örtüşen bir şey olabilir.

Mâlum, dünya ilk ortaya çıktığında son derece yüksek sıcaklıklara sahip bir magma topuydu. Zamanla soğuyarak bilim adamlarının "Kara Dünya" dediği bir evreye geçti. Yani üst katmanı tamamen soğumuş lavlardan oluşan kayadan bir kütle. Suyun oluşmasıyla canlılık büyük ölçüde ivme kazandı.
Şimdi, bu çamur dediğimiz şey binlerce senede un ufak hâline gelmiş kaya (mineral) parçacıkları ile suyun karışımından ibaret.
O kaya parçacıkları henüz canlılık oluşturacak bir potansiyele sahip değil. Ancak su büyük bir çözüngen görevi görüyor.
Çamurun içerisinde kat kat kil tabakaları bulunuyor. Moleküler yapısı esnek ve su sayesinde bu katmanlar sürekli hareket hâlinde. Yani Türkçesiyle cıvık.

Bilim adamları bu esnek kil tabakaları arasında suyun içinde yüzer hâldeki moleküllerin milyonlarca olasılığı denediğini ispatladılar.
Bunu düz bir olasılık hesabı olarak görmemek gerek. Sonuçta atomların ve moleküllerin birleşebilmeleri için son yörüngedeki elektron sayıları temel ölçüttür. Yani her atom bir çeşit anahtar ve kilittir. Bileşik oluşturabilmeleri için sadece kendi son yörüngesine uygun atomlar veya moleküllerle bir araya gelebilir. Çamur gibi mükemmel bir ortamda yüzen parçacıklar sıcaklık, basınç, elektron bombardımanı (yıldırım) gibi şartlar sağlandığında daha karmaşık molekülleri ve aminoasitleri oluşturuyor. Hatta canlıların temel yapıtaşı olan haberci RNA molekülleri dahi oluşarak protein sentezi başlıyor.

Evrim'i kabul etmeyenlerin ortak noktası şu: "Yea o kadar trilyonlarca olasılık nasıl kendinden oluşuyor?"
Hâlbuki evrende sınırlı sayıda element var. Kara Dünya öncesinde yüksek sıcaklık ve basınç etkisinde oluşan yeni elementler hariç olmak üzere tabiat şartlarında bu elementler sınırlı şartlarla sürekli bir araya gelebilecek potansiyele sahip. Çünkü bir X elementinin Y elementiyle birleşebilmesi için son yörüngesindeki elektronların uyumlu olması lazım (yani kabaca elektron toplamı 8 olmalı). Uyumluysa birleşiyor, değilse birleşmiyor.

Kara Dünya sonrasında bu elementlerin tamamı (atmosferdekiler hariç) kayalarda bulunuyor. Ancak adı üstünde kaya. Öyle duruyor. Zamanla birçok nedenle ufalanıp toz, kum ve toprak hâline geliyor. Ve suyla birleştiğinde içinde katrilyonlarca mineralin yüzdüğü, oradan oraya sürüklendiği ve birbiriyle kimyasal etkileşime girip moleküller oluşturduğu bir yapı ortaya çıkıyor. Evet, çamur, yani kaya+su bileşimi canlılığın oluşmasında büyük bir rol oynuyor.

Kuran'da yaratılış bahsinde çamura ve suya atıflar var. Bu, Müslümanlar için büyük bir fırsat. Söz konusu ayetleri bu şekilde yorumlarsanız çelişmediğini görürsünüz. Hem dininizi yüceltebilir hem de bilimsel bir gerçeği kabul etmeme gafletinden kurtulursunuz.
Ha, "Hayır efendim, çamurdan iki eliyle yoğrulup pişirilmiş heykele üflenince insan ortaya çıktı ve ilk insanın ve kardeşlerinin çiftleşmesiyle bizler meydana geldik." diye yorumluyorsanız zaten siz olasılık hesaplarına girmeye hiç kalkmayın. Yani ilginç olan şu. Yukarıdaki mitolojiye inanıyor ve bunu mantıklı buluyorken moleküllerin kanıtlanmış bir şekilde bir araya gelmesini makul görmüyor.

Evrim insanlara neye inanıp neye inanmamaları gerektiğini öğütlemez. O dinin işi...
Burada inanç iki şekilde devreye girer:
Ya tüm bu varoluşun bu kadar ince planlanmış olduğunu görünce "Bunun arkasında bir güç olmalı!" der ve teist ve/veya deist olabilir.
Ya da "Madem bunlar kendiliğinden oluşuyor, e öyleyse bir Tanrı'ya ne hacet?" deyip ateist olabilir.

Kişisel fikrim ise tüm bu işleyişin amacı ne? Zamanında bir yıldız tozuyken şimdi bu foruma ileti gönderebilen bir kişiye dönüşme fikri, isteği veya arzusunun maksadı nedir?
Bilim büyük ölçüde "Nasıl?", "Ne zaman?" ve "Nerede?" sorusuna yanıt veriyor. Ama "Niçin?" sorusuna yanıt veremiyor. Şimdilik...