[Merco]

Bölüm 6

Sonunda Mısırlılarla ateşkes anlaşması imzalanmıştı. 



Alyamas, gelen Kartaca ordusuna karşı şehri boş gösterip pusu kurmayı düşünmüştü.



İspanyol gemileri tekrar mağlup edildi.



Kartaca orduları pusuya düşmemiş ve Tingi'yi kuşatmıştı. Ve asıl problem bu değildi. Arkadan yeni bir büyük Kartaca ordusu geldiğini farkeden Alyamas, " Artık bu topraklarda bizim işimiz kalmadı. Yok olmaktansa yeni bir vatana yerleşmeyi yeğlerim" dedi ve Kordoba'ya doğru yola çıktı.





Kordoba ufak bir İspanyol ordusu tarafından kuşatılmıştı.



O ordu rahat bir şekilde mağlup edildi.



Yenilginin ardından ispanyolların pes etmeyerek sürekli tacizde bulunmaya devam ettiği gözüküyordu. Yurtlarından vazgeçerek yeni bir yurt arayan Numidialılara burada da yaşam zor gözüküyordu.



İspanyol gemileri bir kez daha mağlup edilmişti. Bu başarınsından dolayı Amiral, "Numidia tarihinin en büyük Amirali" nişanına layık görüldü.



Tingi artık tamamen kaybedilmişti. Umudedilen şey ise Kartaca'nın Kordoba tarafına çıkartma yapmamasıydı.



İspanyol ordularına artık sağlam bir darbe vurmanın zamanı geldi diyordu Tabnit. Orduları hazırlayarak taarruza geçti.



Nehrin karşısına hızlıca geçme niyetindeydi.



Düşmanın destek birimleri savaşa yetişememişti. Büyük ihtimalle Tabnit bu ispanyolları hızlıca yok edecekti.



Ve aynen de öyle oluyordu. Hızlıca düşmana atlarla saldıran Tabnit karşısında ispanyol piyadeler dayanamıyordu.



Ve zafer yine Tabnit'in di.



İspanyol komutan savaşa yetişememişti ama Kordoba yakınlarında kamp kurmuştu.



Avanos gelen Numidia ordularını görünce geri çekilmek zorunda kaldı. Avanos'un çekilmesiyle birtakım ispanyol ortada kalmış, Numidia'nın gazabına uğrayacaktı.



Hızlıca süvarileri ileri sürdü Tabnit ve ordusu. Atların ezici gücünü kullanarak büyük bir darbe vuracaktı.



Zafer yine Numidia'dan yanaydı. Sadece 16 kişi kaybedilmişti. Numidia'lılar Tabnit'e tapıyordu.



Sıra Avanos'a geliyordu.





Orduları mevzilendiren Tabnit, düşmanı arkadan çevirmek yerine hızlıca önden saldırmayı seçti.





Atlarla piyadeleri adeta ezen Tabnit ve ordusu düşman birliklerin hızlı bir bozgun yemesini sağladı.



Derken Avanos'un öldüğü haberi yayıldı. Savaş bitiyordu.



Savaş alanından kaçan tüm ispanyollar yakalanıp öldürüldü. Tabnit bir kez daha tarih yazmıştı. Bu topraklar Numidia'nın diyordu.



Artık o kadar ünlenmişti ki Tabnit, sağır sultan bile duymuştu. Dünyanın öbür ucundan hikayeler dinlemeye gelen seyyahlar beliriyordu hergün. Tabi bu seyyahlara dikkat edilmeliydi. İçlerinden suikastçi de çıkabilirdi.



Kral Tabnit topladı ve Scallabis'e doğru yolculuğa başladı.



Yolda karşısına çıkan büyük bir ispanyol ordusuyla savaşmak zorundaydı.



Kolay bir savaş olmayacaktı.



Tabnit, yine orduları mevzilendirerek önden atlarla arkadan piyade ve okçularla saldıracaktı.



Atlarla şok etkisi yaratan Tabnit ve orduları ispanyolları eziyordu.



Korkarak kaçmaya başlamıştı birçok ispanyol asker.



Yine hızlı bir zafer kazanmıştı Tabnit.



Kordoba'da nüfus giderek arttıkça şehri yönetmek zorlaşıyordu. Borç içinde yüzen Numidia krallığı gerçekten ekonomik anlamda kötü günler yaşıyordu.



Scallabis kuşatılmıştı. Hemen ardından ispanyollar ani bir taarruza geçerek kuşatmayı kırmayı denemişti.



Tabnit yine aynı taktiği kullandı.



Hızlıca düşman piyadelerini atlarla ezen ordular zaferden zafere koşuyordu. Şehirdeki ordu ise savaşmaktan korkarak şehirden dışarı çıkmamıştı bile.





Derken tekrar saldırdı ispanyollar



Saldıran orduları hızlıca mağlup etti Tabnit. İspanyol kralı hala şehirden çıkamıyordu.



Ve geçen yıllar sonunda kuşatma tamamlanmış Scallabis teslim olmuştu.